Mazmur 102
1 Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.
Prière d’un malheureux qui se sent défaillir et répand sa plainte devant l’Eternel. Eternel, écoute de grâce ma prière; que ma supplication vienne jusqu’à toi.
2 Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.
Ne me dérobe pas ta face au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; lorsque je t’invoque, exauce-moi sans retard.
3 Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.
Car mes jours se consument dans la fumée, et mes os sont brûlants comme un brasier.
4 Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.
Mon cœur est flétri, desséché comme l’herbe, car j’ai oublié de manger mon pain.
5 Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.
A force de pousser des gémissements, mes os sont collés à ma chair.
6 Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu pareil au hibou des ruines.
7 Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.
Je souffre d’insomnie, et suis comme un passereau solitaire sur le toit.
8 Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.
Tous les jours mes ennemis m’insultent; ceux qui sont en rage contre moi font de mon nom une malédiction.
9 Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,
Car j’ai mangé des cendres comme du pain; à mon breuvage j’ai mêlé mes larmes,
10 sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.
à cause de ta colère et de ton irritation, puisque tu m’as soulevé et lancé au loin.
11 Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.
Mes jours sont comme une ombre qui s’allonge, et moi, comme l’herbe, je me dessèche.
12 Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.
Mais toi, Eternel, tu trônes à jamais, et ton nom dure de génération en génération.
13 Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.
Tu te lèveras, tu prendras Sion en pitié, car il est temps de lui faire grâce: l’heure est venue!
14 Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.
Car tes serviteurs affectionnent ses pierres, et ils chérissent jusqu’à sa poussière.
15 Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,
Alors les peuples révéreront le nom de l’Eternel, tous les rois de la terre ta gloire.
16 apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.
Car l’Eternel rebâtit Sion, il s’y manifeste dans sa majesté.
17 Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.
Il se tourne vers la prière du pauvre dénudé, il ne dédaigne pas ses invocations.
18 Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.
Que cela soit consigné par écrit pour les générations futures, afin que le peuple à naître loue l’Eternel!
19 TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi
Parce qu’il abaisse ses regards de sa hauteur sainte, parce que l’Eternel, du haut du ciel, a les yeux ouverts sur la terre,
20 untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.
pour entendre les soupirs des captifs, pour briser les liens de ceux qui sont voués à la mort.
21 Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,
De la sorte on publiera, dans Sion, le nom de l’Eternel, et ses louanges dans Jérusalem,
22 waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.
lorsque les nations à l’envi s’y rassembleront, et les empires pour adorer l’Eternel.
23 TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.
Il a épuisé, dans la marche, ma vigueur, il a abrégé mes jours.
24 Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,
"Mon Dieu, disais-je, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années embrassent toutes les générations.
25 dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.
Jadis tu as fondé la terre, et les cieux sont l’œuvre de tes mains.
26 Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.
Ils périront, eux, mais toi, tu subsisteras; ils s’useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un habit, et ils passeront,
27 Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.
mais toi, tu restes toujours le même, et tes années ne prendront pas fin.
28 Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.
Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur postérité sera affermie devant toi."
