Ayub 20
1 Maka Zofar, orang Naama, menjawab:
Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:
2 "Oleh sebab itulah pikiran-pikiranku mendorong aku menjawab, karena hatiku tidak sabar lagi.
C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:
3 Kudengar teguran yang menghina aku, tetapi yang menjawab aku ialah akal budi yang tidak berpengertian.
J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.
4 Belumkah engkau mengetahui semuanya itu sejak dahulu kala, sejak manusia ditempatkan di bumi,
Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,
5 bahwa sorak-sorai orang fasik hanya sebentar saja, dan sukacita orang durhaka hanya sekejap mata?
L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?
6 Walaupun keangkuhannya sampai ke langit dan kepalanya mengenai awan,
Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,
7 namun seperti tahinya ia akan binasa untuk selama-lamanya; siapa yang pernah melihatnya, bertanya: Di mana dia?
Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?
8 Bagaikan impian ia melayang hilang, tak berbekas, lenyap bagaikan penglihatan waktu malam.
Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.
9 Ia tidak lagi tampak pada mata yang melihatnya, dan tempat kediamannya tidak melihatnya lagi.
L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.
10 Anak-anaknya harus mencari belas kasihan orang miskin, dan tangannya sendiri harus mengembalikan kekayaannya.
Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].
11 Tulang-tulangnya boleh penuh tenaga orang muda, tetapi tenaga itupun akan membaringkan diri bersama dia dalam debu.
Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.
12 Sungguhpun kejahatan manis rasanya di dalam mulutnya, sekalipun ia menyembunyikannya di bawah lidahnya,
Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,
13 menikmatinya serta tidak melepaskannya, dan menahannya pada langit-langitnya,
S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,
14 namun berubah juga makanannya di dalam perutnya, menjadi bisa ular tedung di dalamnya.
Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.
15 Harta benda ditelannya, tetapi dimuntahkannya lagi, Allah yang mengeluarkannya dari dalam perutnya.
Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
16 Bisa ular tedung akan diisapnya, ia akan dibunuh oleh lidah ular.
Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.
17 Ia tidak boleh melihat batang-batang air dan sungai-sungai yang mengalirkan madu dan dadih.
Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.
18 Ia harus mengembalikan apa yang diperolehnya dan tidak mengecapnya; ia tidak menikmati kekayaan hasil dagangnya.
Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.
19 Karena ia telah menghancurkan orang miskin, dan meninggalkan mereka terlantar; ia merampas rumah yang tidak dibangunnya.
Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.
20 Sesungguhnya, ia tidak mengenal ketenangan dalam batinnya, dan ia tidak akan terluput dengan membawa harta bendanya.
Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.
21 Suatupun tidak luput dari pada lahapnya, itulah sebabnya kemujurannya tidak kekal.
Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.
22 Dalam kemewahannya yang berlimpah-limpah ia penuh kuatir; ia ditimpa kesusahan dengan sangat dahsyatnya.
Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.
23 Untuk mengisi perutnya, Allah melepaskan ke atasnya murka-Nya yang menyala-nyala, dan menghujankan itu kepadanya sebagai makanannya.
Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.
24 Ia dapat meluputkan diri terhadap senjata besi, namun panah tembaga menembus dia.
S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.
25 Anak panah itu tercabut dan keluar dari punggungnya, mata panah yang berkilat itu keluar dari empedunya: ia menjadi ngeri.
Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.
26 Kegelapan semata-mata tersedia bagi dia, api yang tidak ditiup memakan dia dan menghabiskan apa yang tersisa dalam kemahnya.
Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.
27 Langit menyingkapkan kesalahannya, dan bumi bangkit melawan dia.
Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.
28 Hasil usahanya yang ada di rumahnya diangkut, semuanya habis pada hari murka-Nya.
Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.
29 Itulah ganjaran Allah bagi orang fasik, milik pusaka yang dijanjikan Allah kepadanya."
Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.
