Yeremia 14
1 Firman TUHAN yang datang kepada Yeremia mengenai musim kering.
耶和华论到干旱之灾的话临到耶利米：
2 Yehuda berkabung, pintu-pintu gerbangnya rebah dan dengan sedih terhantar di tanah; jeritan Yerusalem naik ke atas.
犹大悲哀，城门衰败。 众人披上黑衣坐在地上； 耶路撒冷的哀声上达。
3 Pembesar-pembesarnya menyuruh pelayan-pelayannya mencari air; mereka sampai ke sumur-sumur, tetapi tidak menemukan air, sehingga mereka pulang dengan kendi-kendi kosong. Mereka malu, mukanya menjadi merah, sampai mereka menyelubungi kepala mereka.
他们的贵胄打发家僮打水； 他们来到水池， 见没有水，就拿着空器皿， 蒙羞惭愧，抱头而回。
4 Pekerjaan di ladang sudah terhenti, sebab hujan tiada turun di negeri, maka petani-petani merasa kecewa dan menyelubungi kepala mereka.
耕地的也蒙羞抱头； 因为无雨降在地上， 地都干裂。
5 Bahkan rusa betina di padang meninggalkan anaknya yang baru lahir, sebab tidak ada rumput muda.
田野的母鹿生下小鹿，就撇弃， 因为无草。
6 Keledai-keledai hutan berdiri di atas bukit gundul, mengap-mengap seperti serigala, matanya menjadi lesu, sebab tidak ada rumput.
野驴站在净光的高处，喘气好像野狗； 因为无草，眼目失明。
7 "Sekalipun kesalahan-kesalahan kami bersaksi melawan kami, bertindaklah membela kami, ya TUHAN, oleh karena nama-Mu! Sebab banyak kemurtadan kami, kami telah berdosa kepada-Mu.
耶和华啊，我们的罪孽虽然作见证告我们， 还求你为你名的缘故行事。 我们本是多次背道，得罪了你。
8 Ya Pengharapan Israel, Penolongnya di waktu kesusahan! Mengapakah Engkau seperti orang asing di negeri ini, seperti orang perjalanan yang hanya singgah untuk bermalam?
以色列所盼望、在患难时作他救主的啊， 你为何在这地像寄居的， 又像行路的只住一宵呢？
9 Mengapakah Engkau seperti orang yang bingung, seperti pahlawan yang tidak sanggup menolong? Tetapi Engkau ada di antara kami, ya TUHAN, dan nama-Mu diserukan di atas kami; janganlah tinggalkan kami!"
你为何像受惊的人， 像不能救人的勇士呢？ 耶和华啊，你仍在我们中间； 我们也称为你名下的人， 求你不要离开我们。
10 Beginilah firman TUHAN tentang bangsa ini: "Mereka sangat senang mengembara dan tidak menahan kakinya. Sebab itu TUHAN tidak berkenan kepada mereka; tetapi sekarang Ia mau mengingat kesalahan mereka dan mau menghukum dosa mereka."
耶和华对这百姓如此说： 这百姓喜爱妄行， 不禁止脚步， 所以耶和华不悦纳他们。 现今要记念他们的罪孽， 追讨他们的罪恶。
11 TUHAN berfirman kepadaku: "Janganlah engkau berdoa untuk kebaikan bangsa ini!
耶和华又对我说：“不要为这百姓祈祷求好处。
12 Sekalipun mereka berpuasa, Aku tidak akan mendengarkan seruan mereka; sekalipun mereka mempersembahkan korban bakaran dan korban sajian, Aku tidak akan berkenan kepada mereka, melainkan Aku akan menghabiskan mereka dengan perang, dengan kelaparan dan dengan penyakit sampar."
他们禁食的时候，我不听他们的呼求；他们献燔祭和素祭，我也不悦纳；我却要用刀剑、饥荒、瘟疫灭绝他们。”
13 Lalu aku berkata: "Aduh, Tuhan ALLAH! Bukankah para nabi telah berkata kepada mereka: Kamu tidak akan mengalami perang, dan kelaparan tidak akan menimpa kamu, tetapi Aku akan memberikan kepada kamu damai sejahtera yang mantap di tempat ini!"
我就说：“唉！主耶和华啊，那些先知常对他们说：‘你们必不看见刀剑，也不遭遇饥荒；耶和华要在这地方赐你们长久的平安。’”
14 Jawab TUHAN kepadaku: "Para nabi itu bernubuat palsu demi nama-Ku! Aku tidak mengutus mereka, tidak memerintahkan mereka dan tidak berfirman kepada mereka. Mereka menubuatkan kepadamu penglihatan bohong, ramalan kosong dan tipu rekaan hatinya sendiri.
耶和华对我说：“那些先知托我的名说假预言，我并没有打发他们，没有吩咐他们，也没有对他们说话；他们向你们预言的，乃是虚假的异象和占卜，并虚无的事，以及本心的诡诈。
15 Sebab itu beginilah firman TUHAN mengenai para nabi yang bernubuat demi nama-Ku, padahal Aku tidak mengutus mereka, dan yang berkata: Perang dan kelaparan tidak akan menimpa negeri ini--: Para nabi itu sendiri akan habis mati oleh perang dan kelaparan!
所以耶和华如此说：论到托我名说预言的那些先知，我并没有打发他们；他们还说这地不能有刀剑饥荒，其实那些先知必被刀剑饥荒灭绝。
16 Dan bangsa yang kepadanya mereka bernubuat akan tercampak mati di jalan-jalan Yerusalem, disebabkan oleh kelaparan dan perang, dan tidak ada orang yang akan menguburkan mereka: mereka sendiri, isteri-isteri mereka, anak-anak mereka yang laki-laki dan yang perempuan. Demikianlah akan Kutumpahkan kejahatan mereka ke atas mereka."
听他们说预言的百姓必因饥荒刀剑抛在耶路撒冷的街道上，无人葬埋。他们连妻子带儿女，都是如此。我必将他们的恶倒在他们身上。”
17 Katakanlah perkataan ini kepada mereka: "Air mataku bercucuran siang dan malam dengan tidak berhenti-henti, sebab anak dara, puteri bangsaku, dilukai dengan luka parah, luka yang sama sekali tidak tersembuhkan.
你要将这话对他们说： 愿我眼泪汪汪， 昼夜不息， 因为我百姓受了裂口破坏的大伤。
18 Apabila aku keluar ke padang, di sana ada orang-orang yang mati terbunuh oleh pedang! Apabila aku masuk ke dalam kota, di sana ada orang-orang sakit kelaparan! Bahkan, baik nabi maupun imam menjelajah negeri yang tidak dikenalnya."
我若出往田间， 就见有被刀杀的； 我若进入城内， 就见有因饥荒患病的； 连先知带祭司在国中往来， 也是毫无知识。
19 Telah Kautolakkah Yehuda sama sekali? Telah merasa muakkah Engkau terhadap Sion? Mengapakah kami Kaupukul sedemikian, hingga tidak ada kesembuhan lagi bagi kami? Kami mengharapkan damai sejahtera, tetapi tidak datang sesuatu yang baik; mengharapkan waktu kesembuhan, tetapi hanya ada kengerian!
你全然弃掉犹大吗？ 你心厌恶锡安吗？ 为何击打我们，以致无法医治呢？ 我们指望平安，却得不着好处； 指望痊愈，不料，受了惊惶。
20 Ya TUHAN, kami mengetahui kefasikan kami dan kesalahan nenek moyang kami; sungguh, kami telah berdosa kepada-Mu.
耶和华啊，我们承认自己的罪恶， 和我们列祖的罪孽， 因我们得罪了你。
21 Janganlah Engkau menampik kami, oleh karena nama-Mu, dan janganlah Engkau menghinakan takhta kemuliaan-Mu! Ingatlah perjanjian-Mu dengan kami, janganlah membatalkannya!
求你为你名的缘故， 不厌恶我们， 不辱没你荣耀的宝座。 求你追念， 不要背了与我们所立的约。
22 Adakah yang dapat menurunkan hujan di antara dewa kesia-siaan bangsa-bangsa itu? Atau dapatkah langit sendiri memberi hujan lebat? Bukankah hanya Engkau saja, ya TUHAN Allah kami, Pengharapan kami, yang membuat semuanya itu?
外邦人虚无的神中有能降雨的吗？ 天能自降甘霖吗？ 耶和华—我们的 神啊， 能如此的不是你吗？ 所以，我们仍要等候你， 因为这一切都是你所造的。
