Amsal 10
1 Inilah petuah-petuah Salomo: Anak yang bijaksana adalah kebanggaan ayahnya; anak yang bodoh menyusahkan hati ibunya.
Maximes de Salomon. Un fils sage est la joie d'un père; et un fils insensé, le chagrin de sa mère.
2 Kekayaan yang didapat dengan curang tidak memberi keuntungan; sebaliknya, kejujuran akan menyelamatkan.
Les gains iniques ne profitent pas; mais la justice sauve de la mort.
3 TUHAN tak akan membiarkan orang baik kelaparan; tetapi Ia menghalang-halangi orang jahat supaya orang itu tidak memperoleh yang diinginkannya.
L'Éternel ne laisse pas le juste souffrir de la faim; mais Il repousse la convoitise des impies.
4 Orang malas akan jatuh miskin; orang yang rajin akan menjadi kaya.
Celui qui travaille d'une main lâche, s'appauvrit; mais la main des diligents enrichit.
5 Orang bijaksana mengumpulkan panen pada musimnya, tapi orang yang tidur saja pada musim panen, mendatangkan malu pada dirinya.
Qui recueille en été, est un fils sensé; qui dort pendant la moisson, est un fils qui fait honte.
6 Orang baik akan mendapat berkat. Kekejaman tersembunyi di balik kata-kata orang jahat.
Il y a des bénédictions pour la tête du juste; mais l'iniquité recouvre la bouche de l'impie.
7 Kenangan akan orang baik merupakan berkat, tetapi orang jahat segera dilupakan.
La mémoire du juste demeure en bénédiction; mais le nom des impies tombe en pourriture.
8 Orang yang pandai, suka menerima nasihat; orang yang bicaranya bodoh akan sesat.
Celui qui a la sagesse dans le cœur, accueille les préceptes; mais celui qui a la folie sur les lèvres, court à sa perte.
9 Orang jujur, hidupnya aman; orang yang menipu akan ketahuan.
Qui suit la voie de l'innocence, suit une voie sûre; mais qui prend des voies tortueuses, sera démasqué.
10 Siapa menyembunyikan kebenaran, menimbulkan kesusahan; siapa yang mengeritik dengan terang-terangan, mengusahakan kesejahteraan.
Celui qui cligne les yeux, est une cause de chagrin; et l'insensé parleur court à sa ruine.
11 Tutur kata orang baik membuat hidup bahagia, tetapi di balik kata-kata orang jahat tersembunyi hati yang keji.
C'est une source de vie que la bouche du juste; mais l'injustice couvre la bouche des impies.
12 Kebencian menimbulkan pertengkaran; cinta kasih mengampuni semua kesalahan.
La haine provoque les querelles; mais sur tous les manquements l'amour met un voile.
13 Orang yang pikirannya tajam mengucapkan kata-kata bijaksana; orang bodoh perlu didera.
Sur les lèvres de l'homme de sens se trouve la sagesse; mais la verge va au dos de qui manque de raison.
14 Orang bijaksana menghimpun pengetahuan; jika orang bodoh berbicara, ia memancing kecelakaan.
Les sages tiennent la science en réserve; mais la bouche de l'impie est une ruine qui menace.
15 Kekayaan melindungi si kaya, kemelaratan menghancurkan orang miskin.
L'avoir du riche est sa forteresse; la ruine du pauvre, c'est sa pauvreté.
16 Kalau berbuat baik, upahnya ialah hidup bahagia; kalau berbuat dosa, akibatnya lebih banyak dosa.
Le gain du juste est une cause de vie; le revenu de l'impie, une cause de péché.
17 Siapa mengindahkan teguran akan hidup sejahtera, siapa enggan mengakui kesalahan berada dalam bahaya.
Celui-là est le chemin de la vie qui garde la discipline, mais celui qui néglige la correction, induit en erreur.
18 Orang yang menyembunyikan kebencian adalah penipu. Orang yang menyebarkan fitnah adalah dungu.
Dissimuler la haine, c'est avoir des lèvres qui mentent; publier la calomnie, c'est être méchant.
19 Makin banyak bicara, makin banyak kemungkinan berdosa; orang yang dapat mengendalikan lidahnya adalah bijaksana.
En parlant beaucoup, on ne manque pas de pécher; mais qui réfrène ses lèvres, agit prudemment.
20 Perkataan orang yang baik bagaikan perak asli; buah pikiran orang yang jahat tidak berarti.
La langue du juste est un argent de choix; le cœur des impies est bien peu de chose.
21 Perkataan orang yang baik, merupakan berkat bagi banyak orang; kebodohan orang bodoh membunuh dirinya sendiri.
Les lèvres du juste donnent la pâture à plusieurs; mais les insensés périssent par défaut de raison.
22 Karena berkat TUHAN sajalah orang menjadi kaya; kerja keras tak dapat menambah harta.
La bénédiction de Dieu, c'est elle qui enrichit, et le pénible labeur n'y peut rien ajouter.
23 Orang bodoh senang berbuat salah; orang bijaksana gemar mencari hikmat.
C'est une joie pour l'insensé de commettre le crime; et d'être sage, pour l'homme de sens.
24 Orang tulus mendapat apa yang diinginkannya; orang jahat mendapat apa yang paling ditakutinya.
Ce que redoute l'impie, c'est ce qui lui arrive; mais [Dieu] accomplit les vœux des justes.
25 Jika topan melanda, lenyaplah orang jahat; tetapi orang jujur tetap teguh selamanya.
Comme passe l'ouragan, ainsi disparaît l'impie, mais le juste est une fondation éternelle.
26 Jangan menyuruh orang malas, ia hanya menjengkelkan saja, seperti cuka melinukan gigi atau asap memedihkan mata.
Ce que le vinaigre est au dents, et la fumée aux yeux, tel est le paresseux pour celui qui l'envoie.
27 Hormatilah TUHAN, maka engkau akan hidup lama; orang jahat mati sebelum waktunya.
La crainte de l'Éternel prolonge les jours; mais les années des impies sont abrégées.
28 Harapan orang baik menjadikan dia bahagia; harapan orang jahat kosong belaka.
L'attente des justes devient joie; et l'espoir des impies, désastre.
29 TUHAN melindungi orang jujur, tetapi membinasakan orang yang berbuat jahat.
Pour l'innocence la voie de l'Éternel est un fort; mais une ruine pour les méchants.
30 Orang tulus akan hidup aman sejahtera; orang jahat tidak akan tinggal di tanah pusaka.
Le juste est à jamais inébranlable; mais les impies n'habiteront pas le pays.
31 Orang tulus menuturkan kata-kata bijaksana; orang jahat akan dibungkamkan mulutnya.
La bouche du juste pousse des jets de sagesse; mais la langue dépravée est arrachée.
32 Kata-kata orang tulus menyenangkan hati; kata-kata orang jahat selalu menyakiti.
Les lèvres du juste connaissent la grâce; et la bouche de l'impie, la perversité.
