Ayub 6

1 Lalu Ayub menjawab:

A Jov odgovori i reèe:

2 "Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!

O da bi se dobro izmjerili jadi moji, i zajedno se nevolja moja metnula na mjerila!

3 Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.

Pretegla bi pijesak morski; zato mi i rijeèi nedostaje.

4 Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.

Jer su strijele svemoguæega u meni, otrov njihov ispija mi duh, strahote Božije udaraju na me.

5 Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?

Rièe li divlji magarac kod trave? muèe li vo kod piæe svoje?

6 Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?

Jede li se bljutavo bez soli? ima li slasti u biocu od jajca?

7 Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.

Èega se duša moja nije htjela dotaknuti, to mi je jelo u nevolji.

8 Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!

O da bi mi se ispunila molba, i da bi mi Bog dao što èekam!

9 Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!

I da bi Bog htio satrti me, da bi mahnuo rukom svojom, i istrijebio me!

10 Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.

Jer mi je još utjeha, ako i gorim od bola niti me žali, što nijesam tajio rijeèi svetoga.

11 Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?

Kaka je sila moja da bih pretrpio? kakav li je kraj moj da bih produljio život svoj?

12 Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?

Je li sila moja kamena sila? je li tijelo moje od mjedi?

13 Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?

Ima li još pomoæi u mene? i nije li daleko od mene što bi me pridržalo?

14 Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.

Nesretnomu treba milost prijatelja njegova, ali je on ostavio strah svemoguæega.

15 Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,

Braæa moja iznevjeriše kao potok, kao bujni potoci proðoše,

16 yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,

Koji su mutni od leda, u kojima se sakriva snijeg;

17 yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;

Kad se otkrave, oteku; kad se zagriju, nestane ih s mjesta njihovijeh.

18 berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.

Tamo amo svræu od putova svojih, idu u ništa i gube se.

19 Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,

Putnici iz Teme pogledahu, koji iðahu u Sevu uzdahu se u njih;

20 tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.

Ali se postidješe što se pouzdaše u njih, došavši do njih osramotiše se.

21 Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.

Tako i vi postaste ništa; vidjeste pogibao moju, i strah vas je.

22 Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,

Eda li sam vam rekao: dajte mi, ili od blaga svojega poklonite mi;

23 atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?

Ili izbavite me iz ruke neprijateljeve, i iz ruke nasilnièke iskupite me?

24 Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.

Pouèite me, i ja æu muèati; i u èemu sam pogriješio, obavijestite me.

25 Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?

Kako su jake rijeèi istinite! Ali šta æe ukor vaš?

26 Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?

Mislite li da æe rijeèi ukoriti, i da je govor èovjeka bez nadanja vjetar?

27 Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.

I na sirotu napadate, i kopate jamu prijatelju svojemu.

28 Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.

Zato sada pogledajte me, i vidite lažem li pred vama.

29 Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.

Pregledajte; da ne bude nepravde; pregledajte, ja sam prav u tom.

30 Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"

Ima li nepravde na jeziku mojem? ne razbira li grlo moje zla?