< Mazmur 102 >
1 Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.
Prière du malheureux, lorsqu’il est accablé et qu’il répand sa plainte devant Yahweh. Yahweh écoute ma prière, et que mon cri arrive jusqu’à toi.
2 Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.
Ne me cache pas ton visage, au jour de ma détresse; incline vers moi ton oreille, quand je crie, hâte-toi de m’exaucer.
3 Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.
Car mes jours s’évanouissent comme en fumée, et mes os sont embrasés comme par un feu.
4 Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.
Frappé comme l’herbe, mon cœur se dessèche; j’oublie même de manger mon pain.
5 Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.
A force de crier et de gémir, mes os s’attachent à ma chair.
6 Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu comme le hibou des ruines.
7 Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.
Je passe les nuits sans sommeil, comme l’oiseau solitaire sur le toit.
8 Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.
Tout le jour mes adversaires m’outragent, mes ennemis furieux jurent ma ruine.
9 Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,
Je mange la cendre comme du pain, et je mêle mes larmes à mon breuvage,
10 sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.
à cause de ta colère et de ton indignation, car tu m’as soulevé et jeté au loin.
11 Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je me dessèche comme l’herbe.
12 Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.
Mais toi, Yahweh, tu es assis sur un trône éternel, et ta mémoire vit d’âge en âge.
13 Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.
Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion, car le temps de lui faire grâce, le moment fixé est venu.
14 Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.
Car tes serviteurs en chérissent les pierres, ils s’attendrissent sur sa poussière.
15 Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,
Alors les nations révéreront le nom de Yahweh, et tous les rois de la terre ta majesté,
16 apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.
parce que Yahweh a rebâti Sion; il s’est montré dans sa gloire.
17 Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.
Il s’est tourné vers la prière du misérable, il n’a pas dédaigné sa supplication.
18 Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.
Que cela soit écrit pour la génération future, et que le peuple qui sera créé célèbre Yahweh,
19 TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi
parce qu’il a regardé de sa sainte hauteur, parce que Yahweh a regardé des cieux sur la terre,
20 untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.
pour écouter les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort,
21 Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,
afin qu’ils publient dans Sion le nom de Yahweh, et sa louange dans Jérusalem,
22 waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.
quand s’assembleront tous les peuples, et les royaumes pour servir Yahweh.
23 TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.
Il a brisé ma force sur le chemin, il a abrégé mes jours.
24 Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,
Je dis: Mon Dieu, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années durent d’âge en âge.
25 dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.
Au commencement tu as fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains.
26 Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.
Ils périront, mais toi, tu subsistes. Ils s’useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés:
27 Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.
mais toi, tu restes le même, et tes années n’ont pas de fin.
28 Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.
Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, et leur postérité sera stable devant toi.