< Ayub 33 >

1 Sekarang, hai Ayub, dengarkanlah dengan teliti kata-kata yang hendak kusampaikan ini.
ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،
2 Aku sudah siap sedia hendak berkata-kata.
چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.
3 Dengan tulus hati aku berbicara; yang kukatakan adalah yang sebenarnya.
من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،
4 Roh Allah telah menciptakan aku dan memberikan hidup kepadaku.
زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.
5 Jadi, jika dapat, jawablah aku. Siapkanlah pembelaanmu.
اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.
6 Bagi Allah, kau dan aku tidak berbeda dari tanah liat kita dibentuk-Nya.
من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،
7 Jadi, tak usah kau takut kepadaku; aku tidak bermaksud mengalahkanmu.
پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.
8 Nah, telah kudengar apa yang kaukatakan, dan aku mengerti apa yang kaumaksudkan.
من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:
9 Kau berkata, 'Aku bersih, tak melakukan pelanggaran. Aku tak bercela dan tak berbuat kesalahan.
«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.
10 Tetapi Allah mencari-cari alasan melawan aku, dan diperlakukan-Nya aku sebagai seteru.
خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.
11 Ia mengenakan rantai pada kakiku; dan mengawasi segala gerak-gerikku.'
خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»
12 Hai Ayub, pendapatmu salah belaka! Sebab Allah lebih besar daripada manusia.
اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.
13 Mengapa engkau menuduh Allah bahwa Ia tak mengindahkan keluhan manusia?
چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟
14 Allah berbicara dengan berbagai cara, namun tak seorang pun memperhatikan perkataan-Nya.
خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.
15 Sedang orang tidur nyenyak di waktu malam, dalam mimpi dan penglihatan, Allah berbicara.
هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.
16 Allah menyuruh mereka mendengarkan; dikejutkan-Nya mereka dengan teguran-teguran.
گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا
17 Maksud-Nya supaya mereka berhenti berdosa dan meninggalkan kesombongan mereka.
او را از گناه و تکبر باز دارد.
18 Tidak dibiarkan-Nya mereka mengalami kehancuran; dilindungi-Nya mereka dari kematian.
او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.
19 Allah menegur orang dengan mendatangkan penyakit sehingga tubuhnya penuh rasa sakit.
و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود
20 Si sakit kehilangan nafsu makan, makanan yang paling lezat pun memuakkan.
که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.
21 Tubuhnya menjadi kurus merana, tulang-tulangnya kelihatan semua.
به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند
22 Ia sudah hampir pulang ke alam baka dunia orang mati telah dekat kepadanya.
و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.
23 Mungkin satu di antara seribu malaikat Allah yang mengingatkan manusia akan tugasnya, akan datang menolong dia.
اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،
24 Dengan iba malaikat itu akan berkata, 'Lepaskanlah dia, tak boleh ia turun ke dunia orang mati. Inilah uang tebusan, agar ia bebas lagi.'
و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»
25 Tubuhnya akan menjadi kuat perkasa segar seperti orang muda.
آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.
26 Bila ia berdoa, Allah akan mengasihaninya, maka ia akan memuji Allah dengan gembira dan Allah akan memulihkan keadaannya.
هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.
27 Maka di depan umum ia akan berkata, 'Yang jahat kuanggap baik, besarlah dosaku, namun Allah tidak menghukum aku.'
سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.
28 Allah mencegah aku pergi ke dunia orang mati, sehingga aku masih hidup kini.
او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»
29 Dengan berulang kali, Allah telah melakukan semua ini,
خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد
30 supaya Ia dapat menyelamatkan manusia dan memberi kebahagiaan dalam hidupnya.
و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.
31 Maka dengarlah Ayub, pasanglah telinga diamlah, kini akulah yang berbicara.
ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛
32 Tetapi jika ada yang hendak kaukatakan, silakan bicara; dan jika engkau benar, aku akan rela mengakuinya.
ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.
33 Tetapi jika tidak, diamlah dan dengarkanlah aku, aku hendak mengajarkan hikmat kepadamu.
اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

< Ayub 33 >