< Mazmur 106 >
1 Bersyukurlah kepada TUHAN, sebab Ia baik; kasih-Nya kekal abadi.
Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Siapa dapat mewartakan keperkasaan TUHAN, dan memberi pujian yang layak bagi-Nya?
Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?
3 Berbahagialah orang yang mentaati perintah-perintah-Nya, dan selalu benar dalam tindakannya.
Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!
4 Ingatlah aku, ya TUHAN, demi kebaikan-Mu bagi umat-Mu, tolonglah aku juga bila Engkau menyelamatkan mereka.
Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,
5 Semoga aku melihat kemakmuran orang-orang pilihan-Mu dan bersukacita bersama umat-Mu. Semoga aku berbangga dan bergembira bersama orang-orang yang menjadi milik-Mu.
Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!
6 Kami telah berdosa seperti leluhur kami; kami sudah berbuat jahat dan mendurhaka.
Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.
7 Waktu di Mesir nenek moyang kami tidak mengerti; karya-Mu yang mengagumkan tidak mereka pahami. Mereka lupa akan kasih-Mu yang berlimpah, dan di dekat Laut Gelagah mereka berontak terhadap Yang Mahatinggi.
Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.
8 Tetapi TUHAN menyelamatkan mereka demi diri-Nya sendiri, supaya keperkasaan-Nya menjadi nyata.
Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.
9 Atas perintah-Nya Laut Gelagah menjadi kering, Ia membawa umat-Nya berjalan melalui laut, seperti melalui padang gurun.
Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.
10 Dengan demikian diselamatkan-Nya mereka dari tangan lawan, dibebaskan-Nya mereka dari kuasa musuh.
Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.
11 Tetapi air menenggelamkan lawan mereka; tak seorang pun ketinggalan.
Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.
12 Lalu umat-Nya percaya kepada janji-Nya dan menyanyikan pujian bagi-Nya.
Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.
13 Tetapi mereka segera melupakan perbuatan TUHAN dan bertindak tanpa minta nasihat-Nya.
Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.
14 Di padang gurun mereka dirangsang nafsu, dan mencobai Allah.
Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
15 Ia memberi apa yang mereka minta, tetapi juga wabah penyakit yang menyerang mereka.
Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.
16 Di padang gurun itu mereka iri hati kepada Musa dan kepada Harun hamba-Nya yang suci.
Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.
17 Lalu bumi terbelah menelan Datan, menutupi Abiram dan keluarganya.
La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;
18 Api turun menyambar kelompok mereka, menghanguskan semua yang telah mendurhaka.
Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.
19 Di Gunung Sinai mereka membuat anak lembu emas, dan menyembah patung tuangan itu.
Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,
20 Mereka menukar Allah yang agung dengan patung sapi pemakan rumput.
Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
21 Mereka lupa akan Allah penyelamat mereka yang telah melakukan hal-hal yang besar di Mesir.
Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22 Sungguh dahsyat perbuatan-perbuatan-Nya di negeri itu, menakjubkan tindakan-Nya di Laut Gelagah.
Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.
23 Maka Allah berniat membinasakan umat-Nya, tetapi dicegah oleh Musa, orang pilihan-Nya. Musa menjadi penengah mereka, sehingga kemarahan Allah reda.
Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.
24 Kemudian mereka menolak negeri yang indah itu karena tak percaya kepada janji Allah.
Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,
25 Mereka menggerutu di dalam kemah mereka dan tak mau mendengarkan suara TUHAN.
Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.
26 Maka dengan sumpah Ia berjanji akan membunuh mereka di padang gurun.
Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,
27 Keturunan mereka akan dibuang-Nya di antara bangsa-bangsa dan diceraiberaikan di negeri-negeri asing.
De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.
28 Kemudian di Peor mereka menyembah Baal, dan makan persembahan untuk dewa-dewa.
Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
29 Perbuatan itu membangkitkan kemarahan TUHAN, sehingga mereka diserang wabah yang mengerikan.
Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.
30 Tetapi Pinehas bangkit menghukum yang bersalah, maka berhentilah wabah itu.
Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;
31 Perbuatan itu dianggap sebagai jasa baginya, dan dikenang untuk selama-lamanya.
Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.
32 Di sumur-sumur Meriba mereka membuat TUHAN marah, dan menyusahkan Musa dengan perbuatan mereka.
Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,
33 Mereka membuat hatinya kesal, sehingga ia bicara tanpa berpikir.
Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.
34 Bangsa-bangsa lain tidak mereka musnahkan, seperti yang diperintahkan TUHAN.
Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.
35 Mereka malah berbaur dengan bangsa-bangsa itu, dan meniru cara-cara orang yang tak mengenal Allah.
Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.
36 Lalu mereka menyembah berhala-berhala, dan itu menjadi sebab keruntuhan mereka.
Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;
37 Mereka mengurbankan anak-anak mereka kepada berhala-berhala Kanaan.
Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,
38 Mereka menumpahkan darah orang tak bersalah, darah anak-anak mereka sendiri, untuk dikurbankan kepada berhala-berhala; sehingga negeri itu mereka cemarkan.
Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.
39 Karena perbuatan-perbuatan itu mereka menjadi najis, dan tidak setia kepada Allah.
Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.
40 Lalu kemarahan TUHAN menyala terhadap mereka, Ia muak dengan milik-Nya sendiri.
La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.
41 Maka diserahkan-Nya mereka kepada bangsa-bangsa, dibiarkan-Nya mereka dikuasai musuh.
Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
42 Lalu mereka ditindas oleh musuh-musuh mereka, dan ditaklukkan di bawah kuasa mereka.
Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.
43 Berulang kali TUHAN membebaskan mereka, tetapi mereka lebih suka memberontak, sehingga mereka binasa dalam dosa-dosa mereka.
Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.
44 Tetapi TUHAN mendengar teriakan mereka, Ia memperhatikan kesusahan mereka.
Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.
45 Demi mereka Ia ingat akan perjanjian-Nya dan menyayangi mereka karena kasih-Nya yang besar.
Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,
46 Ia membuat mereka dikasihani oleh semua orang yang menawan mereka.
Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.
47 Selamatkanlah kami, ya TUHAN Allah kami, kumpulkanlah kami dari antara bangsa-bangsa, supaya kami dapat bersyukur dan memuji nama-Mu yang suci.
Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!
48 Pujilah TUHAN, Allah Israel, sekarang dan selama-lamanya. Biarlah semua orang mengatakan, "Amin!" Pujilah TUHAN!
Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!