Amsal 19
1 Lebih baik seorang miskin yang bersih kelakuannya dari pada seorang yang serong bibirnya lagi bebal.
Meilleur est un pauvre qui marche dans son intégrité, qu'un homme aux lèvres fausses, qui est un insensé.
2 Tanpa pengetahuan kerajinanpun tidak baik; orang yang tergesa-gesa akan salah langkah.
A manquer de prudence il n'y a point d'avantage; et qui précipite ses pas, bronche.
3 Kebodohan menyesatkan jalan orang, lalu gusarlah hatinya terhadap TUHAN.
C'est la folie de l'homme qui gâte sa carrière; mais c'est contre l'Éternel que s'irrite son cœur.
4 Kekayaan menambah banyak sahabat, tetapi orang miskin ditinggalkan sahabatnya.
La richesse procure beaucoup d'amis, mais le pauvre est abandonné par son ami.
5 Saksi dusta tidak akan luput dari hukuman, orang yang menyembur-nyemburkan kebohongan tidak akan terhindar.
Un faux témoin ne demeure pas impuni, et celui qui émet des mensonges, n'échappera pas.
6 Banyak orang yang mengambil hati orang dermawan, setiap orang bersahabat dengan si pemberi.
Il y a beaucoup de flatteurs pour l'homme libéral, et tous les amis sont pour celui qui donne.
7 Orang miskin dibenci oleh semua saudaranya, apalagi sahabat-sahabatnya, mereka menjauhi dia. Ia mengejar mereka, memanggil mereka tetapi mereka tidak ada lagi.
Tous les frères du pauvre ont de l'aversion pour lui; combien plus ses amis le quitteront-ils! Il se réclame de leurs promesses, … elles sont évanouies!
8 Siapa memperoleh akal budi, mengasihi dirinya; siapa berpegang pada pengertian, mendapat kebahagiaan.
Acquérir du sens, c'est aimer son âme; garder la prudence fait trouver le bonheur.
9 Saksi dusta tidak akan luput dari hukuman, orang yang menyembur-nyemburkan kebohongan akan binasa.
Le faux témoin ne reste pas impuni; et qui profère le mensonge, se perd.
10 Kemewahan tidak layak bagi orang bebal, apalagi bagi seorang budak memerintah pembesar.
Une vie de délices ne va pas à l'insensé; il va moins encore à l'esclave de commander aux princes.
11 Akal budi membuat seseorang panjang sabar dan orang itu dipuji karena memaafkan pelanggaran.
La raison de l'homme le rend patient, et sa gloire est de passer une faute.
12 Kemarahan raja adalah seperti raung singa muda, tetapi kebaikannya seperti embun yang turun ke atas rumput.
La colère d'un roi est le rugissement du lion; mais sa faveur est comme la rosée sur la verdure.
13 Anak bebal adalah bencana bagi ayahnya, dan pertengkaran seorang isteri adalah seperti tiris yang tidak henti-hentinya menitik.
Le malheur d'un père, c'est un fils insensé; et l'eau qui dégoutte d'un toit sans interruption, c'est une femme querelleuse.
14 Rumah dan harta adalah warisan nenek moyang, tetapi isteri yang berakal budi adalah karunia TUHAN.
On hérite de ses pères une maison et des biens; mais une femme sensée, est un don de l'Éternel.
15 Kemalasan mendatangkan tidur nyenyak, dan orang yang lamban akan menderita lapar.
La paresse plonge dans le sommeil, et l'âme indolente sentira la faim.
16 Siapa berpegang pada perintah, memelihara nyawanya, tetapi siapa menghina firman, akan mati.
Qui garde le commandement, garde sa vie; qui néglige sa voie, subira la mort.
17 Siapa menaruh belas kasihan kepada orang yang lemah, memiutangi TUHAN, yang akan membalas perbuatannya itu.
Celui qui donne au pauvre, prête à l'Éternel, et Il lui rendra son bienfait.
18 Hajarlah anakmu selama ada harapan, tetapi jangan engkau menginginkan kematiannya.
Châtie ton fils, pendant qu'il y a espoir; mais jusqu'à le tuer ne te laisse pas emporter!
19 Orang yang sangat cepat marah akan kena denda, karena jika engkau hendak menolongnya, engkau hanya menambah marahnya.
Que l'emporté subisse la peine; car si tu l'en exemptes, tu devras y revenir.
20 Dengarkanlah nasihat dan terimalah didikan, supaya engkau menjadi bijak di masa depan.
Ecoute un conseil, et reçois les leçons, afin que tu sois sage dans la suite de ta vie!
21 Banyaklah rancangan di hati manusia, tetapi keputusan Tuhanlah yang terlaksana.
Les projets du cœur de l'homme sont nombreux; mais le décret de l'Éternel, c'est ce qui s'exécute.
22 Sifat yang diinginkan pada seseorang ialah kesetiaannya; lebih baik orang miskin dari pada seorang pembohong.
La bonté de l'homme fait sa gloire; et le pauvre vaut mieux que le menteur.
23 Takut akan Allah mendatangkan hidup, maka orang bermalam dengan puas, tanpa ditimpa malapetaka.
La crainte de l'Éternel mène à la vie; on repose rassasié, sans être atteint de malheur.
24 Si pemalas mencelup tangannya ke dalam pinggan, tetapi tidak juga mengembalikannya ke mulut.
Le paresseux plonge sa main dans le plat; mais à sa bouche il ne la ramènera pas.
25 Jikalau si pencemooh kaupukul, barulah orang yang tak berpengalaman menjadi bijak, jikalau orang yang berpengertian ditegur, ia menjadi insaf.
Frappe le moqueur, le faible deviendra sage; avertis l'homme de sens, il entend raison.
26 Anak yang menganiaya ayahnya atau mengusir ibunya, memburukkan dan memalukan diri.
Il ruine son père, fait fuir sa mère, le fils impudent, et qui fait honte.
27 Hai anakku, jangan lagi mendengarkan didikan, kalau engkau menyimpang juga dari perkataan-perkataan yang memberi pengetahuan.
Cesse, mon fils, d'écouter des doctrines qui te détourneraient des paroles de la sagesse.
28 Saksi yang tidak berguna mencemoohkan hukum dan mulut orang fasik menelan dusta.
Un témoin pervers se rit de la justice; et la bouche des impies se repaît d'iniquité.
29 Hukuman bagi si pencemooh tersedia dan pukulan bagi punggung orang bebal.
Les châtiments sont prêts pour les moqueurs; et les coups, pour le dos de l'insensé.
