< Mazmur 77 >
1 Untuk pemimpin kor. Menurut: Yedutun. Mazmur Asaf. Dengan nyaring aku berseru kepada Allah; dengan nyaring aku berseru, dan Ia mendengar aku.
Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam. Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.
2 Di waktu kesesakan aku berdoa kepada TUHAN; sepanjang malam kuangkat tanganku kepada-Nya tanpa jemu, tetapi hatiku tak mau dihibur.
U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.
3 Bila aku ingat Allah, aku mengaduh, bila aku merenung, hatiku semakin lesu.
Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.
4 TUHAN membuat aku tak bisa tidur di waktu malam, aku gelisah sehingga tak dapat berbicara.
Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.
5 Kupikirkan hari-hari yang lampau, kuingat-ingat dan kurenungkan tahun-tahun yang silam.
Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;
6 Di waktu malam aku berpikir-pikir, dan bertanya-tanya dalam hati,
razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:
7 "Untuk selamanyakah TUHAN menolak dan tidak berkenan lagi?
“Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?
8 Apakah Ia sudah berhenti mengasihi kami? Tidakkah Ia memenuhi janji-Nya lagi?
Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?
9 Sudah lupakah Allah untuk mengasihani? Marahkah Ia, sehingga tidak berbelaskasihan lagi?"
Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?”
10 Lalu aku berkata, "Inilah yang menyakiti hatiku, bahwa Yang Mahatinggi tidak berkuasa lagi."
I govorim: “Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega.”
11 Aku mau mengingat perbuatan-perbuatan-Mu TUHAN, mengenang keajaiban-keajaiban-Mu di zaman dahulu.
Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.
12 Aku mau merenungkan segala yang Kaulakukan, dan memikirkan karya-karya-Mu yang hebat.
Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.
13 Ya Allah, segala perbuatan-Mu suci, siapakah sebesar Allah kami?
Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?
14 Engkaulah Allah yang melakukan keajaiban, kuasa-Mu telah Kaunyatakan di antara bangsa-bangsa.
Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.
15 Dengan kekuatan-Mu Kaubebaskan umat-Mu, keturunan Yakub dan Yusuf.
Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.
16 Melihat Engkau, ya Allah, air menjadi gentar, ya, dasar laut pun gemetar.
Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.
17 Awan mencurahkan hujan, guntur mengguruh; halilintar menyambar ke segala arah.
Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.
18 Guntur menggelegar, kilat berpijar, bumi goncang dan gemetar.
Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.
19 Engkau berjalan melalui ombak, mengarungi lautan, tetapi jejak-Mu tak tampak.
Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.
20 Seperti gembala Engkau menuntun umat-Mu, dengan perantaraan Musa dan Harun.
Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.