Ayub 41
1 "Dapatkah engkau menarik buaya dengan kail, atau mengimpit lidahnya dengan tali?
Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
2 Dapatkah engkau mengenakan tali rotan pada hidungnya, mencocok rahangnya dengan kaitan?
Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
3 Mungkinkah ia mengajukan banyak permohonan belas kasihan kepadamu, atau berbicara dengan lemah lembut kepadamu?
Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
4 Mungkinkah ia mengikat perjanjian dengan engkau, sehingga engkau mengambil dia menjadi hamba untuk selama-lamanya?
Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
5 Dapatkah engkau bermain-main dengan dia seperti dengan burung, dan mengikat dia untuk anak-anakmu perempuan?
Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
6 Mungkinkah kawan-kawan nelayan memperdagangkan dia, atau membagi-bagikan dia di antara pedagang-pedagang?
Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
7 Dapatkah engkau menusuki kulitnya dengan serampang, dan kepalanya dengan tempuling?
Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
8 Letakkan tanganmu ke atasnya! Ingatlah pertarungannya! --Engkau takkan melakukannya lagi!
Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
9 Sesungguhnya, harapanmu hampa! Baru saja melihat dia, orang sudah terbanting.
Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
10 Orang yang nekatpun takkan berani membangkitkan marahnya. Siapakah yang dapat bertahan di hadapan Aku?
Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
11 Siapakah yang menghadapi Aku, yang Kubiarkan tetap selamat? Apa yang ada di seluruh kolong langit, adalah kepunyaan-Ku.
De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
12 Aku tidak akan berdiam diri tentang anggota-anggota badannya, tentang keperkasaannya dan perawakannya yang tampan.
Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
13 Siapakah dapat menyingkapkan pakaian luarnya? Baju zirahnya yang berlapis dua, siapakah dapat menembusnya?
Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
14 Siapa dapat membuka pintu moncongnya? Di sekeliling giginya ada kengerian.
Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
15 Punggungnya adalah perisai-perisai yang bersusun, terlekat rapat seperti meterai.
Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
16 Rapat hubungannya yang satu dengan yang lain, sehingga angin tidak dapat masuk;
Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
17 yang satu melekat pada yang lain, bertautan tak terceraikan lagi.
Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
18 Bersinnya menyinarkan cahaya, matanya laksana merekahnya fajar.
Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
19 Dari dalam mulutnya keluar suluh, dan berpancaran bunga api.
Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
20 Dari dalam lubang hidungnya mengepul uap bagaikan dari dalam belanga yang mendidih dan menggelegak isinya.
Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
21 Nafasnya menyalakan bara, dan nyala api keluar dari dalam mulutnya.
Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
22 Di dalam tengkuknya ada kekuatan; ketakutan berlompatan di hadapannya.
La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
23 Daging gelambirnya berlekatan, melekat padanya, tidak tergerak.
Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
24 Hatinya keras seperti batu, keras seperti batu kilangan bawah.
Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
25 Bila ia bangkit, maka semua yang berkuasa menjadi gentar, menjadi bingung karena ketakutan.
Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
26 Bila ia diserang dengan pedang, ia tidak mempan, demikian juga dengan tombak, seligi atau lembing.
C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
27 Besi dirasanya seperti jerami, tembaga seperti kayu lapuk.
Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
28 Anak panah tidak dapat menghalau dia, batu umban seolah-olah berubah padanya menjadi jerami.
La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
29 Gada dianggapnya jerami dan ia menertawakan desingan lembing.
Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
30 Pada bagian bawahnya ada tembikar yang runcing; ia membujur di atas lumpur seperti pengeretan pengirik.
Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
31 Lubuk dibuatnya berbual-bual seperti periuk, laut dijadikannya tempat memasak campuran rempah-rempah.
Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
32 Ia meninggalkan jejak yang bercahaya, sehingga samudera raya disangka orang rambut putih.
Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
33 Tidak ada taranya di atas bumi; itulah makhluk yang tidak mengenal takut.
Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
34 Segala yang tinggi takut kepadanya; ia adalah raja atas segala binatang yang ganas."
Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.
