Amsal 5
1 Hai anakku, perhatikanlah hikmatku, arahkanlah telingamu kepada kepandaian yang kuajarkan,
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
2 supaya engkau berpegang pada kebijaksanaan dan bibirmu memelihara pengetahuan.
at Kløgt maa vaage øver dig, Læbernes Kundskab vare paa dig.
3 Karena bibir perempuan jalang menitikkan tetesan madu dan langit-langit mulutnya lebih licin dari pada minyak,
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
4 tetapi kemudian ia pahit seperti empedu, dan tajam seperti pedang bermata dua.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
6 Ia tidak menempuh jalan kehidupan, jalannya sesat, tanpa diketahuinya.
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
7 Sebab itu, hai anak-anak, dengarkanlah aku, janganlah kamu menyimpang dari pada perkataan mulutku.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
8 Jauhkanlah jalanmu dari pada dia, dan janganlah menghampiri pintu rumahnya,
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
9 supaya engkau jangan menyerahkan keremajaanmu kepada orang lain, dan tahun-tahun umurmu kepada orang kejam;
at du ikke maa give andre din Ære, en grusom Mand dine Aar.
10 supaya orang lain jangan mengenyangkan diri dengan kekayaanmu, dan hasil susah payahmu jangan masuk ke rumah orang yang tidak dikenal
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
11 dan pada akhirnya engkau akan mengeluh, kalau daging dan tubuhmu habis binasa,
saa du gribes af Anger til sidst, naar dit Kød og Huld svinder hen,
12 lalu engkau akan berkata: "Ah, mengapa aku benci kepada didikan, dan hatiku menolak teguran;
og du siger: »Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod haant om Revselse,
13 mengapa aku tidak mendengarkan suara guru-guruku, dan tidak mengarahkan telingaku kepada pengajar-pengajarku?
saa jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
14 Aku nyaris terjerumus ke dalam tiap malapetaka di tengah-tengah jemaah dan perkumpulan."
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!«
15 Minumlah air dari kulahmu sendiri, minumlah air dari sumurmu yang membual.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
16 Patutkah mata airmu meluap ke luar seperti batang-batang air ke lapangan-lapangan?
lad ej dine Kilder flyde paa Gaden, ej dine Bække paa Torvene!
17 Biarlah itu menjadi kepunyaanmu sendiri, jangan juga menjadi kepunyaan orang lain.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
18 Diberkatilah kiranya sendangmu, bersukacitalah dengan isteri masa mudamu:
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 rusa yang manis, kijang yang jelita; biarlah buah dadanya selalu memuaskan engkau, dan engkau senantiasa berahi karena cintanya.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
20 Hai anakku, mengapa engkau berahi akan perempuan jalang, dan mendekap dada perempuan asing?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
21 Karena segala jalan orang terbuka di depan mata TUHAN, dan segala langkah orang diawasi-Nya.
Thi for HERRENS Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
22 Orang fasik tertangkap dalam kejahatannya, dan terjerat dalam tali dosanya sendiri.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
23 Ia mati, karena tidak menerima didikan dan karena kebodohannya yang besar ia tersesat.
han dør af Mangel paa Tugt, gaar til ved sin store Daarskab.
