Mazmur 108

1 Nyanyian. Mazmur Daud. Aku percaya teguh, ya Allah, aku mau menyanyi dan memuji Engkau. Hai bangunlah, jiwaku!

Cantique. Psaume de David. Mon cœur est affermi, ô Dieu, je chanterai et ferai retentir de joyeux instruments. Debout, ma gloire!

2 Hai bangunlah, gambus dan kecapi! Aku mau membangunkan fajar.

Éveillez-vous, ma lyre et ma harpe! Que j’éveille l’aurore!

3 TUHAN, aku mau bersyukur kepada-Mu di antara bangsa-bangsa. Kuingin menyanyikan pujian bagi-Mu di antara umat manusia.

Je te louerai parmi les peuples, Yahweh, je te chanterai parmi les nations.

4 Sebab kasih-Mu besar sampai ke langit dan kesetiaan-Mu sampai ke awan-awan.

Car ta bonté s’élève au-dessus des cieux, et ta fidélité jusqu’aux nues.

5 Ya Allah, tunjukkanlah keagungan-Mu di langit, dan kemuliaan-Mu di seluruh bumi.

Élève-toi au-dessus des cieux, ô Dieu; que ta gloire brille sur toute la terre!

6 Selamatkanlah kami dengan kuasa-Mu, jawablah doa kami, supaya orang-orang yang Kaukasihi diselamatkan.

Afin que tes bien-aimés soient délivrés, sauve par ta droite et exauce-moi.

7 Dari kediaman-Nya yang suci Allah berkata, "Aku mau bersorak dan membagi-bagikan tanah Sikhem, Lembah Sukot akan Kuundi.

Dieu a parlé dans sa sainteté: « Je tressaillirai de joie! J’aurai Sichem en partage, je mesurerai la vallée de Succoth.

8 Gilead dan Manasye adalah milik-Ku, Efraim topi baja-Ku, dan Yehuda tongkat kerajaan-Ku.

Galaad est à moi, à moi Manassé; Ephraïm est l’armure de ma tête, et Judas mon sceptre.

9 Tapi Moab adalah tempat pembasuhan kaki-Ku; Aku bersorak kemenangan atas Filistea. Kepada Edom Kulemparkan kasut-Ku, sebagai tanda bahwa ia milik-Ku."

Moab est le bassin où je me lave; sur Edom je jette ma sandale; sur la terre des Philistins je pousse des cris de joie. »

10 Siapa akan membawa aku ke Edom? Siapa menuntun aku ke kota berkubu itu?

Qui me mènera à la ville forte! Qui me conduira à Edom?

11 Ya Allah, tidakkah Engkau ikut bersama kami? Tidakkah Engkau maju bersama tentara kami?

N’est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais rejetés, ô Dieu qui ne sortais plus avec nos armées?

12 Tolonglah kami terhadap musuh, sebab bantuan manusia tidak berguna.

Prête-nous ton secours contre l’oppresseur! Le secours de l’homme n’est que vanité.

13 Bersama Allah, kita akan gagah perkasa; Dialah yang mengalahkan musuh kita.

Avec Dieu nous accomplirons des exploits; il écrasera nos ennemis.