Amsal 12
1 Orang yang cinta kepada pengetahuan senang mendapat teguran; tapi orang yang tidak suka ditegur adalah orang dungu.
Qui aime l’instruction aime la connaissance, et qui hait la répréhension est stupide.
2 Orang baik disenangi TUHAN, tapi orang yang merancangkan kejahatan akan menerima hukuman.
L’homme de bien obtient la faveur de par l’Éternel, mais l’homme qui fait des machinations, il le condamne.
3 Tak ada seorang pun yang dapat tetap jaya oleh kejahatan; tapi orang yang jujur tetap kukuh, tak tergoyahkan.
L’homme n’est point affermi par la méchanceté, mais la racine des justes n’est pas ébranlée.
4 Istri yang baik adalah kebanggaan dan kebahagiaan suaminya, istri yang membuat suaminya malu adalah bagaikan penyakit tulang yang menggerogoti.
Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais celle qui fait honte est comme de la pourriture dans ses os.
5 Orang jujur memikirkan hal-hal yang baik; orang jahat merencanakan tipu daya.
Les pensées des justes sont jugement, les desseins des méchants sont fraude.
6 Kata-kata orang jahat mematikan; kata-kata orang jujur menyelamatkan.
Les paroles des méchants sont des embûches pour [verser] le sang, mais la bouche des hommes droits les délivrera.
7 Orang jahat akan jatuh dan binasa tanpa bekas; tapi orang baik akan tetap teguh turun-temurun.
Renversez les méchants, et ils ne sont plus; mais la maison des justes demeure.
8 Orang dipuji sesuai dengan kebijaksanaannya; orang dihina sesuai dengan kedunguannya.
Un homme est loué d’après sa prudence, mais le cœur perverti est en butte au mépris.
9 Lebih baik menjadi rakyat kecil yang mempunyai pekerjaan, daripada berlagak orang besar padahal kekurangan makanan.
Mieux vaut celui qui est d’humble condition, et qui a un serviteur, que celui qui fait l’important et qui manque de pain.
10 Orang baik memperhatikan ternaknya; tapi orang jahat menyiksanya.
Le juste regarde à la vie de sa bête, mais les entrailles des méchants sont cruelles.
11 Petani yang bekerja keras mempunyai banyak makanan, tapi orang yang menghabiskan waktunya untuk hal yang tak berguna adalah orang bodoh.
Celui qui laboure sa terre sera rassasié de pain, mais celui qui court après les fainéants est dépourvu de sens.
12 Orang jahat ingin mendapat keuntungan dari orang durhaka; orang baik bagaikan pohon yang berbuah.
Le méchant désire la proie des mauvaises gens, mais la racine des justes est productive.
13 Orang jahat terjerat oleh kata-kata buruk yang diucapkannya; orang baik luput dari kesukaran.
Il y a un mauvais piège dans la transgression des lèvres, mais le juste sort de la détresse.
14 Setiap orang mendapat ganjaran sesuai dengan kata-kata dan perbuatannya; masing-masing diberi upah yang setimpal.
Du fruit de sa bouche un homme est rassasié de biens, et on rendra à l’homme l’œuvre de ses mains.
15 Orang dungu merasa dirinya tak pernah salah, tapi orang bijaksana suka mendengarkan nasihat.
La voie du fou est droite à ses yeux, mais celui qui écoute le conseil est sage.
16 Kalau orang bodoh tersinggung, saat itu juga ia menyatakan sakit hatinya; tapi orang bijaksana tidak peduli bila dicela.
L’irritation du fou se connaît le jour même, mais l’homme avisé couvre sa honte.
17 Dengan mengatakan yang benar, orang menegakkan keadilan; dengan berdusta, orang mendatangkan ketidakadilan.
Celui qui dit la vérité annonce la justice, mais le faux témoin, la fraude.
18 Omongan yang sembarangan dapat melukai hati seperti tusukan pedang; kata-kata bijaksana bagaikan obat yang menyembuhkan.
Il y a tel homme qui dit légèrement ce qui perce comme une épée, mais la langue des sages est santé.
19 Dusta akan terbongkar dalam sekejap mata, tapi kata-kata benar akan tetap sepanjang masa.
La lèvre véridique est ferme pour toujours, mais la langue fausse n’est que pour un instant.
20 Orang yang merencanakan kejahatan suka akan ketidakadilan; orang yang mengusahakan kebaikan akan bahagia.
La fraude est dans le cœur de ceux qui machinent le mal, mais il y a de la joie pour ceux qui conseillent la paix.
21 Orang baik tak akan kena musibah; orang jahat akan selalu kena susah.
Aucun malheur n’arrive au juste, mais les méchants seront comblés de maux.
22 TUHAN benci kepada pendusta; tapi Ia senang dengan orang yang jujur.
Les lèvres menteuses sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui pratiquent la fidélité lui sont agréables.
23 Orang bijaksana tidak menonjolkan pengetahuannya; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.
L’homme avisé couvre la connaissance, mais le cœur des sots proclame la folie.
24 Kerja keras membuat orang berkuasa; kemalasan memaksa orang menjadi hamba.
La main des diligents dominera, mais la [main] paresseuse sera tributaire.
25 Rasa khawatir mematahkan semangat, tetapi kata-kata ramah membesarkan hati.
L’inquiétude dans le cœur d’un homme l’abat, mais une bonne parole le réjouit.
26 Orang baik lebih beruntung dari tetangganya; orang jahat sesat karena kejahatannya.
Le juste montre le chemin à son compagnon, mais la voie des méchants les fourvoie.
27 Dengan bermalas-malas takkan tercapai yang diidamkan; dengan bekerja keras orang mendapat kekayaan.
Le paresseux ne rôtit pas sa chasse; mais les biens précieux de l’homme sont au diligent.
28 Orang yang mengikuti jalan yang benar akan hidup bahagia; orang yang mengikuti jalan yang jahat menuju kepada maut.
La vie est dans le sentier de la justice, et il n’y a pas de mort dans le chemin qu’elle trace.
