Amsal 15
1 Jawaban yang lemah lembut meredakan kegeraman, tetapi perkataan yang pedas membangkitkan marah.
Une réplique pleine de douceur détourne le courroux; une parole blessante surexcite la colère.
2 Lidah orang bijak mengeluarkan pengetahuan, tetapi mulut orang bebal mencurahkan kebodohan.
Le langage des sages rend la science aimable; la bouche des sots n’épanche que folie.
3 Mata TUHAN ada di segala tempat, mengawasi orang jahat dan orang baik.
Les regards de l’Eternel se portent partout, observant méchants et bons.
4 Lidah lembut adalah pohon kehidupan, tetapi lidah curang melukai hati.
Une langue bienveillante est comme un arbre de vie; mais perfide, elle brise le cœur.
5 Orang bodoh menolak didikan ayahnya, tetapi siapa mengindahkan teguran adalah bijak.
L’Insensé méprise les leçons de son père; qui tient compte des réprimandes, est bien avisé.
6 Di rumah orang benar ada banyak harta benda, tetapi penghasilan orang fasik membawa kerusakan.
La maison du juste est un grenier d’abondance; la récolte du méchant est menacée de ruine.
7 Bibir orang bijak menaburkan pengetahuan, tetapi hati orang bebal tidak jujur.
Les lèvres des sages propagent la science; le cœur des sots n’est qu’insanité.
8 Korban orang fasik adalah kekejian bagi TUHAN, tetapi doa orang jujur dikenan-Nya.
Le sacrifice des impies est en horreur à l’Eternel; mais il prend plaisir à la prière des gens de bien.
9 Jalan orang fasik adalah kekejian bagi TUHAN, tetapi siapa mengejar kebenaran, dikasihi-Nya.
L’Eternel a horreur de la conduite du méchant; mais il aime celui qui s’attache passionnément à la justice.
10 Didikan yang keras adalah bagi orang yang meninggalkan jalan yang benar, dan siapa benci kepada teguran akan mati.
Un sévère châtiment menace celui qui abandonne la bonne voie; qui hait les remontrances périt.
11 Dunia orang mati dan kebinasaan terbuka di hadapan TUHAN, lebih-lebih hati anak manusia! (Sheol h7585)
Le Cheol et l’empire du néant sont sous les regards de l’Eternel; combien plus le cœur des humains! (Sheol h7585)
12 Si pencemooh tidak suka ditegur orang; ia tidak mau pergi kepada orang bijak.
Le persifleur n’aime pas qu’on le réprimande; il ne fréquente pas les sages.
13 Hati yang gembira membuat muka berseri-seri, tetapi kepedihan hati mematahkan semangat.
Un cœur joyeux rend le visage serein; le cœur souffre-t-il, l’esprit est abattu.
14 Hati orang berpengertian mencari pengetahuan, tetapi mulut orang bebal sibuk dengan kebodohan.
Le cœur de l’homme intelligent recherche le savoir; la bouche des sots se repaît de folie.
15 Hari orang berkesusahan buruk semuanya, tetapi orang yang gembira hatinya selalu berpesta.
Les jours du pauvre sont tous mauvais; mais qui a le cœur content est perpétuellement en fête.
16 Lebih baik sedikit barang dengan disertai takut akan TUHAN dari pada banyak harta dengan disertai kecemasan.
Mieux vaut une fortune médiocre avec la crainte de l’Eternel qu’une grande richesse, accompagnée de trouble.
17 Lebih baik sepiring sayur dengan kasih dari pada lembu tambun dengan kebencian.
Mieux vaut un plat de choux, quand on s’aime, qu’un bœuf gras quand on se hait.
18 Si pemarah membangkitkan pertengkaran, tetapi orang yang sabar memadamkan perbantahan.
L’Homme irascible excite des disputes; un tempérament paisible apaise les querelles.
19 Jalan si pemalas seperti pagar duri, tetapi jalan orang jujur adalah rata.
Le chemin du paresseux est comme un fouillis d’épines; la voie des hommes de bien est toute frayée.
20 Anak yang bijak menggembirakan ayahnya, tetapi orang yang bebal menghina ibunya.
Un fils sage réjouit son père, mais un homme sot méprise sa mère.
21 Kebodohan adalah kesukaan bagi yang tidak berakal budi, tetapi orang yang pandai berjalan lurus.
La sottise fait la joie de l’homme inintelligent; l’homme raisonnable dirige bien sa marche.
22 Rancangan gagal kalau tidak ada pertimbangan, tetapi terlaksana kalau penasihat banyak.
Faute de délibération, les projets échouent; ils réussissent, si les conseillers sont nombreux.
23 Seseorang bersukacita karena jawaban yang diberikannya, dan alangkah baiknya perkataan yang tepat pada waktunya!
C’Est une joie pour l’homme de trouver des répliques: combien précieuse une parole dite à propos!
24 Jalan kehidupan orang berakal budi menuju ke atas, supaya ia menjauhi dunia orang mati di bawah. (Sheol h7585)
Pour l’homme intelligent, le chemin de la vie se dirige vers les hauteurs; ainsi il évite les bas-fonds du Cheol. (Sheol h7585)
25 Rumah orang congkak dirombak TUHAN, tetapi batas tanah seorang janda dijadikan-Nya tetap.
L’Eternel démolit la maison orgueilleuse; mais il consolide la borne de la veuve.
26 Rancangan orang jahat adalah kekejian bagi TUHAN, tetapi perkataan yang ramah itu suci.
L’Eternel a horreur des pensées mauvaises; pures à ses yeux sont les paroles bienveillantes.
27 Siapa loba akan keuntungan gelap, mengacaukan rumah tangganya, tetapi siapa membenci suap akan hidup.
Qui poursuit le lucre ruine sa maison; qui hait les présents vivra.
28 Hati orang benar menimbang-nimbang jawabannya, tetapi mulut orang fasik mencurahkan hal-hal yang jahat.
Le cœur du juste réfléchit avant de répondre; la bouche des pervers répand à flots les mauvaises paroles.
29 TUHAN itu jauh dari pada orang fasik, tetapi doa orang benar didengar-Nya.
L’Eternel est loin des méchants, mais il entend la prière des justes.
30 Mata yang bersinar-sinar menyukakan hati, dan kabar yang baik menyegarkan tulang.
La lumière qui éclaire les yeux réjouit le cœur; une bonne nouvelle est une sève bienfaisante au corps.
31 Orang yang mengarahkan telinga kepada teguran yang membawa kepada kehidupan akan tinggal di tengah-tengah orang bijak.
Prêter une oreille attentive aux instructions salutaires, c’est mériter de vivre parmi les sages.
32 Siapa mengabaikan didikan membuang dirinya sendiri, tetapi siapa mendengarkan teguran, memperoleh akal budi.
Qui délaisse la morale fait bon marché de sa personne; qui écoute les réprimandes acquiert de l’intelligence.
33 Takut akan TUHAN adalah didikan yang mendatangkan hikmat, dan kerendahan hati mendahului kehormatan.
La leçon de la sagesse, c’est la crainte de l’Eternel; l’honneur a pour avant-garde la modestie.
