< Yesaya 50 >

1 Beginilah firman TUHAN: "Di manakah gerangan surat cerai ibumu tanda Aku telah mengusir dia? Atau kepada siapakah di antara penagih hutang-Ku Aku pernah menjual engkau? Sesungguhnya, oleh karena kesalahanmu sendiri kamu terjual dan oleh karena pelanggaranmu sendiri ibumu diusir.
Ainsi parle Yahweh: Où est la lettre de divorce de votre mère, par laquelle je l’ai répudiée? Ou bien, quel est celui de mes créanciers auquel je vous ai vendus? C’est à cause de vos iniquités que vous avez été vendus, à cause de vos péchés que votre mère a été renvoyée.
2 Mengapa ketika Aku datang tidak ada orang, dan ketika Aku memanggil tidak ada yang menjawab? Mungkinkah tangan-Ku terlalu pendek untuk membebaskan atau tidak adakah kekuatan pada-Ku untuk melepaskan? Sesungguhnya, dengan hardik-Ku Aku mengeringkan laut, Aku membuat sungai-sungai menjadi padang gurun; ikan-ikannya berbau amis karena tidak ada air dan mati kehausan.
Je suis venu: pourquoi n’y avait-il personne? J’ai appelé: pourquoi personne n’a-t-il répondu? Ma main est-elle donc trop courte pour délivrer, ou bien n’ai-je pas assez de force pour sauver? Voici que, par ma menace, je dessèche la mer, je change les fleuves en désert; leurs poissons pourrissent faute d’eau, et ils périssent de soif.
3 Aku mengenakan pakaian kelam kepada langit dan menyelimutinya dengan kain kabung."
Je revêts les cieux d’obscurité, et je les couvre d’un sac.
4 Tuhan ALLAH telah memberikan kepadaku lidah seorang murid, supaya dengan perkataan aku dapat memberi semangat baru kepada orang yang letih lesu. Setiap pagi Ia mempertajam pendengaranku untuk mendengar seperti seorang murid.
Le Seigneur Yahweh m’a donné la langue des disciples, pour que je sache fortifier par ma parole celui qui est abattu. Il éveille, chaque matin, il éveille mon oreille, pour que j’écoute en disciple.
5 Tuhan ALLAH telah membuka telingaku, dan aku tidak memberontak, tidak berpaling ke belakang.
Le Seigneur Yahweh m’a ouvert l’oreille; et moi, je n’ai pas résisté, je ne me suis pas retiré en arrière.
6 Aku memberi punggungku kepada orang-orang yang memukul aku, dan pipiku kepada orang-orang yang mencabut janggutku. Aku tidak menyembunyikan mukaku ketika aku dinodai dan diludahi.
J’ai livré mon dos à ceux qui me frappaient, et mes joues à ceux qui m’arrachaient la barbe; je n’ai pas dérobé mon visage aux outrages et aux crachats.
7 Tetapi Tuhan ALLAH menolong aku; sebab itu aku tidak mendapat noda. Sebab itu aku meneguhkan hatiku seperti keteguhan gunung batu karena aku tahu, bahwa aku tidak akan mendapat malu.
Le Seigneur Yahweh m’est venu en aide; c’est pourquoi l’outrage ne m’a pas abattu; c’est pourquoi j’ai rendu ma face semblable à un caillou; et je savais que je ne serais pas confondu.
8 Dia yang menyatakan aku benar telah dekat. Siapakah yang berani berbantah dengan aku? Marilah kita tampil bersama-sama! Siapakah lawanku berperkara? Biarlah ia mendekat kepadaku!
Il est proche, celui qui me justifie: qui plaidera contre moi? Comparaissons ensemble! Qui est mon adversaire: qu’il s’approche de moi!
9 Sesungguhnya, Tuhan ALLAH menolong aku; siapakah yang berani menyatakan aku bersalah? Sesungguhnya, mereka semua akan memburuk seperti pakaian yang sudah usang; ngengat akan memakan mereka.
Le Seigneur Yahweh m’est venu en aide: qui est-ce qui me condamnerait? Ah! ils tomberont tous en lambeaux comme un vêtement; la teigne les dévorera!
10 Siapa di antaramu yang takut akan TUHAN dan mendengarkan suara hamba-Nya? Jika ia hidup dalam kegelapan dan tidak ada cahaya bersinar baginya, baiklah ia percaya kepada nama TUHAN dan bersandar kepada Allahnya!
Qui d’entre vous craint Yahweh, et écoute la voix de son Serviteur? Quiconque marche dans les ténèbres, privé de lumière, qu’il se confie dans le nom de Yahweh, et qu’il s’appuie sur son Dieu!
11 Sesungguhnya, kamu semua yang menyalakan api dan yang memasang panah-panah api, masuklah ke dalam nyala apimu, dan ke tengah-tengah panah-panah api yang telah kamu pasang! Oleh tangan-Kulah hal itu akan terjadi atasmu; kamu akan berbaring di tempat siksaan.
Mais vous tous qui allumez un feu, et qui vous armez de flèches embrasées, allez dans les flammes de votre feu, et au milieu des flèches que vous avez enflammées! C’est par ma main que ces choses vous arriveront; vous serez couchés dans la douleur!

< Yesaya 50 >