Mazmur 106
1 Bersyukurlah kepada TUHAN, sebab Ia baik; kasih-Nya kekal abadi.
Louez Jah. Célébrez l’Éternel! Car il est bon; car sa bonté demeure à toujours.
2 Siapa dapat mewartakan keperkasaan TUHAN, dan memberi pujian yang layak bagi-Nya?
Qui dira les actes puissants de l’Éternel? Qui fera entendre toute sa louange?
3 Berbahagialah orang yang mentaati perintah-perintah-Nya, dan selalu benar dalam tindakannya.
Bienheureux ceux qui gardent le juste jugement, qui pratiquent la justice en tout temps!
4 Ingatlah aku, ya TUHAN, demi kebaikan-Mu bagi umat-Mu, tolonglah aku juga bila Engkau menyelamatkan mereka.
Souviens-toi de moi, Éternel! selon [ta] faveur envers ton peuple; visite-moi par ton salut.
5 Semoga aku melihat kemakmuran orang-orang pilihan-Mu dan bersukacita bersama umat-Mu. Semoga aku berbangga dan bergembira bersama orang-orang yang menjadi milik-Mu.
Afin que je voie le bien de tes élus, que je me réjouisse de la joie de ta nation, [et] que je me glorifie avec ton héritage.
6 Kami telah berdosa seperti leluhur kami; kami sudah berbuat jahat dan mendurhaka.
Nous avons péché avec nos pères; nous avons commis l’iniquité, nous avons agi méchamment.
7 Waktu di Mesir nenek moyang kami tidak mengerti; karya-Mu yang mengagumkan tidak mereka pahami. Mereka lupa akan kasih-Mu yang berlimpah, dan di dekat Laut Gelagah mereka berontak terhadap Yang Mahatinggi.
Nos pères, en Égypte, n’ont pas été attentifs à tes merveilles; ils ne se sont pas souvenus de la multitude de tes bontés; mais ils ont été rebelles, près de la mer, à la mer Rouge.
8 Tetapi TUHAN menyelamatkan mereka demi diri-Nya sendiri, supaya keperkasaan-Nya menjadi nyata.
Cependant il les sauva à cause de son nom, afin de donner à connaître sa puissance.
9 Atas perintah-Nya Laut Gelagah menjadi kering, Ia membawa umat-Nya berjalan melalui laut, seperti melalui padang gurun.
Et il tança la mer Rouge, et elle sécha; et il les fit marcher par les abîmes comme par un désert.
10 Dengan demikian diselamatkan-Nya mereka dari tangan lawan, dibebaskan-Nya mereka dari kuasa musuh.
Et il les sauva de la main de celui qui les haïssait, et les racheta de la main de l’ennemi.
11 Tetapi air menenggelamkan lawan mereka; tak seorang pun ketinggalan.
Et les eaux couvrirent leurs oppresseurs: il n’en resta pas un seul.
12 Lalu umat-Nya percaya kepada janji-Nya dan menyanyikan pujian bagi-Nya.
Alors ils crurent à ses paroles, ils chantèrent sa louange.
13 Tetapi mereka segera melupakan perbuatan TUHAN dan bertindak tanpa minta nasihat-Nya.
Ils oublièrent vite ses œuvres, ils ne s’attendirent point à son conseil.
14 Di padang gurun mereka dirangsang nafsu, dan mencobai Allah.
Et ils furent remplis de convoitise dans le désert, et ils tentèrent Dieu dans le lieu désolé;
15 Ia memberi apa yang mereka minta, tetapi juga wabah penyakit yang menyerang mereka.
Et il leur donna ce qu’ils avaient demandé, mais il envoya la consomption dans leurs âmes.
16 Di padang gurun itu mereka iri hati kepada Musa dan kepada Harun hamba-Nya yang suci.
Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, [et] d’Aaron, le saint de l’Éternel:
17 Lalu bumi terbelah menelan Datan, menutupi Abiram dan keluarganya.
La terre s’ouvrit, et engloutit Dathan, et couvrit l’assemblée d’Abiram;
18 Api turun menyambar kelompok mereka, menghanguskan semua yang telah mendurhaka.
Et un feu s’alluma dans leur assemblée, une flamme consuma les méchants.
19 Di Gunung Sinai mereka membuat anak lembu emas, dan menyembah patung tuangan itu.
Ils firent un veau en Horeb, et se prosternèrent devant une image de fonte;
20 Mereka menukar Allah yang agung dengan patung sapi pemakan rumput.
Et ils changèrent leur gloire en la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
21 Mereka lupa akan Allah penyelamat mereka yang telah melakukan hal-hal yang besar di Mesir.
Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22 Sungguh dahsyat perbuatan-perbuatan-Nya di negeri itu, menakjubkan tindakan-Nya di Laut Gelagah.
Des choses merveilleuses dans le pays de Cham, des choses terribles près de la mer Rouge.
23 Maka Allah berniat membinasakan umat-Nya, tetapi dicegah oleh Musa, orang pilihan-Nya. Musa menjadi penengah mereka, sehingga kemarahan Allah reda.
Et il dit qu’il les aurait détruits, – si Moïse, son élu, ne s’était pas tenu à la brèche devant lui, pour détourner sa fureur de sorte qu’il ne les détruise pas.
24 Kemudian mereka menolak negeri yang indah itu karena tak percaya kepada janji Allah.
Et ils méprisèrent le pays désirable; ils ne crurent point à sa parole;
25 Mereka menggerutu di dalam kemah mereka dan tak mau mendengarkan suara TUHAN.
Et ils murmurèrent dans leurs tentes, ils n’écoutèrent pas la voix de l’Éternel.
26 Maka dengan sumpah Ia berjanji akan membunuh mereka di padang gurun.
Et il jura à leur sujet qu’il les ferait tomber dans le désert,
27 Keturunan mereka akan dibuang-Nya di antara bangsa-bangsa dan diceraiberaikan di negeri-negeri asing.
Et qu’il ferait tomber leur semence parmi les nations, et les disperserait par les pays.
28 Kemudian di Peor mereka menyembah Baal, dan makan persembahan untuk dewa-dewa.
Et ils s’attachèrent à Baal-Péor, et mangèrent des sacrifices des morts;
29 Perbuatan itu membangkitkan kemarahan TUHAN, sehingga mereka diserang wabah yang mengerikan.
Et ils provoquèrent [Dieu] par leurs œuvres, et une peste éclata parmi eux.
30 Tetapi Pinehas bangkit menghukum yang bersalah, maka berhentilah wabah itu.
Alors Phinées se leva, et exécuta le jugement, et la peste fut arrêtée;
31 Perbuatan itu dianggap sebagai jasa baginya, dan dikenang untuk selama-lamanya.
Et cela lui a été compté à justice, de génération en génération, pour toujours.
32 Di sumur-sumur Meriba mereka membuat TUHAN marah, dan menyusahkan Musa dengan perbuatan mereka.
Et ils l’irritèrent aux eaux de Meriba, et il en arriva du mal à Moïse à cause d’eux;
33 Mereka membuat hatinya kesal, sehingga ia bicara tanpa berpikir.
Car ils chagrinèrent son esprit, de sorte qu’il parla légèrement de ses lèvres.
34 Bangsa-bangsa lain tidak mereka musnahkan, seperti yang diperintahkan TUHAN.
Ils ne détruisirent point les peuples, comme l’Éternel leur avait dit;
35 Mereka malah berbaur dengan bangsa-bangsa itu, dan meniru cara-cara orang yang tak mengenal Allah.
Mais ils se mêlèrent parmi les nations, et ils apprirent leurs œuvres;
36 Lalu mereka menyembah berhala-berhala, dan itu menjadi sebab keruntuhan mereka.
Et ils servirent leurs idoles, et elles leur furent en piège;
37 Mereka mengurbankan anak-anak mereka kepada berhala-berhala Kanaan.
Et ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,
38 Mereka menumpahkan darah orang tak bersalah, darah anak-anak mereka sendiri, untuk dikurbankan kepada berhala-berhala; sehingga negeri itu mereka cemarkan.
Et versèrent le sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; et le pays fut profané par le sang.
39 Karena perbuatan-perbuatan itu mereka menjadi najis, dan tidak setia kepada Allah.
Et ils se rendirent impurs par leurs œuvres, et se prostituèrent par leurs pratiques.
40 Lalu kemarahan TUHAN menyala terhadap mereka, Ia muak dengan milik-Nya sendiri.
Et la colère de l’Éternel s’embrasa contre son peuple, et il abhorra son héritage;
41 Maka diserahkan-Nya mereka kepada bangsa-bangsa, dibiarkan-Nya mereka dikuasai musuh.
Et il les livra en la main des nations; et ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
42 Lalu mereka ditindas oleh musuh-musuh mereka, dan ditaklukkan di bawah kuasa mereka.
Et leurs ennemis les opprimèrent, et ils furent humiliés sous leur main.
43 Berulang kali TUHAN membebaskan mereka, tetapi mereka lebih suka memberontak, sehingga mereka binasa dalam dosa-dosa mereka.
Maintes fois il les délivra; mais ils le chagrinèrent par leur conseil, et ils déchurent par leur iniquité.
44 Tetapi TUHAN mendengar teriakan mereka, Ia memperhatikan kesusahan mereka.
Il les regarda dans leur détresse, quand il entendit leur cri,
45 Demi mereka Ia ingat akan perjanjian-Nya dan menyayangi mereka karena kasih-Nya yang besar.
Et il se souvint en leur faveur de son alliance, et se repentit selon la multitude de ses bontés;
46 Ia membuat mereka dikasihani oleh semua orang yang menawan mereka.
Et il leur fit trouver compassion auprès de tous ceux qui les avaient emmenés captifs.
47 Selamatkanlah kami, ya TUHAN Allah kami, kumpulkanlah kami dari antara bangsa-bangsa, supaya kami dapat bersyukur dan memuji nama-Mu yang suci.
Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! et rassemble-nous d’entre les nations, afin que nous célébrions ton saint nom, et que nous nous glorifiions de ta louange.
48 Pujilah TUHAN, Allah Israel, sekarang dan selama-lamanya. Biarlah semua orang mengatakan, "Amin!" Pujilah TUHAN!
Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, de l’éternité jusqu’en éternité! et que tout le peuple dise: Amen! Louez Jah!
