< Mazmur 73 >
1 Mazmur Asaf. Sungguh baiklah Allah bagi umat-Nya, bagi orang yang berhati murni.
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
2 Tetapi aku sudah bimbang, kepercayaanku hampir saja hilang,
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
3 sebab aku cemburu kepada orang congkak, ketika aku melihat keberuntungan orang jahat.
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
4 Sebab mereka tidak menderita sakit, badan mereka kuat dan sehat.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
5 Mereka tidak menanggung susah, tidak ditimpa kemalangan seperti orang lain.
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
6 Karena itu mereka bersikap sombong, dan selalu bertindak dengan kekerasan.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
7 Dari hati mereka tertumpah kejahatan; mereka sibuk dengan rencana-rencana jahat.
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
8 Mereka mengejek dan mengata-ngatai, dan dengan sombong mengancam akan menindas.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
9 Mereka menghujat Allah di surga, dan membual kepada orang-orang di bumi,
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
10 sehingga umat Allah pun berbalik kepada mereka, dan percaya kepada omongan mereka.
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
11 Kata mereka, "Allah tidak tahu, Yang Mahatinggi tidak mengerti."
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12 Begitulah keadaan orang jahat; hidupnya tenang, hartanya terus bertambah.
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13 Percuma saja aku menjaga hatiku bersih; tak ada gunanya aku menjauhi dosa.
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14 Sebab sepanjang hari aku ditimpa kemalangan; setiap pagi aku disiksa.
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15 Sekiranya aku berkata begitu, aku mengkhianati angkatan anak-anakmu.
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16 Tetapi waktu aku berusaha untuk mengerti, hal itu terlalu sulit bagiku.
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17 Akhirnya aku masuk ke Rumah TUHAN, lalu mengertilah aku kesudahan orang jahat.
Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18 Kautempatkan mereka di jalan yang licin, dan Kaubiarkan mereka jatuh binasa.
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19 Dalam sekejap mata mereka hancur, amat dahsyatlah kesudahan mereka.
[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
20 Seperti mimpi yang menghilang di waktu pagi; ketika Engkau bangkit, ya TUHAN, mereka pun lenyap.
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
21 Ketika aku merasa kesal dan hatiku seperti tertusuk,
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
22 aku bodoh dan tidak mengerti, aku seperti binatang di hadapan-Mu.
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
23 Namun aku tetap di dekat-Mu, Engkau memegang tangan kananku.
A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
24 Kaubimbing aku dengan nasihat, dan Kauterima aku dengan kehormatan kelak.
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
25 Siapa yang kumiliki di surga kecuali Engkau? Selain Engkau tak ada yang kuinginkan di bumi.
Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
26 Sekalipun jiwa ragaku menjadi lemah, Engkaulah kekuatanku, ya Allah; Engkaulah segala yang kumiliki untuk selama-lamanya.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
27 Orang yang meninggalkan Engkau akan celaka, Kaubinasakan orang yang tidak setia kepada-Mu.
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
28 Tetapi bagiku sungguh baiklah berada dekat Allah, TUHAN Allah kujadikan tempat perlindunganku, supaya aku dapat mewartakan segala perbuatan-Nya.
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.