Amsal 14
1 Perempuan yang bijak mendirikan rumahnya, tetapi yang bodoh meruntuhkannya dengan tangannya sendiri.
La sagesse des femmes édifie la maison; leur folie la renverse de ses propres mains.
2 Siapa berjalan dengan jujur, takut akan TUHAN, tetapi orang yang sesat jalannya, menghina Dia.
Qui craint l’Eternel va droit son chemin; qui le méprise suit des voies obliques.
3 Di dalam mulut orang bodoh ada rotan untuk punggungnya, tetapi orang bijak dipelihara oleh bibirnya.
Dans la bouche de l’insensé éclôt l’orgueil; mais les lèvres des sages les en préservent.
4 Kalau tidak ada lembu, juga tidak ada gandum, tetapi dengan kekuatan sapi banyaklah hasil.
Faute de bétail, le râtelier reste vide; c’est la vigueur du bœuf qui produit les riches moissons.
5 Saksi yang setia tidak berbohong, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan, adalah saksi dusta.
Un témoin loyal ne ment pas; un témoin mensonger n’exhale que faussetés.
6 Si pencemooh mencari hikmat, tetapi sia-sia, sedangkan bagi orang berpengertian, pengetahuan mudah diperoleh.
Le persifleur recherche la sagesse: elle lui échappe; mais le savoir est facilement abordable à l’homme intelligent.
7 Jauhilah orang bebal, karena pengetahuan tidak kaudapati dari bibirnya.
Quand tu te sépareras d’un homme sot, tu n’auras pas appris ce que c’est que des lèvres raisonnables.
8 Mengerti jalannya sendiri adalah hikmat orang cerdik, tetapi orang bebal ditipu oleh kebodohannya.
C’Est une sagesse chez l’homme prudent de bien discerner sa voie; la sottise des fous est une cause de tromperie.
9 Orang bodoh mencemoohkan korban tebusan, tetapi orang jujur saling menunjukkan kebaikan.
Le péché se joue des insensés; parmi les hommes droits règne le contentement.
10 Hati mengenal kepedihannya sendiri, dan orang lain tidak dapat turut merasakan kesenangannya.
Le cœur seul sent l’amertume qui l’envahit; de même ses joies, l’étranger n’y est pour rien.
11 Rumah orang fasik akan musnah, tetapi kemah orang jujur akan mekar.
La maison des méchants sera ruinée; la tente des hommes droits est florissante.
12 Ada jalan yang disangka orang lurus, tetapi ujungnya menuju maut.
Tel chemin se présente tout uni devant l’homme et, finalement, il conduit à la mort.
13 Di dalam tertawapun hati dapat merana, dan kesukaan dapat berakhir dengan kedukaan.
Même dans le rire le cœur peut souffrir, et la joie elle-même finit en tristesse.
14 Orang yang murtad hatinya menjadi kenyang dengan jalannya, dan orang yang baik dengan apa yang ada padanya.
Un cœur dévoyé recueille le fruit de sa conduite; et l’homme de bien trouve sa satisfaction en lui-même.
15 Orang yang tak berpengalaman percaya kepada setiap perkataan, tetapi orang yang bijak memperhatikan langkahnya.
Le niais croit tout; l’homme réfléchi considère chacun de ses pas.
16 Orang bijak berhati-hati dan menjauhi kejahatan, tetapi orang bebal melampiaskan nafsunya dan merasa aman.
Le sage est craintif et évite le mal; le sot se laisse entraîner et se croit en sûreté.
17 Siapa lekas naik darah, berlaku bodoh, tetapi orang yang bijaksana, bersabar.
Un homme prompt à la colère fait des sottises; l’homme fertile en roueries s’attire la haine.
18 Orang yang tak berpengalaman mendapat kebodohan, tetapi orang yang bijak bermahkotakan pengetahuan.
Les niais ont en partage la sottise; la raison est la couronne des gens avisés.
19 Orang jahat tunduk di dekat orang baik, orang fasik di depan pintu gerbang orang benar.
Les méchants baissent la tête devant les bons; et les impies se tiennent à la porte du juste.
20 Juga oleh temannya orang miskin itu dibenci, tetapi sahabat orang kaya itu banyak.
Même pour son intime le pauvre est un objet d’antipathie; mais nombreux sont les amis du riche.
21 Siapa menghina sesamanya berbuat dosa, tetapi berbahagialah orang yang menaruh belas kasihan kepada orang yang menderita.
Qui méprise son prochain est fautif; mais heureux qui prend pitié des humbles!
22 Tidak sesatkah orang yang merencanakan kejahatan? Tetapi yang merencanakan hal yang baik memperoleh kasih dan setia.
Certes, ils font fausse route, ceux qui machinent le mal; amour et bienveillance récompensent ceux qui méditent le bien.
23 Dalam tiap jerih payah ada keuntungan, tetapi kata-kata belaka mendatangkan kekurangan saja.
Tout effort sérieux donne du profit; les vaines paroles ne causent que des pertes.
24 Mahkota orang bijak adalah kepintarannya; tajuk orang bebal adalah kebodohannya.
Pour les sages la richesse est une couronne; la folie des sots reste toujours folie.
25 Saksi yang setia menyelamatkan hidup, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan adalah pengkhianat.
Un témoin véridique sauve des existences; un témoin déloyal débite des faussetés.
26 Dalam takut akan TUHAN ada ketenteraman yang besar, bahkan ada perlindungan bagi anak-anak-Nya.
La crainte de l’Eternel vaut une place forte; on en fait un abri pour ses enfants.
27 Takut akan TUHAN adalah sumber kehidupan sehingga orang terhindar dari jerat maut.
La crainte de l’Eternel est une source de vie; elle éloigne des pièges de la mort.
28 Dalam besarnya jumlah rakyat terletak kemegahan raja, tetapi tanpa rakyat runtuhlah pemerintah.
Quand la nation s’accroit, c’est une gloire pour le roi; quand la population vient à manquer, c’est une ruine pour le prince.
29 Orang yang sabar besar pengertiannya, tetapi siapa cepat marah membesarkan kebodohan.
Etre longanime, c’est faire preuve de grande intelligence; se montrer irascible, c’est mettre en relief sa sottise.
30 Hati yang tenang menyegarkan tubuh, tetapi iri hati membusukkan tulang.
Un cœur paisible est un gage de vie pour le corps mais la jalousie est la carie des os.
31 Siapa menindas orang yang lemah, menghina Penciptanya, tetapi siapa menaruh belas kasihan kepada orang miskin, memuliakan Dia.
Qui opprime le pauvre outrage son Créateur; qui a pitié de l’indigent l’honore.
32 Orang fasik dirobohkan karena kejahatannya, tetapi orang benar mendapat perlindungan karena ketulusannya.
Le méchant est accablé par son malheur; le juste a confiance jusque dans la mort.
33 Hikmat tinggal di dalam hati orang yang berpengertian, tetapi tidak dikenal di dalam hati orang bebal.
La sagesse réside dans un cœur intelligent; elle se fait remarquer parmi les sots.
34 Kebenaran meninggikan derajat bangsa, tetapi dosa adalah noda bangsa.
La justice grandit une nation; le crime est l’opprobre des peuples.
35 Raja berkenan kepada hamba yang berakal budi, tetapi kemarahannya menimpa orang yang membuat malu.
La faveur du roi va au serviteur intelligent; celui qui agit sans vergogne est l’objet de sa colère.
