< Mazmur 90 >
1 Doa Musa, hamba Allah. Ya TUHAN, Engkaulah tempat kami berlindung turun-temurun.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Sebelum gunung-gunung diciptakan, sebelum bumi dan dunia Kaubentuk, Engkaulah Allah yang kekal, tanpa awal tanpa akhir.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Engkau menyuruh manusia kembali ke asalnya, menjadi debu seperti semula.
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 Bagi-Mu seribu tahun seperti satu hari, hari kemarin yang sudah lewat; seperti satu giliran jaga di waktu malam.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Engkau menghanyutkan kami; kami seperti mimpi, seperti rumput yang bertunas;
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 di waktu pagi ia tumbuh dan berkembang, tetapi menjadi layu di waktu petang.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 Kami terkejut oleh kemarahan-Mu, dan habis binasa oleh murka-Mu.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Engkau menaruh kesalahan kami di hadapan-Mu, dosa kami yang tersembunyi terlihat oleh-Mu.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 Hidup kami pendek karena kemarahan-Mu, tahun-tahun kami berakhir seperti hembusan napas.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 Masa hidup kami hanya tujuh puluh tahun, kalau kami kuat, delapan puluh tahun. Tetapi hanya kesukaran dan penderitaan yang kami dapat; sesudah hidup yang singkat, kami pun lenyap.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Siapakah yang mengenal kedahsyatan murka-Mu, atau cukup sadar akan akibat kemarahan-Mu?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 Sadarkanlah kami akan singkatnya hidup ini supaya kami menjadi orang yang berbudi.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Ya TUHAN, sampai kapan Engkau marah? Kembalilah dan kasihanilah hamba-hamba-Mu.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Limpahkanlah kasih-Mu kepada kami setiap pagi, agar kami gembira dan menyanyi seumur hidup kami.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Berilah kami kebahagiaan seimbang dengan penderitaan yang kami tanggung dalam tahun-tahun sengsara.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Tunjukkanlah karya-Mu kepada kami hamba-hamba-Mu, dan kuasa-Mu yang semarak kepada keturunan kami.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 Ya TUHAN Allah kami, berkatilah kami, supaya segala pekerjaan kami berhasil.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!