< Ayub 29 >

1 Ayub melanjutkan uraiannya, katanya,
Еще же приложив Иов, рече в притчах:
2 "Kiranya hidupku dapat lagi seperti dahulu, waktu Allah melindungi aku.
кто мя устроит по месяцам преждних дний, в нихже мя Бог храняше,
3 Aku selalu diberi-Nya pertolongan, diterangi-Nya waktu berjalan dalam kegelapan.
якоже егда светяшеся светилник Его над главою моею, егда светом Его хождах во тме,
4 Itulah hari-hari kejayaanku, ketika keakraban Allah menaungi rumahku.
егда бех тяжек в путех, егда Бог посещение творяше дому моему,
5 Waktu itu, Yang Mahakuasa masih mendampingi aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku.
егда бех богат зело, окрест же мене раби,
6 Ternakku menghasilkan banyak sekali susu. Banyak minyak dihasilkan oleh pohon-pohon zaitunku, meskipun ditanam di tanah berbatu.
егда обливахуся путие мои маслом кравиим, горы же моя обливахуся млеком,
7 Jika para tua-tua kota duduk bersama, dan kuambil tempatku di antara mereka,
егда исхождах изутра во град, на стогнах же поставляшеся ми престол?
8 minggirlah orang-orang muda, segera setelah aku dilihat mereka. Juga orang-orang tua bangkit dengan khidmat; untuk memberi hormat.
Видяще мя юноши скрывашася, старейшины же вси воставаша:
9 Bahkan para pembesar berhenti berkata-kata,
вельможи же преставаху глаголати, перст возложше на уста своя.
10 dan orang penting pun tidak berbicara.
Слышавшии же блажиша мя, и язык их прильпе гортани их:
11 Siapa pun kagum jika mendengar tentang aku; siapa yang melihat aku, memuji jasaku.
яко ухо слыша и ублажи мя, око же видев мя уклонися.
12 Sebab, kutolong orang miskin yang minta bantuan; kusokong yatim piatu yang tak punya penunjang.
Спасох бо убогаго от руки сильнаго, и сироте, емуже не бе помощника, помогох.
13 Aku dipuji oleh orang yang sangat kesusahan, kutolong para janda sehingga mereka tentram.
Благословение погибающаго на мя да приидет, уста же вдовича благословиша мя.
14 Tindakanku jujur tanpa cela; kutegakkan keadilan senantiasa.
В правду же облачахся, одевахся же в суд яко в ризу.
15 Bagi orang buta, aku menjadi mata; bagi orang lumpuh, aku adalah kakinya.
Око бех слепым, нога же хромым:
16 Bagi orang miskin, aku menjadi ayah; bagi orang asing, aku menjadi pembela.
аз бых отец немощным, распрю же, еяже не ведях, изследих:
17 Tapi kuasa orang kejam, kupatahkan, dan kurban mereka kuselamatkan.
сотрох же членовныя неправедных, от среды же зубов их грабление изях.
18 Harapanku ialah mencapai umur yang tinggi, dan mati dengan tenang di rumahku sendiri.
Рех же: возраст мой состареется якоже стебло финиково, многа лета поживу.
19 Aku seperti pohon yang subur tumbuhnya, akarnya cukup air dan embun membasahi dahannya.
Корень разверзеся при воде, и роса пребудет на жатве моей.
20 Aku selalu dipuji semua orang, dan tak pernah kekuatanku berkurang.
Слава моя нова со мною, и лук мой в руце моей пойдет.
21 Orang-orang diam, jika aku memberi nasihat; segala perkataanku mereka dengarkan dengan cermat.
(Старейшины) слышавшии мя внимаху, молчаху же о моем совете.
22 Sehabis aku bicara, tak ada lagi yang perlu ditambahkan; perkataan meresap seperti tetesan air hujan.
К моему глаголу не прилагаху, радовахуся же, егда к ним глаголах:
23 Semua orang menyambut kata-kataku dengan gembira, seperti petani menyambut hujan di musim bunga.
якоже земля жаждущая ожидает дождя, тако сии моего глаголания.
24 Kutersenyum kepada mereka ketika mereka putus asa; air mukaku yang bahagia menambah semangat mereka.
Аще возсмеюся к ним, не вериша: и свет лица моего не отпадаше.
25 Akulah yang memegang pimpinan, dan mengambil segala keputusan. Kupimpin mereka seperti raja di tengah pasukannya, dan kuhibur mereka dalam kesedihannya.
Избрах путь их, и седех князь, и вселяхся якоже царь посреде храбрых, аки утешаяй печальных.

< Ayub 29 >