Ayub 9

1 Tetapi Ayub menjawab:

约伯回答说：

2 "Sungguh, aku tahu, bahwa demikianlah halnya, masakan manusia benar di hadapan Allah?

我真知道是这样； 但人在 神面前怎能成为义呢？

3 Jikalau ia ingin beperkara dengan Allah satu dari seribu kali ia tidak dapat membantah-Nya.

若愿意与他争辩， 千中之一也不能回答。

4 Allah itu bijak dan kuat, siapakah dapat berkeras melawan Dia, dan tetap selamat?

他心里有智慧，且大有能力。 谁向 神刚硬而得亨通呢？

5 Dialah yang memindahkan gunung-gunung dengan tidak diketahui orang, yang membongkar-bangkirkannya dalam murka-Nya;

他发怒，把山翻倒挪移， 山并不知觉。

6 yang menggeserkan bumi dari tempatnya, sehingga tiangnya bergoyang-goyang;

他使地震动，离其本位， 地的柱子就摇撼。

7 yang memberi perintah kepada matahari, sehingga tidak terbit, dan mengurung bintang-bintang dengan meterai;

他吩咐日头不出来，就不出来， 又封闭众星。

8 yang seorang diri membentangkan langit, dan melangkah di atas gelombang-gelombang laut;

他独自铺张苍天， 步行在海浪之上。

9 yang menjadikan bintang Biduk, bintang Belantik, bintang Kartika, dan gugusan-gugusan bintang Ruang Selatan;

他造北斗、参星、昴星， 并南方的密宫；

10 yang melakukan perbuatan-perbuatan besar yang tidak terduga, dan keajaiban-keajaiban yang tidak terbilang banyaknya.

他行大事，不可测度， 行奇事，不可胜数。

11 Apabila Ia melewati aku, aku tidak melihat-Nya, dan bila Ia lalu, aku tidak mengetahui.

他从我旁边经过，我却不看见； 他在我面前行走，我倒不知觉。

12 Apabila Ia merampas, siapa akan menghalangi-Nya? Siapa akan menegur-Nya: Apa yang Kaulakukan?

他夺取，谁能阻挡？ 谁敢问他：你做什么？

13 Allah tidak menahani murka-Nya, di bawah kuasa-Nya para pembantu Rahab membungkuk;

神必不收回他的怒气； 扶助拉哈伯的，屈身在他以下。

14 lebih-lebih aku, bagaimana aku dapat membantah Dia, memilih kata-kataku di hadapan Dia?

既是这样，我怎敢回答他， 怎敢选择言语与他辩论呢？

15 Walaupun aku benar, aku tidak mungkin membantah Dia, malah aku harus memohon belas kasihan kepada yang mendakwa aku.

我虽有义，也不回答他， 只要向那审判我的恳求。

16 Bila aku berseru, Ia menjawab; aku tidak dapat percaya, bahwa Ia sudi mendengarkan suaraku;

我若呼吁，他应允我； 我仍不信他真听我的声音。

17 Dialah yang meremukkan aku dalam angin ribut, yang memperbanyak lukaku dengan tidak semena-mena,

他用暴风折断我， 无故地加增我的损伤。

18 yang tidak membiarkan aku bernafas, tetapi mengenyangkan aku dengan kepahitan.

我就是喘一口气，他都不容， 倒使我满心苦恼。

19 Jika mengenai kekuatan tenaga, Dialah yang mempunyai! Jika mengenai keadilan, siapa dapat menggugat Dia?

若论力量，他真有能力！ 若论审判，他说谁能将我传来呢？

20 Sekalipun aku benar, mulutku sendiri akan menyatakan aku tidak benar; sekalipun aku tidak bersalah, Ia akan menyatakan aku bersalah.

我虽有义，自己的口要定我为有罪； 我虽完全，我口必显我为弯曲。

21 Aku tidak bersalah! Aku tidak pedulikan diriku, aku tidak hiraukan hidupku!

我本完全，不顾自己； 我厌恶我的性命。

22 Semuanya itu sama saja, itulah sebabnya aku berkata: yang tidak bersalah dan yang bersalah kedua-duanya dibinasakan-Nya.

善恶无分，都是一样； 所以我说，完全人和恶人，他都灭绝。

23 Bila cemeti-Nya membunuh dengan tiba-tiba, Ia mengolok-olok keputusasaan orang yang tidak bersalah.

若忽然遭杀害之祸， 他必戏笑无辜的人遇难。

24 Bumi telah diserahkan ke dalam tangan orang fasik, dan mata para hakimnya telah ditutup-Nya; kalau bukan oleh Dia, oleh siapa lagi?

世界交在恶人手中； 蒙蔽世界审判官的脸， 若不是他，是谁呢？

25 Hari-hariku berlalu lebih cepat dari pada seorang pelari, lenyap tanpa melihat bahagia,

我的日子比跑信的更快， 急速过去，不见福乐。

26 meluncur lewat laksana perahu dari pandan, seperti rajawali yang menyambar mangsanya.

我的日子过去如快船， 如急落抓食的鹰。

27 Bila aku berpikir: Aku hendak melupakan keluh kesahku, mengubah air mukaku, dan bergembira,

我若说：我要忘记我的哀情， 除去我的愁容，心中畅快；

28 maka takutlah aku kepada segala kesusahanku; aku tahu, bahwa Engkau tidak akan menganggap aku tidak bersalah.

我因愁苦而惧怕， 知道你必不以我为无辜。

29 Aku dinyatakan bersalah, apa gunanya aku menyusahkan diri dengan sia-sia?

我必被你定为有罪， 我何必徒然劳苦呢？

30 Walaupun aku membasuh diriku dengan salju dan mencuci tanganku dengan sabun,

我若用雪水洗身， 用硷洁净我的手，

31 namun Engkau akan membenamkan aku dalam lumpur, sehingga pakaianku merasa jijik terhadap aku.

你还要扔我在坑里， 我的衣服都憎恶我。

32 Karena Dia bukan manusia seperti aku, sehingga aku dapat menjawab-Nya: Mari bersama-sama menghadap pengadilan.

他本不像我是人，使我可以回答他， 又使我们可以同听审判。

33 Tidak ada wasit di antara kami, yang dapat memegang kami berdua!

我们中间没有听讼的人 可以向我们两造按手。

34 Biarlah Ia menyingkirkan pentung-Nya dari padaku, jangan aku ditimpa kegentaran terhadap Dia,

愿他把杖离开我， 不使惊惶威吓我。

35 maka aku akan berbicara tanpa rasa takut terhadap Dia, karena aku tidak menyadari kesalahanku."

我就说话，也不惧怕他， 现在我却不是那样。