Ayub 6

1 Lalu Ayub menjawab:

Ijob respondis kaj diris:

2 "Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

3 Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

4 Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

5 Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

6 Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

7 Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

8 Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

9 Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

10 Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

11 Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

12 Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

13 Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

14 Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

15 Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

16 yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

17 yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

18 berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

19 Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

20 tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

21 Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

22 Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

23 atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

24 Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

25 Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

26 Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

27 Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

28 Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

29 Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

30 Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?