Amsal 12
1 Orang yang cinta kepada pengetahuan senang mendapat teguran; tapi orang yang tidak suka ditegur adalah orang dungu.
Qui aime la correction, aime la science; qui hait la réprimande, reste stupide.
2 Orang baik disenangi TUHAN, tapi orang yang merancangkan kejahatan akan menerima hukuman.
L'homme de bien obtient la faveur de l'Éternel; mais Il châtie l'homme d'intrigue.
3 Tak ada seorang pun yang dapat tetap jaya oleh kejahatan; tapi orang yang jujur tetap kukuh, tak tergoyahkan.
Point de stabilité pour l'homme dans l'impiété; mais la racine des justes n'est point vacillante.
4 Istri yang baik adalah kebanggaan dan kebahagiaan suaminya, istri yang membuat suaminya malu adalah bagaikan penyakit tulang yang menggerogoti.
La femme forte est la couronne de son mari; mais celle qui est sa honte, est comme une carie dans ses os.
5 Orang jujur memikirkan hal-hal yang baik; orang jahat merencanakan tipu daya.
Dans leurs plans les justes n'ont en vue que le droit; les moyens des impies, c'est la fraude.
6 Kata-kata orang jahat mematikan; kata-kata orang jujur menyelamatkan.
Ce dont parlent les impies, c'est de guetter des victimes; mais la bouche du juste les délivre.
7 Orang jahat akan jatuh dan binasa tanpa bekas; tapi orang baik akan tetap teguh turun-temurun.
Une fois renversés les méchants cessent d'être; mais la maison des justes demeure.
8 Orang dipuji sesuai dengan kebijaksanaannya; orang dihina sesuai dengan kedunguannya.
L'homme est estimé à proportion de son sens; et qui n'a pas le sens droit, tombe dans le mépris.
9 Lebih baik menjadi rakyat kecil yang mempunyai pekerjaan, daripada berlagak orang besar padahal kekurangan makanan.
Mieux vaut celui dont l'état est humble, et qui a un serviteur, que le glorieux qui manque de pain.
10 Orang baik memperhatikan ternaknya; tapi orang jahat menyiksanya.
Le juste connaît les besoins de son bétail; les entrailles des impies sont impitoyables.
11 Petani yang bekerja keras mempunyai banyak makanan, tapi orang yang menghabiskan waktunya untuk hal yang tak berguna adalah orang bodoh.
Celui qui cultive son champ, a du pain en abondance; mais celui qui recherche les fainéants, manque de sens.
12 Orang jahat ingin mendapat keuntungan dari orang durhaka; orang baik bagaikan pohon yang berbuah.
L'impie désire l'appui des méchants; la racine qu'ont les justes, leur donne [un appui].
13 Orang jahat terjerat oleh kata-kata buruk yang diucapkannya; orang baik luput dari kesukaran.
Les péchés de la langue couvrent un piège funeste; mais le juste échappe à l'angoisse.
14 Setiap orang mendapat ganjaran sesuai dengan kata-kata dan perbuatannya; masing-masing diberi upah yang setimpal.
Par les fruits de sa bouche l'homme est rassasié de biens; et ce que fait sa main, est rendu à l'homme.
15 Orang dungu merasa dirinya tak pernah salah, tapi orang bijaksana suka mendengarkan nasihat.
La voie de l'insensé est droite à ses yeux; mais celui qui écoute un conseil, est sage.
16 Kalau orang bodoh tersinggung, saat itu juga ia menyatakan sakit hatinya; tapi orang bijaksana tidak peduli bila dicela.
Le chagrin du méchant se montre au moment même; mais celui qui dissimule un affront, est prudent.
17 Dengan mengatakan yang benar, orang menegakkan keadilan; dengan berdusta, orang mendatangkan ketidakadilan.
Celui qu'anime la vérité, exprime ce qui est juste; et le témoin menteur, ce qui trompe.
18 Omongan yang sembarangan dapat melukai hati seperti tusukan pedang; kata-kata bijaksana bagaikan obat yang menyembuhkan.
Il en est dont le babil est comme des coups d'épée; mais le parler du sage restaure.
19 Dusta akan terbongkar dalam sekejap mata, tapi kata-kata benar akan tetap sepanjang masa.
La parole vraie subsiste éternellement; il n'y a qu'un instant pour le langage du mensonge.
20 Orang yang merencanakan kejahatan suka akan ketidakadilan; orang yang mengusahakan kebaikan akan bahagia.
La fraude est dans le cœur de ceux qui machinent le mal; mais la joie est à ceux qui conseillent la paix.
21 Orang baik tak akan kena musibah; orang jahat akan selalu kena susah.
Les peines n'atteignent jamais le juste; mais les impies ont plénitude de maux.
22 TUHAN benci kepada pendusta; tapi Ia senang dengan orang yang jujur.
L'Éternel abhorre les lèvres qui mentent; mais ceux qui pratiquent la vérité, sont ses délices.
23 Orang bijaksana tidak menonjolkan pengetahuannya; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.
L'homme prudent cache ce qu'il sait; mais le cœur des insensés proclame sa folie.
24 Kerja keras membuat orang berkuasa; kemalasan memaksa orang menjadi hamba.
La main des diligents commandera; mais la main lâche sera corvéable.
25 Rasa khawatir mematahkan semangat, tetapi kata-kata ramah membesarkan hati.
Le chagrin qui est dans le cœur, l'abat; mais une bonne parole le réjouit.
26 Orang baik lebih beruntung dari tetangganya; orang jahat sesat karena kejahatannya.
Le juste indique la voie à son prochain; mais la voie des impies les fourvoie.
27 Dengan bermalas-malas takkan tercapai yang diidamkan; dengan bekerja keras orang mendapat kekayaan.
L'indolent ne chasse pas son gibier; le précieux trésor de l'homme, c'est la diligence.
28 Orang yang mengikuti jalan yang benar akan hidup bahagia; orang yang mengikuti jalan yang jahat menuju kepada maut.
Sur le sentier de la justice il y a vie, et sur la bonne voie, immortalité.
