Ratapan 3
1 Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,
2 Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
3 Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.
4 Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
5 Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
6 Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
7 Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
8 Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.
9 Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.
10 Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
11 Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
12 Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
13 Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;
14 Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
15 Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
16 Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;
17 Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
18 Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«
19 "Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;
20 Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.
21 Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:
22 Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
23 selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
24 "TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.
25 TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
26 Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,
27 Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;
29 Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,
30 Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.
31 Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
32 Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;
33 Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
34 Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
35 kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,
36 atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?
37 Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?
38 Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?
39 Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
40 Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
41 Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
42 Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
43 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,
44 Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;
45 Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
46 Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
47 Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
48 Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
49 Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
50 sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
51 Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
52 Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
53 Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
54 Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«
55 "Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
56 Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«
57 Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«
58 "Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;
59 Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!
60 Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
61 "Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,
62 percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
63 Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.
64 "Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
65 Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —
66 Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"
forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
