Ayub 19

1 Tetapi Ayub menjawab:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 "Berapa lama lagi kamu menyakitkan hatiku, dan meremukkan aku dengan perkataan?

Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

3 Sekarang telah sepuluh kali kamu menghina aku, kamu tidak malu menyiksa aku.

Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

4 Jika aku sungguh tersesat, maka aku sendiri yang menanggung kesesatanku itu.

A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

5 Jika kamu sungguh hendak membesarkan diri terhadap aku, dan membuat celaku sebagai bukti terhadap diriku,

A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

6 insafilah, bahwa Allah telah berlaku tidak adil terhadap aku, dan menebarkan jala-Nya atasku.

Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

7 Sesungguhnya, aku berteriak: Kelaliman!, tetapi tidak ada yang menjawab. Aku berseru minta tolong, tetapi tidak ada keadilan.

Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

8 Jalanku ditutup-Nya dengan tembok, sehingga aku tidak dapat melewatinya, dan jalan-jalanku itu dibuat-Nya gelap.

Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

9 Ia telah menanggalkan kemuliaanku dan merampas mahkota di kepalaku.

Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

10 Ia membongkar aku di semua tempat, sehingga aku lenyap, dan seperti pohon harapanku dicabut-Nya.

Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

11 Murka-Nya menyala terhadap aku, dan menganggap aku sebagai lawan-Nya.

Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

12 Pasukan-Nya maju serentak, mereka merintangi jalan melawan aku, lalu mengepung kemahku.

Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

13 Saudara-saudaraku dijauhkan-Nya dari padaku, dan kenalan-kenalanku tidak lagi mengenal aku.

Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

14 Kaum kerabatku menghindar, dan kawan-kawanku melupakan aku.

Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

15 Anak semang dan budak perempuanku menganggap aku orang yang tidak dikenal, aku dipandang mereka orang asing.

Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

16 Kalau aku memanggil budakku, ia tidak menyahut; aku harus membujuknya dengan kata-kata manis.

Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

17 Nafasku menimbulkan rasa jijik kepada isteriku, dan bauku memualkan saudara-saudara sekandungku.

Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

18 Bahkan kanak-kanakpun menghina aku, kalau aku mau berdiri, mereka mengejek aku.

I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

19 Semua teman karibku merasa muak terhadap aku; dan mereka yang kukasihi, berbalik melawan aku.

Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

20 Tulangku melekat pada kulit dan dagingku, dan hanya gusiku yang tinggal padaku.

Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

21 Kasihanilah aku, kasihanilah aku, hai sahabat-sahabatku, karena tangan Allah telah menimpa aku.

Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

22 Mengapa kamu mengejar aku, seakan-akan Allah, dan tidak menjadi kenyang makan dagingku?

Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

23 Ah, kiranya perkataanku ditulis, dicatat dalam kitab,

Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

24 terpahat dengan besi pengukir dan timah pada gunung batu untuk selama-lamanya!

Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

25 Tetapi aku tahu: Penebusku hidup, dan akhirnya Ia akan bangkit di atas debu.

Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

26 Juga sesudah kulit tubuhku sangat rusak, tanpa dagingkupun aku akan melihat Allah,

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

27 yang aku sendiri akan melihat memihak kepadaku; mataku sendiri menyaksikan-Nya dan bukan orang lain. Hati sanubariku merana karena rindu.

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

28 Kalau kamu berkata: Kami akan menuntut dia dan mendapatkan padanya sebab perkaranya!,

Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

29 takutlah kepada pedang, karena kegeraman mendatangkan hukuman pedang, agar kamu tahu, bahwa ada pengadilan."

Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.