Mazmur 44

1 Mazmur kaum Korah. Nyanyian pengajaran. Untuk pemimpin kor. Ya Allah, kami telah mendengar sendiri kisah yang diceritakan leluhur kami tentang karya hebat yang Kaulakukan di zaman dahulu.

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

2 Engkau sendiri mengusir bangsa-bangsa supaya umat-Mu menetap di negeri mereka. Bangsa-bangsa lain Engkau celakakan, tetapi umat-Mu Kaubiarkan berkembang.

Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

3 Tanah itu tidak mereka rebut dengan pedang; tidak dengan kekuatan sendiri mereka menang, tetapi dengan kuasa dan cahaya kehadiran-Mu, sebab Engkau berkenan kepada umat-Mu.

Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

4 Engkaulah Rajaku dan Allahku, yang memberi kemenangan kepada umat-Mu.

Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

5 Dengan kuasa-Mu kami mengalahkan musuh kami, dan menaklukkan orang-orang yang menyerang kami.

Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

6 Sebab aku tidak mengandalkan panahku, pedangku pun tak akan menyelamatkan aku.

Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

7 Tapi Engkaulah yang menyelamatkan kami dari lawan, dan mengalahkan orang-orang yang membenci kami.

Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

8 Maka kami akan selalu memegahkan Engkau, dan terus-menerus bersyukur kepada-Mu.

Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

9 Tapi sekarang Engkau meninggalkan kami dan membiarkan kami dikalahkan. Engkau tidak lagi maju bersama barisan kami.

Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

10 Kaubiarkan kami melarikan diri dari musuh kami, dan mereka merampas harta kami.

Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

11 Kaubiarkan kami dibantai seperti domba, dan Kauceraiberaikan kami di antara bangsa-bangsa.

Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

12 Kaujual umat-Mu dengan harga tak seberapa, dan tidak mendapat keuntungan apa-apa.

Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

13 Kaujadikan kami ejekan tetangga-tetangga mereka mengolok-olok dan menertawakan kami.

Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

14 Kaujadikan kami bahan sindiran bangsa-bangsa; mereka menggelengkan kepala sambil menghina kami.

Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

15 Sepanjang hari aku dicela, menanggung malu dan kehilangan muka,

Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

16 karena mendengar ejekan dan penghinaan dari mulut musuh dan pendendam.

Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

17 Semua itu telah menimpa kami walaupun kami tidak melupakan Engkau atau mengkhianati perjanjian-Mu dengan kami.

To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

18 Hati kami tidak mengingkari Engkau; perintah-Mu tidak kami kesampingkan.

Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

19 Tetapi Kautinggalkan kami dalam kegelapan; kami tak berdaya di antara binatang buas.

Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Andaikata kami tidak lagi menyembah Allah, melainkan berdoa kepada ilah lain,

Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

21 Allah pasti akan mengetahuinya, sebab Ia menyelami rahasia hati kami.

Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

22 Demi Engkau kami terus terancam maut, dan diperlakukan seperti domba sembelihan.

Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

23 Bangunlah, ya TUHAN! Mengapa Engkau tidur? Bangkitlah! Jangan menolak kami untuk selamanya.

Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 Mengapa Engkau bersembunyi, dan melupakan sengsara serta kesusahan kami?

Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

25 Kami jatuh hancur di tanah, terbaring dalam debu karena kalah.

Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

26 Bangkitlah dan datanglah menolong kami, selamatkanlah kami karena kasih-Mu.

Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.