Ayub 4
1 Lalu berbicaralah Elifas, katanya: "Ayub, kesalkah engkau bila aku bicara? Tak sanggup aku berdiam diri lebih lama.
Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:
Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?
3 Banyak orang telah kauberi pelajaran, dan mereka yang lemah telah kaukuatkan.
Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.
4 Kata-katamu yang memberi semangat, membangunkan orang yang tersandung, lemas dan penat.
Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.
5 Tetapi kini engkau sendiri ditimpa duka; kau terkejut, dan menjadi putus asa.
A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.
6 Bukankah engkau setia kepada Allah; bukankah hidupmu tiada cela? Jika begitu, sepantasnyalah engkau yakin dan tak putus asa.
Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?
7 Pikirlah, pernahkah orang yang tak bersalah ditimpa celaka dan musibah?
Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?
8 Aku tahu dari pengamatan bahwa orang yang membajak ladang kejahatan, dan menabur benih bencana bagai biji tanaman, akan menuai celaka dan kesusahan!
Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.
9 Bagai badai, begitulah murka Allah membinasakan mereka hingga punah!
Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.
10 Orang jahat mengaum dan meraung, bagaikan singa mereka menggerung. Tetapi Allah membungkam mereka serta mematahkan gigi-giginya.
Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.
11 Mereka mati seperti singa kekurangan makanan, sehingga anak-anaknya bercerai-berai tak keruan.
Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.
12 Pernah suatu wahyu sampai kepadaku, bagaikan bisikan halus dalam telingaku.
Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.
13 Tidurku terganggu dan terusik olehnya, seperti mendapat mimpi yang buruk di malam buta.
W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
14 Aku pun terkejut dan menggigil gentar; seluruh tubuhku bergundang, gemetar.
Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
15 Angin sepoi menyentuh wajahku, maka tegaklah bulu romaku.
A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
16 Suatu sosok berdiri di hadapanku; kutatap, tetapi ia asing bagiku. Lalu kudengar bunyi suara memecah heningnya suasana,
Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
17 'Mungkinkah manusia tanpa salah di hadapan Allah? Mungkinkah ia tidak bercela di mata Penciptanya?
Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
18 Bahkan hamba-hamba Allah di surga, tak dapat dipercayai oleh-Nya. Bahkan pada malaikat-malaikat-Nya didapati-Nya kesalahan dan cela.
Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
19 Apalagi makhluk dari tanah liat makhluk debu yang dapat dipencet seperti ngengat!
Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
20 Makhluk itu hidup di waktu pagi, lalu mati terlantar di senja hari, dan untuk selamanya ia tak diingat lagi.
Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.
21 Maka hilanglah segala yang dimiliki; ia pun mati tanpa beroleh akal budi.'
Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.
