< Mazmur 137 >
1 Di tepi sungai-sungai Babel kami duduk dan menangis bila teringat Sion.
На реках Вавилонских, тамо седохом и плакахом, внегда помянути нам Сиона:
2 Pada pohon-pohon gandarusa di negeri itu kami gantungkan kecapi kami.
на вербиих посреде его обесихом органы нашя.
3 Orang-orang yang menawan kami menyuruh kami menyanyi untuk mereka. Orang-orang yang menindas kami menyuruh kami menyanyikan lagu-lagu gembira, "Nyanyikanlah bagi kami lagu-lagu dari Sion!"
Яко тамо вопросиша ны пленшии нас о словесех песней, и ведшии нас о пении: воспойте нам от песней Сионских.
4 Mungkinkah di negeri asing kami menyanyi bagi TUHAN?
Како воспоем песнь Господню на земли чуждей?
5 Biarlah aku tak bisa lagi menyanyi jika aku melupakan engkau, Yerusalem!
Аще забуду тебе, Иерусалиме, забвена буди десница моя.
6 Biarlah aku tak bisa lagi menyanyi jika aku melupakan engkau dan tidak menjadikan engkau kesukaanku!
Прильпни язык мой гортани моему, аще не помяну тебе, аще не предложу Иерусалима, яко в начале веселия моего.
7 Ya TUHAN, ingatlah perbuatan orang Edom pada waktu Yerusalem dimusnahkan. Mereka berkata, "Robohkanlah, robohkanlah sampai ke dasar-dasarnya!"
Помяни, Господи, сыны Едомския в день Иерусалимль глаголющыя: истощайте, истощайте до оснований его.
8 Hai Babel, engkau akan dibinasakan! Berbahagialah orang yang membalas kepadamu kejahatan yang kaulakukan terhadap kami.
Дщи Вавилоня окаянная, блажен, иже воздаст тебе воздаяние твое, еже воздала еси нам:
9 Berbahagialah orang yang mengambil bayi-bayimu dan mencampakkannya ke bukit batu!
блажен, иже имет и разбиет младенцы твоя о камень.