Mazmur 122

1 Nyanyian ziarah Daud. Aku gembira ketika orang berkata kepadaku, "Mari kita ke Rumah TUHAN!"

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Sekarang kami sudah tiba di gerbang kota Yerusalem.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Yerusalem yang dibangun sebagai kota tersusun rapi dan indah.

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Ke sinilah suku-suku bangsa datang, suku-suku bangsa pilihan TUHAN, untuk bersyukur kepada-Nya sesuai dengan perintah-Nya.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Di sinilah raja-raja keturunan Daud menghakimi rakyatnya.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Berdoalah bagi kesejahteraan Yerusalem: "Semoga semua orang yang mencintaimu sejahtera.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Semoga ada damai di dalam wilayahmu, dan ketentraman di dalam benteng-bentengmu."

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Demi kaum kerabat dan sahabatku aku berkata, "Semoga engkau sejahtera!"

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Demi Rumah TUHAN, Allah kita, aku berdoa agar engkau bahagia.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.