Ayub 30
1 "Tetapi sekarang aku ditertawakan mereka, yang umurnya lebih muda dari padaku, yang ayah-ayahnya kupandang terlalu hina untuk ditempatkan bersama-sama dengan anjing penjaga kambing dombaku.
但現今年紀小於我的人，都嘲笑我；這些人的父親，我都不屑於列在守我羊群的狗中。
2 Lagipula, apakah gunanya bagiku kekuatan tangan mereka? Mereka sudah kehabisan tenaga,
他們的精力已經喪失，他們手臂的力量，對我還有何用﹖
3 mereka merana karena kekurangan dan kelaparan, mengerumit tanah yang kering, belukar di gurun dan padang belantara;
他們因貧乏和饑饉而消瘦，咀嚼曠野裏的草根，以及荒山野嶺所生的荊棘。
4 mereka memetik gelang laut dari antara semak-semak, dan akar pohon arar menjadi makanan mereka.
他們由叢莽中採取鹹菜，以杜松根做自己的食物。
5 Mereka diusir dari pergaulan hidup, dan orang berteriak-teriak terhadap mereka seperti terhadap pencuri.
人將他們由人群中逐出，在他們後面喊叫有如追賊；
6 Di lembah-lembah yang mengerikan mereka harus diam, di dalam celah-celah tanah dan sela-sela gunung;
他們只得避居於深谷，住在山洞和岩穴中；
7 di antara semak-semak mereka meraung-raung, mereka berkelompok di bawah jeruju;
在荊棘叢中哀歎，在葛藤下蝟縮。
8 mereka itulah orang-orang bebal yang tak dikenal, yang didepak dari negeri.
這些人都是流氓的後代，都是無名氏之子孫，由本國驅逐境外的。
9 Tetapi sekarang aku menjadi sajak sindiran dan ejekan mereka.
但現今我竟成了他們的歌謠，做了他們的話柄。
10 Mereka mengejikan aku, menjauhkan diri dari padaku, mereka tidak menahan diri meludahi mukaku,
他們因憎惡我而遠離我，竟任意向我臉上吐唾沫。
11 karena tali kemahku telah dilepaskan Allah dan aku direndahkan-Nya, dan mereka tidak mengekang diri terhadap aku.
他們解開了韁繩以攻擊我，在我面前除掉了轡頭。
12 Di sebelah kananku muncul gerombolan, dikaitnya kakiku, dan dirintisnya jalan kebinasaan terhadap aku;
下流之輩在我右邊起來，向我投擲石頭，築成一條使我喪亡的路。
13 mereka membongkar jalanku dan mengusahakan kejatuhanku; tidak ada yang menghalang-halangi mereka.
他們破壞了我的道路，使我跌仆，卻沒有人阻止他們。
14 Seperti melalui tembok yang terbelah lebar mereka menyerbu, mereka datang bergelombang di tengah-tengah keruntuhan.
他們由寬大的缺口進入，輾轉於廢墟之中。
15 Kedahsyatan ditimpakan kepadaku; kemuliaanku diterbangkan seperti oleh angin, dan bahagiaku melayang hilang seperti awan.
恐怖臨於我身，我的尊榮如被風吹散，我的救恩如浮雲逝去。
16 Oleh sebab itu jiwaku hancur dalam diriku; hari-hari kesengsaraan mencekam aku.
現今我的心神已頹廢，憂患的日子不放鬆我。
17 Pada waktu malam tulang-tulangku seperti digerogoti, dan rasa nyeri yang menusuk tak kunjung berhenti.
夜間痛苦刺透我骨，我的脈絡都不得安息。
18 Oleh kekerasan yang tak terlawan koyaklah pakaianku dan menggelambir sekelilingku seperti kemeja.
天主以大力抓住我的衣服，握緊我長衣的領口，
19 Ia telah menghempaskan aku ke dalam lumpur, dan aku sudah menyerupai debu dan abu.
將我投入泥中，使我變成灰土。
20 Aku berseru minta tolong kepada-Mu, tetapi Engkau tidak menjawab; aku berdiri menanti, tetapi Engkau tidak menghiraukan aku.
天主啊! 我向你呼號，你不回答我；我立起來，你也不理睬我。
21 Engkau menjadi kejam terhadap aku, Engkau memusuhi aku dengan kekuatan tangan-Mu.
你對我變成了暴君，用你有力的手迫害我。
22 Engkau mengangkat aku ke atas angin, melayangkan aku dan menghancurkan aku di dalam angin ribut.
你將我提起，乘風而去，使我在狂風中飄搖不定。
23 Ya, aku tahu: Engkau membawa aku kepada maut, ke tempat segala yang hidup dihimpunkan.
我知道你要導我於死亡，到眾生聚集的家鄉。
24 Sesungguhnya, masakan orang tidak akan mengulurkan tangannya kepada yang rebah, jikalau ia dalam kecelakaannya tidak ada penolongnya?
若窮人遇到不幸向我求救，我豈不伸手去援助他﹖
25 Bukankah aku menangis karena orang yang mengalami hari kesukaran? Bukankah susah hatiku karena orang miskin?
他人遭難，我豈沒有流淚﹖人窮乏，我的心豈沒有憐憫﹖
26 Tetapi, ketika aku mengharapkan yang baik, maka kejahatanlah yang datang; ketika aku menantikan terang, maka kegelapanlah yang datang.
我希望幸福，來的卻是災禍；我期待光明，黑暗反而來臨。
27 Batinku bergelora dan tak kunjung diam, hari-hari kesengsaraan telah melanda diriku.
我內心煩惱不安，痛苦的日子常臨於我。
28 Dengan sedih, dengan tidak terhibur, aku berkeliaran; aku berdiri di tengah-tengah jemaah sambil berteriak minta tolong.
我憂悶而行，無人安慰我，我要在集會中起立喊冤。
29 Aku telah menjadi saudara bagi serigala, dan kawan bagi burung unta.
我成了豺狼的兄弟，成了駝鳥的伴侶。
30 Kulitku menjadi hitam dan mengelupas dari tubuhku, tulang-tulangku mengering karena demam;
我的皮膚變黑，我的骨頭因熱灼焦，
31 permainan kecapiku menjadi ratapan, dan tiupan serulingku menyerupai suara orang menangis."
我的琴瑟奏出哀調，我的簫笛發出哭聲。
