Bilangan 33

1 Inilah tempat-tempat persinggahan orang Israel, setelah mereka keluar dari tanah Mesir, pasukan demi pasukan, di bawah pimpinan Musa dan Harun;

این است سفرنامهٔ قوم اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از مصر بیرون آمدند.

2 Musa menuliskan perjalanan mereka dari tempat persinggahan ke tempat persinggahan sesuai dengan titah TUHAN; dan inilah tempat-tempat persinggahan mereka dalam perjalanan mereka:

موسی طبق دستور خداوند مراحل سفر آنها را نوشته بود.

3 Mereka berangkat dari Rameses pada bulan yang pertama, pada hari yang kelima belas bulan yang pertama itu; pada hari sesudah Paskah berjalanlah orang Israel keluar, oleh tangan yang dinaikkan, di depan mata semua orang Mesir,

آنها در روز پانزدهم از ماه اول، یعنی یک روز بعد از پِسَح از شهر رَمِسیس مصر خارج شدند. در حالی که مصری‌ها همۀ نخست‌زادگان خود را که خداوند شب قبل آنها را کشته بود دفن می‌کردند، قوم اسرائیل با سربلندی از مصر بیرون آمدند. این امر نشان داد که خداوند از تمامی خدایان مصر قویتر است.

4 sementara orang Mesir sedang menguburkan orang-orang yang telah dibunuh TUHAN di antara mereka, yakni semua anak sulung; sebab TUHAN telah menjatuhkan hukuman-hukuman kepada para allah mereka.

5 Berangkatlah orang Israel dari Rameses, lalu berkemah di Sukot.

پس از حرکت از رَمِسیس، قوم اسرائیل در سوکوت اردو زدند و از آنجا به ایتام که در حاشیهٔ بیابان است رفتند.

6 Mereka berangkat dari Sukot, lalu berkemah di Etam yang di tepi padang gurun.

7 Mereka berangkat dari Etam, lalu balik kembali ke Pi-Hahirot yang di depan Baal-Zefon, kemudian berkemah di tentangan Migdol.

بعد به فی‌هاحیروت نزدیک بعل صفون رفته، در دامنهٔ کوه مجدل اردو زدند.

8 Mereka berangkat dari Pi-Hahirot dan lewat dari tengah-tengah laut ke padang gurun, lalu mereka berjalan tiga hari perjalanan jauhnya di padang gurun Etam, kemudian mereka berkemah di Mara.

سپس از آنجا کوچ کرده، از میان دریای سرخ گذشتند و به بیابان ایتام رسیدند. سه روز هم در بیابان ایتام پیش رفتند تا به ماره رسیدند و در آنجا اردو زدند.

9 Mereka berangkat dari Mara, lalu sampai ke Elim; di Elim ada dua belas mata air dan tujuh puluh pohon korma; di sanalah mereka berkemah.

از ماره کوچ کرده، به ایلیم آمدند که در آنجا دوازده چشمهٔ آب و هفتاد درخت خرما بود، و مدتی در آنجا ماندند.

10 Mereka berangkat dari Elim, lalu berkemah di tepi Laut Teberau.

از ایلیم به کنار دریای سرخ کوچ نموده، اردو زدند؛

11 Mereka berangkat dari Laut Teberau, lalu berkemah di padang gurun Sin.

پس از آن به صحرای سین رفتند.

12 Mereka berangkat dari padang gurun Sin, lalu berkemah di Dofka.

سپس به ترتیب به دُفقه،

13 Mereka berangkat dari Dofka, lalu berkemah di Alus.

الوش،

14 Mereka berangkat dari Alus, lalu berkemah di Rafidim, dan di sana tidak ada air minum untuk bangsa itu.

و رفیدیم که در آنجا آب نوشیدنی یافت نمی‌شد، رفتند.

15 Mereka berangkat dari Rafidim, lalu berkemah di padang gurun Sinai.

از رفیدیم به صحرای سینا و از آنجا به قبروت هتاوه و سپس از قبروت هتاوه به حصیروت کوچ کردند و بعد به ترتیب به نقاط زیر رفتند: از حصیروت به رتمه، از رتمه به رمون فارص، از رمون فارص به لبنه، از لبنه به رسه، از رسه به قهیلاته، از قهیلاته به کوه شافر، از کوه شافر به حراده، از حراده به مقهیلوت، از مقهیلوت به تاحت، از تاحت به تارح، از تارح به متقه، از متقه به حشمونه، از حشمونه به مسیروت، از مسیروت به بنی‌یعقان، از بنی‌یعقان به حورالجدجاد، از حورالجدجاد به یطبات، از یطبات به عبرونه، از عبرونه به عصیون جابر، از عصیون جابر به قادش (در بیابان صین)، از قادش به کوه هور (در مرز سرزمین ادوم).

16 Mereka berangkat dari padang gurun Sinai, lalu berkemah di Kibrot-Taawa.

17 Mereka berangkat dari Kibrot-Taawa, lalu berkemah di Hazerot.

18 Mereka berangkat dari Hazerot, lalu berkemah di Ritma.

19 Mereka berangkat dari Ritma, lalu berkemah di Rimon-Peros.

20 Mereka berangkat dari Rimon-Peros, lalu berkemah di Libna.

21 Mereka berangkat dari Libna, lalu berkemah di Risa.

22 Mereka berangkat dari Risa, lalu berkemah di Kehelata.

23 Mereka berangkat dari Kehelata, lalu berkemah di Har-Syafer.

24 Mereka berangkat dari Har-Syafer, lalu berkemah di Harada.

25 Mereka berangkat dari Harada, lalu berkemah di Makhelot.

26 Mereka berangkat dari Makhelot, lalu berkemah di Tahat.

27 Mereka berangkat dari Tahat, lalu berkemah di Tarah.

28 Mereka berangkat dari Tarah, lalu berkemah di Mitka.

29 Mereka berangkat dari Mitka, lalu berkemah di Hasmona.

30 Mereka berangkat dari Hasmona, lalu berkemah di Moserot.

31 Mereka berangkat dari Moserot, lalu berkemah di Bene-Yaakan.

32 Mereka berangkat dari Bene-Yaakan, lalu berkemah di Hor-Gidgad.

33 Mereka berangkat dari Hor-Gidgad, lalu berkemah di Yotbata.

34 Mereka berangkat dari Yotbata, lalu berkemah di Abrona.

35 Mereka berangkat dari Abrona, lalu berkemah di Ezion-Geber.

36 Mereka berangkat dari Ezion-Geber, lalu berkemah di padang gurun Zin, yaitu Kadesh.

37 Mereka berangkat dari Kadesh, lalu berkemah di gunung Hor, di perbatasan tanah Edom.

38 Ketika itu imam Harun naik ke gunung Hor sesuai dengan titah TUHAN, dan di situ ia mati pada tahun keempat puluh sesudah orang Israel keluar dari tanah Mesir, pada bulan yang kelima, pada tanggal satu bulan itu;

وقتی در دامنهٔ کوه هور بودند، هارون کاهن به دستور خداوند به بالای کوه هور رفت. وی در سن ۱۲۳ سالگی، در روز اول از ماه پنجم سال چهلم؛ بعد از بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، در آنجا وفات یافت.

39 Harun berumur seratus dua puluh tiga tahun, ketika ia mati di gunung Hor.

40 Pada waktu itu raja negeri Arad, orang Kanaan itu, yang tinggal di Tanah Negeb di tanah Kanaan, mendengar kabar tentang kedatangan orang Israel.

در این هنگام بود که پادشاه کنعانی سرزمین عراد (واقع در نِگِب کنعان)، اطلاع یافت که قوم اسرائیل به کشورش نزدیک می‌شوند.

41 Berangkatlah mereka dari gunung Hor, lalu berkemah di Zalmona.

پس اسرائیلی‌ها از کوه هور به صلمونه کوچ کردند و در آنجا اردو زدند.

42 Mereka berangkat dari Zalmona, lalu berkemah di Funon.

بعد به فونون رفتند.

43 Mereka berangkat dari Funon, lalu berkemah di Obot.

پس از آن به اوبوت کوچ کردند

44 Mereka berangkat dari Obot, lalu berkemah dekat reruntuhan di Abarim di daerah Moab.

و از آنجا به عیی‌عباریم در مرز موآب رفته، در آنجا اردو زدند.

45 Mereka berangkat dari reruntuhan itu, lalu berkemah di Dibon-Gad.

سپس به دیبون جاد رفتند

46 Mereka berangkat dari Dibon-Gad, lalu berkemah di Almon-Diblataim.

و از دیبون جاد به علمون دبلاتایم

47 Mereka berangkat dari Almon-Diblataim, lalu berkemah di pegunungan Abarim di depan Nebo.

و از آنجا به کوهستان عباریم، نزدیک کوه نبو کوچ کردند.

48 Mereka berangkat dari pegunungan Abarim, lalu berkemah di dataran Moab di tepi sungai Yordan dekat Yerikho.

سرانجام به دشت موآب رفتند که در کنار رود اردن در مقابل شهر اریحا بود.

49 Mereka berkemah di tepi sungai Yordan, dari Bet-Yesimot sampai ke Abel-Sitim di dataran Moab.

در دشت موآب، از بیت‌یشیموت تا آبل شطیم در جاهای مختلف، کنار رود اردن اردو زدند.

50 TUHAN berfirman kepada Musa di dataran Moab di tepi sungai Yordan dekat Yerikho:

زمانی که آنها در کنار رود اردن، در مقابل اریحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود که به قوم اسرائیل بگوید: «وقتی که از رود اردن عبور کردید و به سرزمین کنعان رسیدید،

51 "Berbicaralah kepada orang Israel dan katakanlah kepada mereka: Apabila kamu menyeberangi sungai Yordan ke tanah Kanaan,

52 maka haruslah kamu menghalau semua penduduk negeri itu dari depanmu dan membinasakan segala batu berukir kepunyaan mereka; juga haruslah kamu membinasakan segala patung tuangan mereka dan memusnahkan segala bukit pengorbanan mereka.

باید تمامی ساکنان آنجا را بیرون کنید و همهٔ بتها و مجسمه‌هایشان را از بین ببرید و عبادتگاهای واقع در بالای کوهها را که در آنجا بتهایشان را پرستش می‌کنند خراب کنید.

53 Haruslah kamu menduduki negeri itu dan diam di sana, sebab kepadamulah Kuberikan negeri itu untuk diduduki.

من سرزمین کنعان را به شما داده‌ام. آن را تصرف کنید و در آن ساکن شوید.

54 Maka haruslah kamu membagi negeri itu sebagai milik pusaka dengan membuang undi menurut kaummu: kepada yang besar jumlahnya haruslah kamu memberikan milik pusaka yang besar, dan kepada yang kecil jumlahnya haruslah kamu memberikan milik pusaka yang kecil; yang ditunjuk oleh undi bagi masing-masing, itulah bagian undiannya; menurut suku nenek moyangmu haruslah kamu membagi milik pusaka itu.

زمین به تناسب جمعیت قبیله‌هایتان به شما داده خواهد شد. قطعه‌های بزرگتر زمین به قید قرعه بین قبیله‌های بزرگتر و قطعه‌های کوچکتر بین قبیله‌های کوچکتر تقسیم شود.

55 Tetapi jika kamu tidak menghalau penduduk negeri itu dari depanmu, maka orang-orang yang kamu tinggalkan hidup dari mereka akan menjadi seperti selumbar di matamu dan seperti duri yang menusuk lambungmu, dan mereka akan menyesatkan kamu di negeri yang kamu diami itu.

ولی اگر تمامی ساکنان آنجا را بیرون نکنید، باقیماندگان مثل خار به چشمهایتان و چون تیغ در پهلویتان فرو خواهند رفت و شما را در آن سرزمین آزار خواهند رساند.

56 Maka akan Kulakukan kepadamu seperti yang Kurancang melakukan kepada mereka."

آری، اگر آنان را بیرون نکنید آنگاه من شما را هلاک خواهم کرد همان‌طور که قصد داشتم شما آنها را هلاک کنید.»