Ayub 21
1 Tetapi Ayub menjawab:
Alors Job prit la parole et dit:
2 "Dengarkanlah baik-baik perkataanku dan biarlah itu menjadi penghiburanmu.
Ecoutez, écoutez mes paroles, que j’aie, du moins, cette consolation de vous.
3 Bersabarlah dengan aku, aku akan berbicara; sehabis bicaraku bolehlah kamu mengejek.
Permettez-moi de parler à mon tour, et, quand j’aurai parlé, vous pourrez vous moquer.
4 Kepada manusiakah keluhanku tertuju? Mengapa aku tidak boleh kesal hati?
Est-ce contre un homme que se porte ma plainte? Comment donc la patience ne m’échapperait elle pas?
5 Berpalinglah kepadaku, maka kamu akan tercengang, dan menutup mulutmu dengan tangan!
Regardez-moi et soyez dans la stupeur, et mettez la main sur votre bouche.
6 Kalau aku memikirkannya, aku menjadi takut, dan gemetarlah tubuhku.
Quand j’y pense, je frémis; et un frissonnement saisit ma chair.
7 Mengapa orang fasik tetap hidup, menjadi tua, bahkan menjadi bertambah-tambah kuat?
Pourquoi les méchants vivent-ils, et vieillissent-ils, accroissant leur force?
8 Keturunan mereka tetap bersama mereka, dan anak cucu diperhatikan mereka.
Leur postérité s’affermit autour d’eux, leurs rejetons fleurissent à leurs yeux.
9 Rumah-rumah mereka aman, tak ada ketakutan, pentung Allah tidak menimpa mereka.
Leur maison est en paix, à l’abri de la crainte; la verge de Dieu ne les touche pas.
10 Lembu jantan mereka memacek dan tidak gagal, lembu betina mereka beranak dan tidak keguguran.
Leur taureau est toujours fécond, leur génisse enfante et n’avorte pas.
11 Kanak-kanak mereka dibiarkan keluar seperti kambing domba, anak-anak mereka melompat-lompat.
Ils laissent courir leurs enfants comme un troupeau, leurs nouveau-nés bondissent autour d’eux.
12 Mereka bernyanyi-nyanyi dengan iringan rebana dan kecapi, dan bersukaria menurut lagu seruling.
Ils chantent au son du tambourin et de la cithare, ils se divertissent au son du chalumeau.
13 Mereka menghabiskan hari-hari mereka dalam kemujuran, dan dengan tenang mereka turun ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent en un instant au schéol. (Sheol h7585)
14 Tetapi kata mereka kepada Allah: Pergilah dari kami! Kami tidak suka mengetahui jalan-jalan-Mu.
Pourtant ils disaient à Dieu: « Retire-toi de nous; nous ne désirons pas connaître tes voies.
15 Yang Mahakuasa itu apa, sehingga kami harus beribadah kepada-Nya, dan apa manfaatnya bagi kami, kalau kami memohon kepada-Nya?
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerions-nous à le prier? »
16 Memang, kemujuran mereka tidak terletak dalam kuasa mereka sendiri! Rancangan orang fasik adalah jauh dari padaku.
Leur prospérité n’est-elle pas dans leur main? — Toutefois, loin de moi le conseil de l’impie! —
17 Betapa sering pelita orang fasik dipadamkan, kebinasaan menimpa mereka, dan kesakitan dibagikan Allah kepada mereka dalam murka-Nya!
Voit-on souvent s’éteindre la lampe des impies, la ruine fondre sur eux, et Dieu leur assigner un lot dans sa colère?
18 Mereka menjadi seperti jerami di depan angin, seperti sekam yang diterbangkan badai.
Les voit-on comme la paille emportée par le vent, comme la glume enlevée par le tourbillon?
19 Bencana untuk dia disimpan Allah bagi anak-anaknya. Sebaiknya, orang itu sendiri diganjar Allah, supaya sadar;
« Dieu, dites-vous, réserve à ses enfants son châtiment!... » Mais que Dieu le punisse lui-même pour qu’il le sente,
20 sebaiknya matanya sendiri melihat kebinasaannya, dan ia sendiri minum dari murka Yang Mahakuasa!
qu’il voie de ses yeux sa ruine, qu’il boive lui-même la colère du Tout-Puissant!
21 Karena peduli apa ia dengan keluarganya sesudah ia mati, bila telah habis jumlah bulannya?
Que lui importe, en effet, sa maison après lui, une fois que le nombre de ses mois est tranché?
22 Masakan kepada Allah diajarkan orang pengetahuan, kepada Dia yang mengadili mereka yang di tempat tinggi?
Est-ce à Dieu qu’on apprendra la sagesse, à lui qui juge les êtres les plus élevés?
23 Yang seorang mati dengan masih penuh tenaga, dengan sangat tenang dan sentosa;
L’un meurt au sein de sa prospérité, parfaitement heureux et tranquille,
24 pinggangnya gemuk oleh lemak, dan sumsum tulang-tulangnya masih segar.
les flancs chargés de graisse, et la mœlle des os remplie de sève.
25 Yang lain mati dengan sakit hati, dengan tidak pernah merasakan kenikmatan.
L’autre meurt, l’amertume dans l’âme, sans avoir goûté le bonheur.
26 Tetapi sama-sama mereka terbaring di dalam debu, dan berenga-berenga berkeriapan di atas mereka.
Tous deux se couchent également dans la poussière, et les vers les couvrent tous deux.
27 Sesungguhnya, aku mengetahui pikiranmu, dan muslihat yang kamu rancangkan terhadap aku.
Ah! Je sais bien quelles sont vos pensées, quels jugements iniques vous portez sur moi.
28 Katamu: Di mana rumah penguasa? Di mana kemah tempat kediaman orang-orang fasik?
Vous dites: « Où est la maison de l’oppresseur! Qu’est devenue la tente qu’habitaient les impies? »
29 Belum pernahkah kamu bertanya-tanya kepada orang-orang yang lewat di jalan? Dapatkah kamu menyangkal petunjuk-petunjuk mereka,
N’avez-vous donc jamais interrogé les voyageurs, et ignorez-vous leurs remarques?
30 bahwa orang jahat terlindung pada hari kebinasaan, dan diselamatkan pada hari murka Allah?
Au jour du malheur, le méchant est épargné; au jour de la colère, il échappe au châtiment.
31 Siapa yang akan langsung menggugat kelakuannya, dan mengganjar perbuatannya?
Qui blâme devant lui sa conduite? Qui lui demande compte de ce qu’il a fait?
32 Dialah yang dibawa ke kuburan, dan jiratnya dirawat orang.
On le porte honorablement au tombeau; et on veille sur son mausolée.
33 Dengan nyaman ia ditutupi oleh gumpalan-gumpalan tanah di lembah; setiap orang mengikuti dia, dan yang mendahului dia tidak terbilang banyaknya.
les glèbes de la vallée lui sont légères, et tous les hommes y vont à sa suite, comme des générations sans nombre l’y ont précédé.
34 Alangkah hampanya penghiburanmu bagiku! Semua jawabanmu hanyalah tipu daya belaka!"
Que signifient donc vos vaines consolations? De vos réponses il ne reste que perfidie.
