Ayub 6
1 Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,
Отвещав же Иов, рече:
аще бы кто веся извесил гнев мой, болезни же моя взял бы на мерило вкупе,
3 pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.
то песка морскаго тяжчайшии были бы: но, якоже мнится, словеса моя зла суть.
4 Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.
Стрелы бо Господни в теле моем суть, ихже ярость испивает кровь мою: егда начну глаголати, бодут мя.
5 Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.
Что бо? Еда вотще возревет дивий осел, разве брашна прося? Или возревет гласом вол, в яслех имеяй брашно?
6 Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?
Снестся ли хлеб без соли? Или есть вкус во тщих словесех?
7 Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.
Не может бо утишитися душа моя: смрад бо зрю брашна моя, якоже воню львову.
8 Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?
Аще бо дал бы, да приидет прошение мое, и надежду мою дал бы Господь.
9 Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!
Начен Господь да уязвляет мя, до конца же да не убиет мя.
10 Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.
Буди же ми град гроб, на егоже стенах скаках в нем: не пощажу: не солгах бо во словесех святых Бога моего.
11 Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?
Кая бо крепость моя, яко терплю? Или кое ми время, яко терпит моя душа?
12 Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?
Еда крепость камения крепость моя? Или плоти моя суть медяны?
13 Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.
Или не уповах на него? Помощь же от мене отступи,
14 Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.
отречеся от мене милость, посещение же Господне презре мя.
15 Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.
Не воззреша на мя ближнии мои: якоже поток оскудеваяй, или якоже волны преидоша мя:
16 Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.
иже мене бояхуся, ныне нападоша на мя:
17 Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.
якоже снег или лед смерзлый, егда истает теплоте бывшей, не ктому познавается, что бе:
18 Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.
тако и аз оставлен есмь от всех, погибох же и бездомок бых:
19 Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.
видите пути Феманския, на стези Савонския смотрящии,
20 Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.
и студа исполнени будут на грады и на имения надеющиися.
21 Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.
Ныне же и вы наидосте на мя немилостивно: убо видевше мой струп убойтеся.
22 Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?
Что бо? Еда что у вас просих, или вашея крепости требую,
23 Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?
да спасете мя от врагов, или из руки сильных избавите мя?
24 Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.
Научите мя, аз же умолчу: аще что погреших, скажите ми.
25 Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!
Но, якоже мнится, зла (суть) мужа истиннаго словеса, не от вас бо крепости прошу:
26 Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.
ниже обличение ваше словесы мя утолит, ниже бо вещания вашего словес стерплю.
27 Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.
Обаче яко на сира нападаете, наскачете же на друга вашего.
28 Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?
Ныне же воззрев на лица ваша, не солжу.
29 Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.
Сядите ныне, и да не будет неправедно, и паки ко праведному снидитеся.
30 Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?
Ибо несть в языце моем неправды, и гортань мой не разуму ли поучается?
