Ratapan 5
1 Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
