2 Raja-raja 7
1 Lalu berkatalah Elisa: "Dengarlah firman TUHAN. Beginilah firman TUHAN: Besok kira-kira waktu ini sesukat tepung yang terbaik akan berharga sesyikal dan dua sukat jelai akan berharga sesyikal di pintu gerbang Samaria."
厄里叟說：「請聽上主的話：上主這樣說：明天這個時候，在撒瑪黎雅城門口，一「色阿」上等麵粉只值一「協刻耳，」兩「色阿」大麥，只值一「協刻耳。」
2 Tetapi perwira, yang menjadi ajudan raja, menjawab abdi Allah, katanya: "Sekalipun TUHAN membuat tingkap-tingkap di langit, masakan hal itu mungkin terjadi?" Jawab abdi Allah: "Sesungguhnya, engkau akan melihatnya dengan matamu sendiri, tetapi tidak akan makan apa-apa dari padanya."
那個手扶君王的侍衛回答天主的人說：「縱使上主打開天上的閘，也不會有這樣的事! 」先知說：「你必親眼看到，只是吃不上。」
3 Empat orang yang sakit kusta ada di depan pintu gerbang. Berkatalah yang seorang kepada yang lain: "Mengapakah kita duduk-duduk di sini sampai mati?
在城門口有四個癩病人，他們彼此說：「我們為什麼在這裏坐著等死呢﹖
4 Jika kita berkata: Baiklah kita masuk ke kota, padahal dalam kota ada kelaparan, kita akan mati di sana. Dan jika kita tinggal di sini, kita akan mati juga. Jadi sekarang, marilah kita menyeberang ke perkemahan tentara Aram. Jika mereka membiarkan kita hidup, kita akan hidup, dan jika mereka mematikan kita, kita akan mati."
如果我們決意進城去，城裏也有饑荒，我們必死在那裏；如果留在這裏，我們也是一樣死；不如去投到阿蘭人營中，假如他們讓我們活著，我們就活著；假如他們要殺我們，我們就死罷。」
5 Lalu pada waktu senja bangkitlah mereka masuk ke tempat perkemahan orang Aram. Tetapi ketika mereka sampai ke pinggir tempat perkemahan orang Aram itu, tampaklah tidak ada orang di sana.
他們於是在黃昏時起身，往阿蘭人的營盤那裏去；及至到了阿蘭人的營盤邊時，哦! 那裏一個人也沒有了。
6 Sebab TUHAN telah membuat tentara Aram itu mendengar bunyi kereta, bunyi kuda, bunyi tentara yang besar, sehingga berkatalah yang seorang kepada yang lain: "Sesungguhnya raja Israel telah mengupah raja-raja orang Het dan raja-raja orang Misraim melawan kita, supaya mereka menyerang kita."
原來上主早已使阿蘭人的營盤中聽到戰車馬隊和大軍的喧囂聲，他們就彼此說：「呀! 以色列王雇用了赫特人王和慕茲黎人王來攻打我們了。」
7 Karena itu bangkitlah mereka melarikan diri pada waktu senja dengan meninggalkan kemah dan kuda dan keledai mereka serta tempat perkemahan itu dengan begitu saja; mereka melarikan diri menyelamatkan nyawanya.
所以，他們在黃昏時，即起身逃走，丟下了他們的帳幕騾馬，只顧逃命，留下營盤未動。
8 Ketika orang-orang yang sakit kusta itu sampai ke pinggir tempat perkemahan, masuklah mereka ke dalam sebuah kemah, lalu makan dan minum. Sesudah itu mereka mengangkut dari sana emas dan perak dan pakaian, kemudian pergilah mereka menyembunyikannya. Lalu datanglah mereka kembali, masuk ke dalam kemah yang lain dan mengangkut juga barang-barang dari sana, kemudian pergilah mereka menyembunyikannya.
這些癩病人到了營盤邊，進了一個帳幕，又吃又喝，將那裏的金銀和衣服拿走，去收藏起來；然後又回來，進了另一帳幕，拿走了那裏的東西，去收藏起來。
9 Lalu berkatalah yang seorang kepada yang lain: "Tidak patut yang kita lakukan ini. Hari ini ialah hari kabar baik, tetapi kita ini tinggal diam saja. Apabila kita menanti sampai terang pagi, maka hukuman akan menimpa kita. Jadi sekarang, marilah kita pergi menghadap untuk memberitahukan hal itu ke istana raja."
以後，癩病人彼此說：「我們這樣做得不對，今天原是報喜訊的日子，我們竟然不聲不響；如果等到早晨天亮，我們就有罪了。來，現在我們就去向王室報信! 」
10 Mereka pergi, lalu berseru kepada penunggu pintu gerbang kota dan menceritakan kepada orang-orang itu, katanya: "Kami sudah masuk ke tempat perkemahan orang Aram, dan ternyata tidak ada orang di sana, dan tidak ada suara manusia kedengaran, hanya ada kuda dan keledai tertambat dan kemah-kemah ditinggalkan dengan begitu saja."
他們於是去向把守城門的人喊叫，給他們報告說：「我們曾到過罷蘭人的營盤，那裏一個人也沒有，也沒有人聲，只有栓著的馬，栓著的驢；帳幕一點未動。」
11 Para penunggu pintu gerbang menyerukan dan memberitahukan hal itu ke istana raja.
把守城門的人就高聲喊叫，向王室傳報消息。
12 Sekalipun masih malam, raja bangun juga, lalu berkata kepada para pegawainya: "Baiklah kuterangkan kepadamu apa maksud orang Aram itu terhadap kita. Mereka tahu bahwa kita ini menderita kelaparan, sebab itu mereka keluar dari tempat perkemahan untuk menyembunyikan diri di padang, sambil berpikir: Apabila orang Israel keluar dari dalam kota, kita akan menangkap mereka hidup-hidup, kemudian kita masuk ke dalam kota."
君王夜間起來，對自己的臣僕說：「現在讓我給你們解釋，阿蘭人對我們所做得事：他們知道我們鬧饑荒，所以離開營盤，埋伏在田間，心想：以色列人必由城裏出來，那時，我們可將他們活活捉住，然後開進城去。」
13 Lalu salah seorang pegawainya menjawab: "Baiklah kita ambil lima ekor dari kuda yang masih tinggal di dalam kota ini; tentulah keadaannya seperti seluruh khalayak ramai Israel yang sudah habis mati itu! Biarlah kita suruh saja orang pergi, supaya kita lihat."
有個臣僕回答說：「請叫人從這裏所剩下的馬中，牽出五匹來，無論怎樣，同別的一樣要死，倒不如派人去看看。
14 Sesudah itu mereka mengambil dua kereta kuda, kemudian raja menyuruh mereka menyusul tentara Aram sambil berkata: "Pergilah melihatnya!"
他們於是推出兩輛戰車，五匹馬，君王就派他們去追趕阿蘭軍隊說：「你們去看看! 」
15 Lalu pergilah mereka menyusul orang-orang itu sampai ke sungai Yordan, dan tampaklah seluruh jalan itu penuh dengan pakaian dan perkakas yang dilemparkan oleh orang Aram pada waktu mereka lari terburu-buru. Kemudian pulanglah suruhan-suruhan itu dan menceritakan hal itu kepada raja.
那些人追蹤阿蘭人，直到約旦河，見路上滿是阿蘭人在倉卒逃走中，丟下的衣服和裝備；使者們便回來報告了君王。
16 Maka keluarlah penduduk kota itu menjarah tempat perkemahan orang Aram. Karena itu sesukat tepung yang terbaik berharga sesyikal dan dua sukat jelai berharga sesyikal, sesuai dengan firman TUHAN.
人民便出來搶掠了阿蘭人的營盤。於是一「色阿」上等麵粉，只值一「協刻耳，」兩「色阿」大麥，只值一「協刻耳，」正應驗了上主所說的話。
17 Adapun raja telah menempatkan perwira yang menjadi ajudannya itu mengawasi pintu gerbang, tetapi rakyat menginjak-injak dia di pintu gerbang, lalu ia mati sesuai dengan perkataan abdi Allah yang mengatakannya pada waktu raja datang mendapatkan dia.
君王派定那手扶自己的侍衛，把守城門；但人民在城門口把他踏死了，應驗了天主的人，在君王下來見他時，所說的話。
18 Dan terjadi juga seperti yang dikatakan abdi Allah itu kepada raja: "Dua sukat jelai akan berharga sesyikal dan sesukat tepung yang terbaik akan berharga sesyikal, besok kira-kira waktu ini di pintu gerbang Samaria."
原來，天主的人對君王說過：「明天這個時候，在撒瑪黎雅城門口一『色阿』上等麵粉，只值一『協刻耳。』兩『色阿』大麥，只值一『協刻耳。』」
19 Pada waktu itu si perwira menjawab abdi Allah itu: "Sekalipun TUHAN membuat tingkap-tingkap di langit, masakan hal itu mungkin terjadi?", tetapi Elisa berkata: "Sesungguhnya engkau akan melihatnya dengan matamu sendiri, tetapi tidak akan makan apa-apa dari padanya."
那侍衛曾回答天主的人說：「縱然上主打開天上的閘，也不會有這樣的事! 」先知回答說：「你必親眼看到，只是吃不上。」
20 Demikianlah terjadi kepada orang itu: Rakyat menginjak-injak dia di pintu gerbang, lalu matilah ia.
這事果然發生在他身上了：人民在城門口把他踏死了。
