Amsal 14
1 Perempuan yang bijak mendirikan rumahnya, tetapi yang bodoh meruntuhkannya dengan tangannya sendiri.
Mudra žena zida kuæu svoju, a luda svojim rukama raskopava.
2 Siapa berjalan dengan jujur, takut akan TUHAN, tetapi orang yang sesat jalannya, menghina Dia.
Ko hodi pravo, boji se Gospoda; a ko je opak na svojim putovima, prezire ga.
3 Di dalam mulut orang bodoh ada rotan untuk punggungnya, tetapi orang bijak dipelihara oleh bibirnya.
U ustima je bezbožnikovijem prut oholosti, a mudre èuvaju usta njihova.
4 Kalau tidak ada lembu, juga tidak ada gandum, tetapi dengan kekuatan sapi banyaklah hasil.
Gdje nema volova, èiste su jasle; a obilata je ljetina od sile volovske.
5 Saksi yang setia tidak berbohong, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan, adalah saksi dusta.
Istinit svjedok ne laže, a lažan svjedok govori laž.
6 Si pencemooh mencari hikmat, tetapi sia-sia, sedangkan bagi orang berpengertian, pengetahuan mudah diperoleh.
Potsmjevaè traži mudrost, i ne nahodi je; a razumnomu je znanje lako naæi.
7 Jauhilah orang bebal, karena pengetahuan tidak kaudapati dari bibirnya.
Idi od èovjeka bezumna, jer neæeš èuti pametne rijeèi.
8 Mengerti jalannya sendiri adalah hikmat orang cerdik, tetapi orang bebal ditipu oleh kebodohannya.
Mudrost je pametnoga da pazi na put svoj, a bezumlje je bezumnijeh prijevara.
9 Orang bodoh mencemoohkan korban tebusan, tetapi orang jujur saling menunjukkan kebaikan.
Bezumnima je šala grijeh, a meðu pravednima je dobra volja.
10 Hati mengenal kepedihannya sendiri, dan orang lain tidak dapat turut merasakan kesenangannya.
Srce svaèije zna jad duše svoje; i u veselje njegovo ne miješa se drugi.
11 Rumah orang fasik akan musnah, tetapi kemah orang jujur akan mekar.
Dom bezbožnièki raskopaæe se, a koliba pravednijeh cvjetaæe.
12 Ada jalan yang disangka orang lurus, tetapi ujungnya menuju maut.
Neki se put èini èovjeku prav, a kraj mu je put k smrti.
13 Di dalam tertawapun hati dapat merana, dan kesukaan dapat berakhir dengan kedukaan.
I od smijeha boli srce, i veselju kraj biva žalost.
14 Orang yang murtad hatinya menjadi kenyang dengan jalannya, dan orang yang baik dengan apa yang ada padanya.
Putova svojih nasitiæe se ko je izopaèena srca, ali ga se kloni èovjek dobar.
15 Orang yang tak berpengalaman percaya kepada setiap perkataan, tetapi orang yang bijak memperhatikan langkahnya.
Lud vjeruje svašta, a pametan pazi na svoje korake.
16 Orang bijak berhati-hati dan menjauhi kejahatan, tetapi orang bebal melampiaskan nafsunya dan merasa aman.
Mudar se boji i uklanja se od zla, a bezuman navire i slobodan je.
17 Siapa lekas naik darah, berlaku bodoh, tetapi orang yang bijaksana, bersabar.
Nagao èovjek èini bezumlje, a pakostan je èovjek mrzak.
18 Orang yang tak berpengalaman mendapat kebodohan, tetapi orang yang bijak bermahkotakan pengetahuan.
Ludi našljeðuje bezumlje, a razboriti vjenèava se znanjem.
19 Orang jahat tunduk di dekat orang baik, orang fasik di depan pintu gerbang orang benar.
Klanjaju se zli pred dobrima i bezbožni na vratima pravednoga.
20 Juga oleh temannya orang miskin itu dibenci, tetapi sahabat orang kaya itu banyak.
Ubogi je mrzak i prijatelju svom, a bogati imaju mnogo prijatelja.
21 Siapa menghina sesamanya berbuat dosa, tetapi berbahagialah orang yang menaruh belas kasihan kepada orang yang menderita.
Ko prezire bližnjega svojega griješi; a ko je milostiv ubogima, blago njemu.
22 Tidak sesatkah orang yang merencanakan kejahatan? Tetapi yang merencanakan hal yang baik memperoleh kasih dan setia.
Koji smišljaju zlo, ne lutaju li? a milost i vjera biæe onima koji smišljaju dobro.
23 Dalam tiap jerih payah ada keuntungan, tetapi kata-kata belaka mendatangkan kekurangan saja.
U svakom trudu ima dobitka, a govor usnama samo je siromaštvo.
24 Mahkota orang bijak adalah kepintarannya; tajuk orang bebal adalah kebodohannya.
Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumlje bezumnijeh ostaje bezumlje.
25 Saksi yang setia menyelamatkan hidup, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan adalah pengkhianat.
Istinit svjedok izbavlja duše, a lažan govori prijevaru.
26 Dalam takut akan TUHAN ada ketenteraman yang besar, bahkan ada perlindungan bagi anak-anak-Nya.
U strahu je Gospodnjem jako pouzdanje, i sinovima je utoèište.
27 Takut akan TUHAN adalah sumber kehidupan sehingga orang terhindar dari jerat maut.
Strah je Gospodnji izvor životu da se èovjek saèuva od prugala smrtnijeh.
28 Dalam besarnya jumlah rakyat terletak kemegahan raja, tetapi tanpa rakyat runtuhlah pemerintah.
U mnoštvu je naroda slava caru; a kad nestaje naroda, propast je vladaocu.
29 Orang yang sabar besar pengertiannya, tetapi siapa cepat marah membesarkan kebodohan.
Ko je spor na gnjev, velika je razuma; a ko je nagao pokazuje ludost.
30 Hati yang tenang menyegarkan tubuh, tetapi iri hati membusukkan tulang.
Život je tijelu srce zdravo, a zavist je trulež u kostima.
31 Siapa menindas orang yang lemah, menghina Penciptanya, tetapi siapa menaruh belas kasihan kepada orang miskin, memuliakan Dia.
Ko èini krivo ubogome, sramoti stvoritelja njegova; a poštuje ga ko je milostiv siromahu.
32 Orang fasik dirobohkan karena kejahatannya, tetapi orang benar mendapat perlindungan karena ketulusannya.
Za zlo svoje povrgnuæe se bezbožnik, a pravednik nada se i na smrti.
33 Hikmat tinggal di dalam hati orang yang berpengertian, tetapi tidak dikenal di dalam hati orang bebal.
Mudrost poèiva u srcu razumna èovjeka, a što je u bezumnima poznaje se.
34 Kebenaran meninggikan derajat bangsa, tetapi dosa adalah noda bangsa.
Pravda podiže narod, a grijeh je sramota narodima.
35 Raja berkenan kepada hamba yang berakal budi, tetapi kemarahannya menimpa orang yang membuat malu.
Mio je caru razuman sluga, ali na sramotna gnjevi se.
