< Mazmur 130 >
1 Nyanyian ziarah. Dari jurang kesusahan aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN.
Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2 TUHAN, dengarlah seruanku, perhatikanlah permohonanku.
Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.
3 Jika Engkau terus mengingat dosa kami, ya TUHAN, siapakah dapat tahan?
Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4 Tetapi Engkau suka mengampuni, supaya orang menjadi takwa.
Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5 Aku menantikan bantuan TUHAN, janji-Nya kuharapkan.
Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6 Aku merindukan TUHAN, lebih dari seorang peronda merindukan fajar.
Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7 Berharaplah kepada TUHAN, hai umat-Nya, sebab Ia tetap mengasihi, dan selalu siap menyelamatkan.
Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.
8 Ia akan membebaskan kita dari segala kesalahan kita.
Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.