Ratapan 3
1 Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
2 Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
3 Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
4 Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
5 Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
6 Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
8 Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
9 Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
10 Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
11 Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
12 Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
13 Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
14 Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
15 Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
16 Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
17 Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
18 Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
19 "Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
20 Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
21 Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
22 Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
23 selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
24 "TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
25 TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
26 Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
27 Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
28 Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
29 Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
30 Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
31 Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
32 Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
33 Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
34 Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
35 kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
36 atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
37 Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
38 Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
39 Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
40 Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
41 Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
42 Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
43 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
44 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
45 Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
46 Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
47 Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
48 Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
50 sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
51 Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
52 Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
53 Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
54 Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
55 "Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
56 Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
57 Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
58 "Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
59 Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
60 Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
61 "Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
62 percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
63 Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
64 "Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
65 Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
66 Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"
Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!
