< Mazmur 147 >

1 Pujilah TUHAN! Sebab baiklah memuji Dia, dan menyenangkan untuk menyanyikan pujian bagi-Nya!
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 TUHAN akan memulihkan Yerusalem; orang-orang buangan akan dibawa-Nya pulang.
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 Ia menyembuhkan orang yang patah hati, dan membalut luka-luka mereka.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 Ia menentukan jumlah bintang di angkasa, dan masing-masing diberi-Nya nama.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Sungguh besar dan hebat TUHAN kita, kebijaksanaan-Nya tidak terhingga.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 Ia menegakkan orang yang tertindas, tetapi orang jahat dicampakkan-Nya ke tanah.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Nyanyikanlah puji-pujian bagi TUHAN, mainkanlah kecapi bagi Allah kita.
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 Dialah yang membentangkan awan di langit; Ia menyediakan hujan bagi bumi, dan membuat rumput tumbuh di bukit.
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 Ia memberi makanan kepada hewan, dan kepada anak burung gagak yang memanggil-manggil.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 Kesukaan TUHAN bukanlah kuda yang kuat; bukan juga pejuang yang berani.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 TUHAN senang kepada orang yang takwa, kepada orang yang tetap mengharapkan kasih-Nya.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Pujilah TUHAN, hai Yerusalem! Pujilah Allahmu, hai Sion!
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 Sebab Ia mengukuhkan pintu-pintu gerbangmu, dan memberkati pendudukmu.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 Ia menjaga daerahmu supaya tetap aman, dan mengenyangkan engkau dengan gandum yang terbaik.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 Ia memberi perintah kepada bumi, dan perkataan-Nya segera dilakukan.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 Ia menurunkan salju seperti kapas, dan menghamburkan embun beku seperti abu.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 Ia menurunkan hujan es seperti kerikil; tak ada yang tahan menghadapi dinginnya.
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 Lalu atas perintah-Nya es itu mencair; Ia meniupkan angin, maka air pun mengalir.
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 Ia menyampaikan pesan-Nya kepada umat-Nya, ketetapan dan hukum-Nya kepada umat pilihan-Nya.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 Ia tidak berbuat begitu kepada bangsa-bangsa lain, mereka tidak mengenal hukum-hukum-Nya. Pujilah TUHAN!
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Mazmur 147 >