Mazmur 109

1 Untuk pemimpin kor. Mazmur Daud. Ya Allah yang selalu kupuji, janganlah berdiam diri.

Au chef des chantres. De David. Psaume. Dieu, objet de mes louanges, ne garde pas le silence!

2 Sebab aku diserang penjahat dan penipu yang menyebarkan cerita-cerita bohong tentang aku.

Car la bouche du méchant, la bouche de la fourberie s’ouvrent contre moi; on me parle un langage mensonger.

3 Mereka menyerang aku dengan kata-kata penuh kebencian, dan memerangi aku tanpa alasan.

On m’enveloppe de propos haineux, on me fait la guerre sans motif.

4 Mereka menuduh aku, walaupun aku mengasihi mereka, dan telah mendoakan mereka.

En échange de mon amour, on me traite en ennemi, et moi je ne suis que prière.

5 Mereka membalas kebaikanku dengan kejahatan, dan kasihku dengan kebencian.

On me rend le mal pour le bien, la haine est le prix de mon affection.

6 Angkatlah seorang jahat untuk mengadili dia, biarlah ia didakwa oleh lawannya.

Suscite un méchant contre lui, qu’un accusateur se dresse à sa droite!

7 Biarlah ia diadili dan dinyatakan bersalah, dan biarlah doanya dianggap dosa.

Quand il passe en jugement, qu’il s’en revienne condamné! Que sa prière lui soit imputée à péché!

8 Biarlah hidupnya lekas berakhir, dan jabatannya diambil oleh orang lain.

Que ses jours soient peu nombreux, qu’un autre s’empare de son office!

9 Biarlah anak-anaknya menjadi yatim, dan istrinya menjadi janda.

Que ses enfants soient orphelins, que sa femme devienne veuve.

10 Biarlah anak-anaknya menjadi pengemis yang mengembara, dan diusir dari reruntuhan rumahnya.

Que ses enfants errent de tous côtés pour mendier, qu’ils sollicitent, éloignés des ruines de leur demeure.

11 Biarlah segala miliknya disita oleh penagih utang, dan hasil jerih payahnya dirampas orang.

Que le créancier saisisse tout son avoir, que des étrangers mettent au pillage le fruit de son labeur.

12 Jangan ada yang baik hati kepadanya, atau menyayangi anak-anak yang ditinggalkannya.

Qu’il n’y ait personne pour lui tendre une main secourable, personne pour avoir compassion de ses orphelins.

13 Biarlah seluruh keturunannya dibinasakan, dan namanya dilupakan oleh angkatan yang kemudian.

Que sa postérité soit condamnée à disparaître, qu’à la génération prochaine son nom soit éteint.

14 Biarlah kejahatan leluhurnya tetap diingat TUHAN, dan dosa ibunya tidak dihapuskan.

Que l’iniquité de ses pères soit présente au souvenir de l’Eternel. Que jamais ne s’efface la faute de sa mère.

15 Biarlah dosa mereka selalu diingat TUHAN, dan tak ada yang mengenang mereka di bumi.

Que le Seigneur les ait toujours sous les yeux, et extirpe leur mémoire de la terre;

16 Sebab orang itu tak pernah ingat untuk menunjukkan kasih sayang. Ia menganiaya orang miskin dan sengsara, dan membunuh orang yang tak berdaya.

parce qu’il n’a pas songé à pratiquer la charité, qu’il a persécuté un homme malheureux, déshérité, au cœur brisé pour amener sa perte.

17 Ia suka mengutuk; biarlah ia sendiri kena kutuk! Ia tidak suka memberi berkat, biarlah tak ada berkat untuk dia!

Il a aimé la malédiction: elle est venue le frapper; il n’avait aucun goût pour la bénédiction: elle l’a fui.

18 Baginya mengutuk itu perbuatan biasa, sama seperti mengenakan pakaiannya. Biarlah kutuk itu merembes seperti air ke badannya, dan seperti minyak ke dalam tulang-tulangnya.

Il a endossé la malédiction comme sa tunique; elle a pénétré en son sein comme de l’eau, comme de l’huile dans ses membres.

19 Biarlah kutuk itu menutupi dia seperti pakaian, dan selalu melingkari dia seperti ikat pinggang.

Qu’elle soit donc pour lui comme un vêtement dont il s’enveloppe, qu’elle l’entoure comme d’une perpétuelle ceinture.

20 TUHAN, jatuhkanlah hukuman itu atas penuduhku, atas orang yang bicara jahat tentang aku.

Que tel soit, de par l’Eternel, le salaire de mes adversaires, de ceux qui débitent des méchancetés contre moi!

21 Tetapi tolonglah aku sesuai dengan janji-Mu, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku karena kebaikan dan kasih-Mu.

Mais toi, Eternel, Seigneur, traite-moi comme l’exige l’honneur de ton nom, car précieuse est ta grâce: sauve-moi!

22 Sebab aku miskin dan sengsara, dan hatiku terluka sampai dalam.

Je suis, en effet, pauvre et misérable, et mon cœur est déchiré en moi.

23 Aku hampir hilang seperti bayangan di waktu petang, aku dikebaskan seperti belalang.

Pareil à l’ombre qui s’allonge, je m’évanouis, je suis pourchassé comme par une nuée de sauterelles.

24 Lututku gemetar karena berpuasa, badanku menjadi kurus kering.

Mes genoux flageolent, épuisés par le jeûne; mon corps est amaigri, a perdu toute graisse.

25 Orang-orang yang melihat aku menghina aku sambil menggeleng-gelengkan kepala.

Et je suis devenu pour eux un objet d’opprobre, ils me regardent et hochent la tête.

26 Tolonglah aku, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku sesuai dengan kasih-Mu.

Secours-moi, Eternel, mon Dieu, accorde-moi ton aide en raison de ta bonté.

27 Maka musuhku akan tahu bahwa itu perbuatan-Mu, bahwa Engkau, TUHAN, yang melakukannya.

Qu’on sache que cela vient de ta main, que toi, ô Seigneur, tu as tout fait.

28 Walaupun mereka mengutuk aku, semoga Engkau memberkati aku. Biarpun mereka bangkit, mereka akan dipermalukan; tetapi semoga aku, hamba-Mu, digembirakan.

Qu’ils maudissent, eux, toi, tu béniras; qu’ils se lèvent, ils seront couverts de honte, et ton serviteur sera dans la joie.

29 Biarlah orang-orang yang menuduh aku diliputi kehinaan, dan rasa malu menyelubungi mereka seperti jubah.

Que mes adversaires se revêtent d’ignominie, qu’ils soient enveloppés de leur honte comme d’un manteau.

30 Aku mau memuji TUHAN dengan suara nyaring, memasyhurkan Dia di tengah himpunan umat.

Ma bouche abondera en actions de grâce à l’Eternel; au milieu des foules, je proclamerai ses louanges.

31 Sebab Ia membela dan menyelamatkan orang miskin dari mereka yang menjatuhkan hukuman mati ke atasnya.

Car il se tient à la droite du malheureux, pour l’assister contre ceux qui condamnent sa personne.