Ayub 6
1 Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,
Job antwoordde, en sprak:
Ach, mocht mijn wrevel worden gewogen, Maar tegelijk met mijn leed op de weegschaal gelegd:
3 pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.
Want omdat het zwaarder is dan het zand aan de zee, Daarom gingen ook mijn woorden de perken te buiten.
4 Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.
Ja, de pijlen van den Almachtige blijven in mij steken, Mijn geest zuigt er het gif van op; De verschrikkingen Gods Stellen zich tegen mij in slagorde op!
5 Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.
Balkt soms de woudezel bij het gras Of loeit het rund bij zijn kribbe?
6 Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?
Kan het laffe zonder zout worden gegeten, Of is er smaak aan het wit van een ei?
7 Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.
Neen, ik weiger, het aan te raken, Ze zijn voor mij een walgelijke spijs!
8 Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?
Ach, dat mijn bede werd verhoord, En dat God mijn wens mocht vervullen;
9 Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!
Dat het God behaagde, mij te verpletteren, Zijn hand zich bewoog, om mij weg te maaien.
10 Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.
Dat zou een troost voor mij zijn, En ik danste ondanks mijn leed: "Hij spaart mij niet, Omdat ik den Heilige mijn wens niet verzweeg!".
11 Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?
Want wat is mijn kracht, dat ik nu nog zou wachten, Wat mijn uitzicht, dat ik langer zou leven?
12 Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?
Is mijn kracht soms als die van een steen, Is mijn vlees soms van brons?
13 Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.
Ben ik niet geheel van redding verstoken, Is iedere hulp mij niet ontzegd?
14 Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.
Maar wie zijn vriend barmhartigheid weigert, Verzaakt de vrees voor den Almachtige!
15 Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.
Toch zijn mijn broeders als een beek onbetrouwbaar, Als een stortbeek, die wegstroomt:
16 Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.
Die bedekt zijn met ijs, Of bedolven onder sneeuw;
17 Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.
Zodra de hitte komt, drogen zij uit, Zodra het warm wordt, zijn ze verdwenen.
18 Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.
Ze buigen af van de weg, die ze gaan, En verliezen zich in de woestijn;
19 Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.
De karavanen van Tema zien er naar uit, De convooien van Sjeba hebben er hun hoop op gevestigd:
20 Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.
Maar ze worden in hun verwachting beschaamd, Staan bij hun aankomst te schande.
21 Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.
Zo zijt gij voor mij nu geworden: Gij aanschouwt mijn ellende, en beangst deinst gij terug!
22 Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?
Heb ik gevraagd: Geeft mij iets ten geschenke, Of staat mij van uw vermogen iets af;
23 Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?
Of redt mij uit de hand van den vijand, Bevrijdt mij uit de greep der tyrannen?
24 Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.
Neen, onderricht mij, en dan zal ik zwijgen; Laat mij inzien, waarin ik heb gedwaald!
25 Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!
Hoe zoet zijn woorden, die oprecht zijn gemeend, Maar hoe grievend de berisping van u!
26 Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.
Meent gij, mijn woorden te moeten berispen: Woorden van een wanhopige, die in de wind zijn gesproken?
27 Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.
Wilt gij het lot over een onschuldige werpen, En de staf breken over uw vriend?
28 Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?
Welnu dan, wilt mij aanhoren: Ik lieg u toch niet in het gezicht.
29 Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.
Bezint u, en laat er geen onrecht geschieden; Bezint u, mijn onschuld zal blijken!
30 Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?
Is er soms onrecht op mijn tong, Of kan mijn gehemelte de rampen niet proeven;
