Amsal 14
1 Perempuan yang bijak mendirikan rumahnya, tetapi yang bodoh meruntuhkannya dengan tangannya sendiri.
智慧婦人建立家室； 愚妄婦人親手拆毀。
2 Siapa berjalan dengan jujur, takut akan TUHAN, tetapi orang yang sesat jalannya, menghina Dia.
行動正直的，敬畏耶和華； 行事乖僻的，卻藐視他。
3 Di dalam mulut orang bodoh ada rotan untuk punggungnya, tetapi orang bijak dipelihara oleh bibirnya.
愚妄人口中驕傲，如杖責打己身； 智慧人的嘴必保守自己。
4 Kalau tidak ada lembu, juga tidak ada gandum, tetapi dengan kekuatan sapi banyaklah hasil.
家裏無牛，槽頭乾淨； 土產加多乃憑牛力。
5 Saksi yang setia tidak berbohong, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan, adalah saksi dusta.
誠實見證人不說謊話； 假見證人吐出謊言。
6 Si pencemooh mencari hikmat, tetapi sia-sia, sedangkan bagi orang berpengertian, pengetahuan mudah diperoleh.
褻慢人尋智慧，卻尋不着； 聰明人易得知識。
7 Jauhilah orang bebal, karena pengetahuan tidak kaudapati dari bibirnya.
到愚昧人面前， 不見他嘴中有知識。
8 Mengerti jalannya sendiri adalah hikmat orang cerdik, tetapi orang bebal ditipu oleh kebodohannya.
通達人的智慧在乎明白己道； 愚昧人的愚妄乃是詭詐。
9 Orang bodoh mencemoohkan korban tebusan, tetapi orang jujur saling menunjukkan kebaikan.
愚妄人犯罪，以為戲耍； 正直人互相喜悅。
10 Hati mengenal kepedihannya sendiri, dan orang lain tidak dapat turut merasakan kesenangannya.
心中的苦楚，自己知道； 心裏的喜樂，外人無干。
11 Rumah orang fasik akan musnah, tetapi kemah orang jujur akan mekar.
奸惡人的房屋必傾倒； 正直人的帳棚必興盛。
12 Ada jalan yang disangka orang lurus, tetapi ujungnya menuju maut.
有一條路，人以為正， 至終成為死亡之路。
13 Di dalam tertawapun hati dapat merana, dan kesukaan dapat berakhir dengan kedukaan.
人在喜笑中，心也憂愁； 快樂至極就生愁苦。
14 Orang yang murtad hatinya menjadi kenyang dengan jalannya, dan orang yang baik dengan apa yang ada padanya.
心中背道的，必滿得自己的結果； 善人必從自己的行為得以知足。
15 Orang yang tak berpengalaman percaya kepada setiap perkataan, tetapi orang yang bijak memperhatikan langkahnya.
愚蒙人是話都信； 通達人步步謹慎。
16 Orang bijak berhati-hati dan menjauhi kejahatan, tetapi orang bebal melampiaskan nafsunya dan merasa aman.
智慧人懼怕，就遠離惡事； 愚妄人卻狂傲自恃。
17 Siapa lekas naik darah, berlaku bodoh, tetapi orang yang bijaksana, bersabar.
輕易發怒的，行事愚妄； 設立詭計的，被人恨惡。
18 Orang yang tak berpengalaman mendapat kebodohan, tetapi orang yang bijak bermahkotakan pengetahuan.
愚蒙人得愚昧為產業； 通達人得知識為冠冕。
19 Orang jahat tunduk di dekat orang baik, orang fasik di depan pintu gerbang orang benar.
壞人俯伏在善人面前； 惡人俯伏在義人門口。
20 Juga oleh temannya orang miskin itu dibenci, tetapi sahabat orang kaya itu banyak.
貧窮人連鄰舍也恨他； 富足人朋友最多。
21 Siapa menghina sesamanya berbuat dosa, tetapi berbahagialah orang yang menaruh belas kasihan kepada orang yang menderita.
藐視鄰舍的，這人有罪； 憐憫貧窮的，這人有福。
22 Tidak sesatkah orang yang merencanakan kejahatan? Tetapi yang merencanakan hal yang baik memperoleh kasih dan setia.
謀惡的，豈非走入迷途嗎？ 謀善的，必得慈愛和誠實。
23 Dalam tiap jerih payah ada keuntungan, tetapi kata-kata belaka mendatangkan kekurangan saja.
諸般勤勞都有益處； 嘴上多言乃致窮乏。
24 Mahkota orang bijak adalah kepintarannya; tajuk orang bebal adalah kebodohannya.
智慧人的財為自己的冠冕； 愚妄人的愚昧終是愚昧。
25 Saksi yang setia menyelamatkan hidup, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan adalah pengkhianat.
作真見證的，救人性命； 吐出謊言的，施行詭詐。
26 Dalam takut akan TUHAN ada ketenteraman yang besar, bahkan ada perlindungan bagi anak-anak-Nya.
敬畏耶和華的，大有倚靠； 他的兒女也有避難所。
27 Takut akan TUHAN adalah sumber kehidupan sehingga orang terhindar dari jerat maut.
敬畏耶和華就是生命的泉源， 可以使人離開死亡的網羅。
28 Dalam besarnya jumlah rakyat terletak kemegahan raja, tetapi tanpa rakyat runtuhlah pemerintah.
帝王榮耀在乎民多； 君王衰敗在乎民少。
29 Orang yang sabar besar pengertiannya, tetapi siapa cepat marah membesarkan kebodohan.
不輕易發怒的，大有聰明； 性情暴躁的，大顯愚妄。
30 Hati yang tenang menyegarkan tubuh, tetapi iri hati membusukkan tulang.
心中安靜是肉體的生命； 嫉妒是骨中的朽爛。
31 Siapa menindas orang yang lemah, menghina Penciptanya, tetapi siapa menaruh belas kasihan kepada orang miskin, memuliakan Dia.
欺壓貧寒的，是辱沒造他的主； 憐憫窮乏的，乃是尊敬主。
32 Orang fasik dirobohkan karena kejahatannya, tetapi orang benar mendapat perlindungan karena ketulusannya.
惡人在所行的惡上必被推倒； 義人臨死，有所投靠。
33 Hikmat tinggal di dalam hati orang yang berpengertian, tetapi tidak dikenal di dalam hati orang bebal.
智慧存在聰明人心中； 愚昧人心裏所存的，顯而易見。
34 Kebenaran meninggikan derajat bangsa, tetapi dosa adalah noda bangsa.
公義使邦國高舉； 罪惡是人民的羞辱。
35 Raja berkenan kepada hamba yang berakal budi, tetapi kemarahannya menimpa orang yang membuat malu.
智慧的臣子蒙王恩惠； 貽羞的僕人遭其震怒。
