Keluaran 4
1 Lalu sahut Musa: "Bagaimana jika mereka tidak percaya kepadaku dan tidak mendengarkan perkataanku, melainkan berkata: TUHAN tidak menampakkan diri kepadamu?"
梅瑟回答說：「他們必然不肯相信我，也不肯聽我的話，而對我說：上主沒有顯示給你。」
2 TUHAN berfirman kepadanya: "Apakah yang di tanganmu itu?" Jawab Musa: "Tongkat."
上主問他說：「你手裏拿的是什麼﹖」他回答說：「一根棍杖。」
3 Firman TUHAN: "Lemparkanlah itu ke tanah." Dan ketika dilemparkannya ke tanah, maka tongkat itu menjadi ular, sehingga Musa lari meninggalkannya.
上主說：「將棍杖扔在地上! 」他便將棍杖扔在地上，棍杖即刻變成了一條蛇；梅瑟一見，就逃避了。
4 Tetapi firman TUHAN kepada Musa: "Ulurkanlah tanganmu dan peganglah ekornya" --Musa mengulurkan tangannya, ditangkapnya ular itu, lalu menjadi tongkat di tangannya
上主向梅瑟說：「伸手捉著蛇的尾巴! ─他便伸手捉住，那條蛇在他手裏又變成一根棍杖。─
5 --"supaya mereka percaya, bahwa TUHAN, Allah nenek moyang mereka, Allah Abraham, Allah Ishak dan Allah Yakub telah menampakkan diri kepadamu."
好叫他們相信上主，他們主先的天主，亞巴郎的天主，依撒格的天主和雅各伯的天主曾顯示給你。」
6 Lagi firman TUHAN kepadanya: "Masukkanlah tanganmu ke dalam bajumu." Dimasukkannya tangannya ke dalam bajunya, dan setelah ditariknya ke luar, maka tangannya kena kusta, putih seperti salju.
上主又對他說：「將你的手插在懷裏! 」他就將手插在懷裏；及至抽出手來，見手上患了癩瘡，向雪那樣白。
7 Sesudah itu firman-Nya: "Masukkanlah tanganmu kembali ke dalam bajumu." Musa memasukkan tangannya kembali ke dalam bajunya dan setelah ditariknya ke luar, maka tangan itu pulih kembali seperti seluruh badannya.
天主又說：「將你的手再插進懷裏! ─他就把手再插進懷裏；及至從懷裏抽出時，見手已經恢復原狀，像別的肌肉一樣。─
8 "Jika mereka tidak percaya kepadamu dan tidak mengindahkan tanda mujizat yang pertama, maka mereka akan percaya kepada tanda mujizat yang kedua.
如果他們不肯信你，也不信服第一個奇蹟，必定信服第二個奇蹟。
9 Dan jika mereka tidak juga percaya kepada kedua tanda mujizat ini dan tidak mendengarkan perkataanmu, maka engkau harus mengambil air dari sungai Nil dan harus kaucurahkan di tanah yang kering, lalu air yang kauambil itu akan menjadi darah di tanah yang kering itu."
如果連這兩個奇蹟也不信，也不聽你的話，你就從尼羅河裏取些水，倒在旱地上；你從河裏取的水必在旱地上變成血。」
10 Lalu kata Musa kepada TUHAN: "Ah, Tuhan, aku ini tidak pandai bicara, dahulupun tidak dan sejak Engkau berfirman kepada hamba-Mupun tidak, sebab aku berat mulut dan berat lidah."
梅瑟對上主說：「吾主，請原諒! 我不是個有口才的人，以前不是，你向你的僕人說話以後，也不是；我原是笨口結舌的人。」
11 Tetapi TUHAN berfirman kepadanya: "Siapakah yang membuat lidah manusia, siapakah yang membuat orang bisu atau tuli, membuat orang melihat atau buta; bukankah Aku, yakni TUHAN?
上主回答他說：「是誰給人一個嘴﹖是誰給人口啞耳聾，眼明眼瞎呢﹖不是我上主嗎﹖
12 Oleh sebab itu, pergilah, Aku akan menyertai lidahmu dan mengajar engkau, apa yang harus kaukatakan."
現在你去，我要幫助你說話，指教你該說什麼。」
13 Tetapi Musa berkata: "Ah, Tuhan, utuslah kiranya siapa saja yang patut Kauutus."
梅瑟回答說：「吾主，請原諒! 你要打發誰，就打發誰去吧! 」
14 Maka bangkitlah murka TUHAN terhadap Musa dan Ia berfirman: "Bukankah di situ Harun, orang Lewi itu, kakakmu? Aku tahu, bahwa ia pandai bicara; lagipula ia telah berangkat menjumpai engkau, dan apabila ia melihat engkau, ia akan bersukacita dalam hatinya.
上主向梅瑟發怒說：「不是有你的哥哥肋末人亞郎嗎﹖我知道他是有口才的，他現在正前來迎接你；他見了你，心中必要快樂。
15 Maka engkau harus berbicara kepadanya dan menaruh perkataan itu ke dalam mulutnya; Aku akan menyertai lidahmu dan lidahnya dan mengajarkan kepada kamu apa yang harus kamu lakukan.
你可向他說話，將你應該說的話放在他口中。我要幫助你，也幫助他說話，指教你們應做什麼。
16 Ia harus berbicara bagimu kepada bangsa itu, dengan demikian ia akan menjadi penyambung lidahmu dan engkau akan menjadi seperti Allah baginya.
他要代替你向百姓說話，作你的口舌；你對他是代替天主。
17 Dan bawalah tongkat ini di tanganmu, yang harus kaupakai untuk membuat tanda-tanda mujizat."
你手中要拿著這根棍杖，用來行奇蹟。」梅瑟回埃及
18 Lalu Musa kembali kepada mertuanya Yitro serta berkata kepadanya: "Izinkanlah kiranya aku kembali kepada saudara-saudaraku, yang ada di Mesir, untuk melihat apakah mereka masih hidup." Yitro berkata kepada Musa: "Pergilah dengan selamat."
於是梅瑟起來回到他岳父耶特洛那裏，對他說：「請讓我回到埃及我兄弟那裏，看看他們還健在嗎﹖」耶特洛對梅瑟說：「你平安去罷! 」
19 Adapun TUHAN sudah berfirman kepada Musa di Midian: "Kembalilah ke Mesir, sebab semua orang yang ingin mencabut nyawamu telah mati."
上主在米德揚對梅瑟說：「起身回埃及去! 因為那些想殺害你的人都死了。」
20 Kemudian Musa mengajak isteri dan anak-anaknya lelaki, lalu menaikkan mereka ke atas keledai dan ia kembali ke tanah Mesir; dan tongkat Allah itu dipegangnya di tangannya.
梅瑟遂帶著妻子孩子，叫他們騎在驢上，起身回埃及國去了；梅瑟手中拿著天主的棍杖。
21 Firman TUHAN kepada Musa: "Pada waktu engkau hendak kembali ini ke Mesir, ingatlah, supaya segala mujizat yang telah Kuserahkan ke dalam tanganmu, kauperbuat di depan Firaun. Tetapi Aku akan mengeraskan hatinya, sehingga ia tidak membiarkan bangsa itu pergi.
上主對梅瑟說：「你回到埃及，要將我交於你行的一切奇蹟，行於法朗面前；但我要使他心硬，不肯放百姓走。
22 Maka engkau harus berkata kepada Firaun: Beginilah firman TUHAN: Israel ialah anak-Ku, anak-Ku yang sulung;
你要對法朗說：上主這樣說：以色列是我的長子。
23 sebab itu Aku berfirman kepadamu: Biarkanlah anak-Ku itu pergi, supaya ia beribadah kepada-Ku; tetapi jika engkau menolak membiarkannya pergi, maka Aku akan membunuh anakmu, anakmu yang sulung."
我命你，讓我的兒子去崇拜我。你若拒絕放他們走，我必要殺你的長子。」
24 Tetapi di tengah jalan, di suatu tempat bermalam, TUHAN bertemu dengan Musa dan berikhtiar untuk membunuhnya.
梅瑟在路上住宿的時候，上主遇著他，要想殺他。
25 Lalu Zipora mengambil pisau batu, dipotongnya kulit khatan anaknya, kemudian disentuhnya dengan kulit itu kaki Musa sambil berkata: "Sesungguhnya engkau pengantin darah bagiku."
漆頗辣急忙拿了一塊石刀，將他兒子的包皮割下，拿包皮接觸他的腳說：「你真是我的血郎。」
26 Lalu TUHAN membiarkan Musa. "Pengantin darah," kata Zipora waktu itu, karena mengingat sunat itu.
這樣上主就放了他。當時漆頗辣說：「血郎。」是因了割損的原故。
27 Berfirmanlah TUHAN kepada Harun: "Pergilah ke padang gurun menjumpai Musa." Ia pergi dan bertemu dengan dia di gunung Allah, lalu menciumnya.
其時上主向亞郎說：「你往曠野去迎接梅瑟! 」他就去了。在天主的山旁預見了梅瑟，口親了他。
28 Kemudian Musa memberitahukan kepada Harun segala firman TUHAN yang disuruhkan-Nya kepadanya untuk disampaikan dan segala tanda mujizat yang diperintahkan-Nya kepadanya untuk dibuat.
梅瑟把上主打發他所說的一切話和命他行的奇蹟，都告訴了亞郎。
29 Lalu pergilah Musa beserta Harun dan mereka mengumpulkan semua tua-tua Israel.
梅瑟和亞郎遂去召集了以色列子民所有的長老
30 Harun mengucapkan segala firman yang telah diucapkan TUHAN kepada Musa, serta membuat di depan bangsa itu tanda-tanda mujizat itu.
亞郎講述了上主向梅瑟所說的一切話，也當著百姓行了那些奇蹟；
31 Lalu percayalah bangsa itu, dan ketika mereka mendengar, bahwa TUHAN telah mengindahkan orang Israel dan telah melihat kesengsaraan mereka, maka berlututlah mereka dan sujud menyembah.
百姓就都信了，也都高興，因為上主眷顧了以色列子民，也垂念了他們的痛苦。他們遂都俯伏叩拜。
