< Mazmur 102 >
1 Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.
Éternel, écoute ma prière, et que mon cri parvienne jusqu'à toi!
2 Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.
Ne me cache point ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi!
3 Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.
Car mes jours s'en vont comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.
4 Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.
Mon cœur a été frappé, et s'est desséché comme l'herbe; tellement que j'ai oublié de manger mon pain.
5 Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.
A force de crier en gémissant, mes os sont attachés à ma chair.
6 Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.
Je ressemble au pélican du désert; je suis comme la chouette des masures.
7 Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.
Je veille, et je suis semblable à un passereau solitaire sur le toit.
8 Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.
Tous les jours mes ennemis m'outragent, et mes adversaires en fureur jurent par mon nom.
9 Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,
Car j'ai mangé la cendre comme le pain, et j'ai mêlé ma boisson de pleurs,
10 sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.
A cause de ton indignation et de ton courroux; car tu m'as enlevé et jeté au loin.
11 Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.
Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, et je deviens sec comme l'herbe.
12 Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.
Mais toi, Éternel, tu règnes à perpétuité, et ta mémoire dure d'âge en âge.
13 Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.
Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié; car le moment est venu.
14 Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.
Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ils ont pitié de sa poussière.
15 Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,
Alors les peuples craindront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire;
16 apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.
Quand l'Éternel aura rebâti Sion, qu'il aura paru dans sa gloire,
17 Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.
Qu'il aura écouté la requête des désolés, et n'aura pas dédaigné leur supplication.
18 Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.
Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé, louera l'Éternel.
19 TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi
Parce qu'il aura regardé du lieu élevé de sa sainteté, et que des cieux l'Éternel aura jeté les yeux sur la terre,
20 untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.
Pour entendre les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort;
21 Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,
Afin qu'on célèbre en Sion le nom de l'Éternel, et sa louange dans Jérusalem,
22 waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.
Quand tous les peuples s'assembleront, et tous les royaumes, pour servir l'Éternel.
23 TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.
Il a abattu ma force en chemin; il a abrégé mes jours.
24 Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,
J'ai dit: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours. Tes années sont d'âge en âge.
25 dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.
Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.
26 Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.
Ils périront, mais toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.
27 Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.
Mais toi, tu es toujours le même, et tes années ne finiront point.
28 Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.
Les enfants de tes serviteurs habiteront en repos, et leur postérité sera affermie devant toi.