< Mazmur 102 >

1 Doa seorang sengsara, pada waktu ia lemah lesu dan mencurahkan pengaduhannya ke hadapan TUHAN. TUHAN, dengarkanlah doaku, dan biarlah teriakku minta tolong sampai kepada-Mu.
Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.
2 Janganlah sembunyikan wajah-Mu terhadap aku pada hari aku tersesak. Sendengkanlah telinga-Mu kepadaku; pada hari aku berseru, segeralah menjawab aku!
HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,
3 Sebab hari-hariku habis seperti asap, tulang-tulangku membara seperti perapian.
skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!
4 Hatiku terpukul dan layu seperti rumput, sehingga aku lupa makan rotiku.
Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
5 Oleh sebab keluhanku yang nyaring, aku tinggal tulang-belulang.
mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
6 Aku sudah menyerupai burung undan di padang gurun, sudah menjadi seperti burung ponggok pada reruntuhan.
Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
7 Aku tak bisa tidur dan sudah menjadi seperti burung terpencil di atas sotoh.
jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;
8 Sepanjang hari aku dicela oleh musuh-musuhku, orang-orang yang mempermainkan aku menyumpah dengan menyebut namaku.
om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;
9 Sebab aku makan abu seperti roti, dan mencampur minumanku dengan tangisan,
mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.
10 oleh karena marah-Mu dan geram-Mu, sebab Engkau telah mengangkat aku dan melemparkan aku.
Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer
11 Hari-hariku seperti bayang-bayang memanjang, dan aku sendiri layu seperti rumput.
over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
12 Tetapi Engkau, ya TUHAN, bersemayam untuk selama-lamanya, dan nama-Mu tetap turun-temurun.
mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
13 Engkau sendiri akan bangun, akan menyayangi Sion, sebab sudah waktunya untuk mengasihaninya, sudah tiba saatnya.
Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
14 Sebab hamba-hamba-Mu sayang kepada batu-batunya, dan merasa kasihan akan debunya.
du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;
15 Maka bangsa-bangsa menjadi takut akan nama TUHAN, dan semua raja bumi akan kemuliaan-Mu,
thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
16 bila TUHAN sudah membangun Sion, sudah menampakkan diri dalam kemuliaan-Nya,
Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
17 sudah berpaling mendengarkan doa orang-orang yang bulus, dan tidak memandang hina doa mereka.
thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
18 Biarlah hal ini dituliskan bagi angkatan yang kemudian, dan bangsa yang diciptakan nanti akan memuji-muji TUHAN,
han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
19 sebab Ia telah memandang dari ketinggian-Nya yang kudus, TUHAN memandang dari sorga ke bumi,
For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
20 untuk mendengar keluhan orang tahanan, untuk membebaskan orang-orang yang ditentukan mati dibunuh,
thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
21 supaya nama TUHAN diceritakan di Sion, dan Dia dipuji-puji di Yerusalem,
for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
22 apabila berkumpul bersama-sama bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan untuk beribadah kepada TUHAN.
at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,
23 Ia telah mematahkan kekuatanku di jalan, dan memperpendek umurku.
naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
24 Aku berkata: "Ya Allahku, janganlah mengambil aku pada pertengahan umurku! Tahun-tahun-Mu tetap turun-temurun!"
Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.
25 Dahulu sudah Kauletakkan dasar bumi, dan langit adalah buatan tangan-Mu.
Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.
26 Semuanya itu akan binasa, tetapi Engkau tetap ada, dan semuanya itu akan menjadi usang seperti pakaian, seperti jubah Engkau akan mengubah mereka, dan mereka berubah;
Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
27 tetapi Engkau tetap sama, dan tahun-tahun-Mu tidak berkesudahan.
de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;
28 Anak hamba-hamba-Mu akan diam dengan tenteram, dan anak cucu mereka akan tetap ada di hadapan-Mu.
som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.

< Mazmur 102 >