Ratapan 3
1 Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
Certes c’est contre moi qu’il a tout le jour tourné et retourné sa main.
4 Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.
5 Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de peine.
6 Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
Il m’a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
7 Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
Il a fait une clôture autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes chaînes.
8 Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il ferme l’accès à ma prière.
9 Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
Il a barré mes chemins avec des pierres de taille; il a bouleversé mes sentiers.
10 Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
Il a été pour moi un ours aux embûches, un lion dans les lieux cachés.
11 Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
Il a fait dévier mes chemins et m’a déchiré; il m’a rendu désolé.
12 Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
Il a bandé son arc, et m’a placé comme un but pour la flèche.
13 Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.
14 Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
Je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.
15 Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
Il m’a rassasié d’amertumes, il m’a abreuvé d’absinthe.
16 Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
Il m’a brisé les dents avec du gravier; il m’a couvert de cendre.
17 Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
Et tu as rejeté mon âme loin de la paix, j’ai oublié le bonheur;
18 Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
et j’ai dit: Ma confiance est périe, et mon espérance en l’Éternel.
19 "Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
Souviens-toi de mon affliction, et de mon bannissement, de l’absinthe et du fiel.
20 Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi. –
21 Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
Je rappelle ceci à mon cœur, c’est pourquoi j’ai espérance:
22 Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
Ce sont les bontés de l’Éternel que nous ne sommes pas consumés, car ses compassions ne cessent pas;
23 selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
elles sont nouvelles chaque matin; grande est ta fidélité!
24 "TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
L’Éternel est ma portion, dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui.
25 TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
L’Éternel est bon pour ceux qui s’attendent à lui, pour l’âme qui le cherche.
26 Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
C’est une chose bonne qu’on attende, et dans le silence, le salut de l’Éternel.
27 Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
Il est bon à l’homme de porter le joug dans sa jeunesse:
28 Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
Il est assis solitaire, et se tait, parce qu’il l’a pris sur lui;
29 Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
il met sa bouche dans la poussière: peut-être y aura-t-il quelque espoir.
30 Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
Il présente la joue à celui qui le frappe, il est rassasié d’opprobres.
31 Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
Car le Seigneur ne rejette pas pour toujours;
32 Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
mais, s’il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de ses bontés;
33 Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
Qu’on écrase sous les pieds tous les prisonniers de la terre,
35 kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
qu’on fasse fléchir le droit d’un homme devant la face du Très-haut,
36 atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
qu’on fasse tort à un homme dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il point?
37 Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
Qui est-ce qui dit une chose, et elle arrive, quand le Seigneur ne l’a point commandée?
38 Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
N’est-ce pas de la bouche du Très-haut que viennent les maux et les biens?
39 Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
Pourquoi un homme vivant se plaindrait-il, un homme, à cause de la peine de ses péchés?
40 Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
Recherchons nos voies, et scrutons-les, et retournons jusqu’à l’Éternel.
41 Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu dans les cieux.
42 Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
Nous avons désobéi et nous avons été rebelles; tu n’as pas pardonné.
43 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
Tu t’es enveloppé d’un nuage, de manière à ce que la prière ne passe point.
45 Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
Tu nous as faits la balayure et le rebut au milieu des peuples.
46 Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
Tous nos ennemis ont ouvert la bouche sur nous.
47 Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
La frayeur et la fosse sont venues sur nous, la destruction et la ruine.
48 Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
Des ruisseaux d’eaux coulent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
Mon œil se fond en eau, il ne cesse pas et n’a point de relâche,
50 sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie des cieux.
51 Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
Ceux qui sont mes ennemis sans cause m’ont donné la chasse comme à l’oiseau.
53 Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
Ils m’ont ôté la vie dans une fosse, et ont jeté des pierres sur moi.
54 Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
Les eaux ont coulé par-dessus ma tête; j’ai dit: Je suis retranché!
55 "Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel! de la fosse des abîmes.
56 Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mon soupir, à mon cri.
57 Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
Tu t’es approché au jour où je t’ai invoqué; tu as dit: Ne crains pas.
58 "Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
Seigneur, tu as pris en main la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
Tu as vu, Éternel, le tort qu’on me fait; juge ma cause.
60 Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
Tu as vu toute leur vengeance, toutes leurs machinations contre moi.
61 "Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
Tu as entendu leurs outrages, ô Éternel! toutes leurs machinations contre moi,
62 percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et ce qu’ils se proposent contre moi tout le jour.
63 Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
Regarde quand ils s’asseyent et quand ils se lèvent: je suis leur chanson.
64 "Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
Rends-leur une récompense, ô Éternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
Donne-leur un cœur cuirassé; ta malédiction soit sur eux!
66 Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"
Poursuis-les dans ta colère et détruis-les de dessous les cieux de l’Éternel.
