< Ayub 27 >

1 Ayub meneruskan uraiannya, katanya, "Demi Allah yang hidup, yang tak memberi keadilan kepadaku,
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 aku bersumpah: Selama Allah masih memberi napas kepadaku, selama nyawa masih ada dalam badanku,
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 bibirku tak akan menyebut kata dusta, lidahku tak akan mengucapkan tipu daya.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Jadi, tak mau aku mengatakan bahwa kamu benar; sampai mati pun kupertahankan bahwa aku tak cemar.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Aku tetap berpegang kepada kepatuhanku, dan hati nuraniku pun bersih selalu.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Semoga musuhku dihukum sebagai pendurhaka, dan lawanku dihajar sebagai orang durjana.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Adakah harapan bagi orang dursila pada saat Allah menuntut jiwanya?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Apakah Allah akan mendengar tangisnya bilamana kesulitan menimpa dia?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Seharusnya ia merindukan kesenangan dari Allah, dan berdoa kepada-Nya tanpa merasa lelah.
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Kamu akan kuajari tentang besarnya kuasa Allah, kuberitahukan kepadamu rencana Yang Mahakuasa.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Tetapi, kamu semua telah melihatnya sendiri. Jadi, mengapa kamu berikan nasihat yang tak berarti?"
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Maka berkatalah Zofar, "Beginilah caranya Allah Yang Mahakuasa menghukum orang yang lalim dan durhaka.
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Jika anaknya banyak, mereka akan mati dalam perang dan anak cucunya akan hidup berkekurangan.
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 Sanaknya yang masih ada, mati karena wabah, dan janda-jandanya tidak menangisi mereka.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Boleh saja peraknya bertimbun-timbun dan pakaiannya bersusun-susun,
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 tetapi perak dan pakaian itu semua akan menjadi milik orang yang tulus hatinya.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Rumah orang jahat rapuh seperti sarang laba-laba, hanya rumah sementara seperti gubug seorang penjaga.
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 Ia membaringkan diri sebagai orang kaya, tetapi ia tak dapat mengulanginya, ketika ia bangun dari tidurnya, sudah hilang lenyaplah kekayaannya.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Kedahsyatan menimpa seperti air bah yang datang tiba-tiba. Angin ribut di malam hari meniup dan menyeret dia pergi.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Angin timur mengangkat dia, dan menyapunya dari rumahnya.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 Ia dilanda tanpa kasihan, dan terpaksa lari mencari perlindungan.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 Jatuhnya disambut orang dengan tepuk tangan; di mana-mana ia mendapat penghinaan."
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

< Ayub 27 >