< Ayub 36 >

1 Berkatalah Elihu selanjutnya:
Elihou, poursuivant, dit:
2 "Bersabarlah sebentar, aku akan mengajar engkau, karena masih ada yang hendak kukatakan demi Allah.
Accorde-moi un peu d’attention, et je t’instruirai; car il reste encore des arguments en faveur de Dieu.
3 Aku akan meraih pengetahuanku dari jauh dan membenarkan Pembuatku;
Je tirerai ma science de loin, et j’établirai l’équité de mon Dieu.
4 karena sungguh-sungguh, bukan dusta perkataanku, seorang yang sempurna pengetahuannya menghadapi engkau.
Car certes, mes paroles ne sont pas mensongères: c’est quelqu’un aux connaissances sûres qui est devant toi.
5 Ketahuilah, Allah itu perkasa, namun tidak memandang hina apapun, Ia perkasa dalam kekuatan akal budi.
Vois, Dieu est puissant et il ignore le dédain; il est souverain par la force de la raison.
6 Ia tidak membiarkan orang fasik hidup, tetapi memberi keadilan kepada orang-orang sengsara;
Il ne laisse point vivre le méchant, mais il fait triompher le bon droit des pauvres.
7 Ia tidak mengalihkan pandangan mata-Nya dari orang benar, tetapi menempatkan mereka untuk selama-lamanya di samping raja-raja di atas takhta, sehingga mereka tinggi martabatnya.
Il ne détourne pas les yeux des justes, qu’il met de pair avec les rois sur le trône: il les installe solidement et les fait grandir.
8 Jikalau mereka dibelenggu dengan rantai, tertangkap dalam tali kesengsaraan,
Que s’ils sont enchaînés dans les fers, pris dans les liens de la misère,
9 maka Ia memperingatkan mereka kepada perbuatan mereka, dan kepada pelanggaran mereka, karena mereka berlaku congkak,
et qu’après leur avoir représenté leurs actes et leurs péchés, fruits de l’orgueil,
10 dan ia membukakan telinga mereka bagi ajaran, dan menyuruh mereka berbalik dari kejahatan.
il ouvre leur oreille à la réprimande et les exhorte à revenir de l’iniquité,
11 Jikalau mereka mendengar dan takluk, maka mereka hidup mujur sampai akhir hari-hari mereka dan senang sampai akhir tahun-tahun mereka.
s’ils écoutent et se soumettent, ils achèveront leurs jours dans le bonheur et leurs années dans les délices.
12 Tetapi, jikalau mereka tidak mendengar, maka mereka akan mati oleh lembing, dan binasa dalam kebebalan.
Mais s’ils n’écoutent point, ils finiront pas l’épée et périront faute d’intelligence.
13 Orang-orang yang fasik hatinya menyimpan kemarahan; mereka tidak berteriak minta tolong, kalau mereka dibelenggu-Nya;
Pervers de cœur, ils manifestent de la colère, refusent d’implorer Dieu quand il les charge de chaînes.
14 nyawa mereka binasa di masa muda, dan hidup mereka berakhir sebelum saatnya.
Aussi leur âme périt-elle en pleine jeunesse, leur vie s’éteint comme celle des infâmes libertins.
15 Dengan sengsara Ia menyelamatkan orang sengsara, dengan penindasan Ia membuka telinga mereka.
Mais le malheureux, il le sauve par sa misère même, et par la souffrance il ouvre son oreille aux conseils.
16 Juga engkau dibujuk-Nya keluar dari dalam kesesakan, ke tempat yang luas, bebas dari tekanan, ke meja hidanganmu yang tenang dan penuh lemak.
Aussi bien, il te fera passer de l’étreinte de l’adversité en un lieu spacieux, où n’existe nulle gène, et ta table sera couverte de mets succulents.
17 Tetapi engkau sudah mendapat hukuman orang fasik sepenuhnya, engkau dicengkeram hukuman dan keadilan;
Si tu as subi pleinement le châtiment du méchant, c’est que châtiment et justice sont une force.
18 janganlah panas hati membujuk engkau berolok-olok, janganlah besarnya tebusan menyesatkan engkau.
Crains donc que le dépit ne t’attire de nouveaux coups; ne te laisse pas égarer par la grandeur de la rançon.
19 Dapatkah teriakanmu meluputkan engkau dari kesesakan, ataukah seluruh kekuatan jerih payahmu?
Dieu peut-il priser assez tes cris suppliants pour t’épargner souffrances et durs efforts?
20 Janganlah merindukan malam hari, waktu bangsa-bangsa pergi dari tempatnya.
N’Aspire point à la nuit, où les peuples sont enlevés de leur place.
21 Jagalah dirimu, janganlah berpaling kepada kejahatan, karena itulah sebabnya engkau dicobai oleh sengsara.
Garde-toi de te laisser aller au mal, car tu sembles le préférer à la souffrance.
22 Sesungguhnya, Allah itu mulia di dalam kekuasaan-Nya; siapakah guru seperti Dia?
Vois, Dieu est sublime dans sa force: existe-t-il un guide comme lui?
23 Siapakah akan menentukan jalan bagi-Nya, dan siapa berani berkata: Engkau telah berbuat curang?
Qui lui dicte la voie qu’il doit suivre? Qui lui dira: "Tu commets des injustices?"
24 Ingatlah, bahwa engkau harus menjunjung tinggi perbuatan-Nya, yang selalu dinyanyikan oleh manusia.
Prends à cœur d’exalter son œuvre, que les humains célèbrent par leurs chants.
25 Semua orang melihatnya, manusia memandangnya dari jauh.
Les hommes l’admirent, le mortel la contemple de loin.
26 Sesungguhnya, Allah itu besar, tidak tercapai oleh pengetahuan kita, jumlah tahun-Nya tidak dapat diselidiki.
Oui, Dieu est grand: nous ne pouvons le comprendre; le nombre de ses années est incalculable.
27 Ia menarik ke atas titik-titik air, dan memekatkan kabut menjadi hujan,
Il attire les gouttes d’eau qui, à la suite de son brouillard, se résolvent en pluie.
28 yang dicurahkan oleh mendung, dan disiramkan ke atas banyak manusia.
Les nuages en ruissellent et s’épandent sur la foule des humains.
29 Siapa mengerti berkembangnya awan, dan bunyi gemuruh di tempat kediaman-Nya?
Sait-on seulement comprendre le déploiement des nuées, le fracas de son pavillon?
30 Sesungguhnya, Ia mengembangkan terang-Nya di sekeliling-Nya, dan menudungi dasar laut.
Vois, il s’enveloppe de sa lumière et il en couvre les profondeurs de cet océan de nuages.
31 Karena dengan semuanya itu Ia mengadili bangsa-bangsa, dan juga memberi makan dengan berlimpah-limpah.
Car il se sert d’eux pour juger les peuples ou leur donner de la nourriture en abondance.
32 Kedua tangan-Nya diselubungi-Nya dengan kilat petir dan menyuruhnya menyambar sasaran.
Il recouvre ses mains de flammes, qu’il dirige contre les rebelles.
33 Pekik perang-Nya memberitakan kedatangan-Nya, kalau dengan murka Ia berjuang melawan kecurangan."
Il révèle sa présence par son tonnerre, Instrument de colère contre les présomptueux.

< Ayub 36 >