< Ayub 21 >

1 Ayub menjawab, "Dengarkan apa yang akan kukatakan; hanya itu yang kuminta sebagai penghiburan.
A odpowiadając Ijob rzekł:
2
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Izinkanlah aku ganti bicara, setelah itu boleh lagi kamu menghina!
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Bukan dengan manusia aku bertengkar, jadi tak mengapalah jika aku kurang sabar.
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Pandanglah aku, maka kamu akan tercengang, kamu terpaku dan mulutmu bungkam.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Jika kupikirkan keadaanku ini gemetarlah aku karena ngeri.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Mengapa orang jahat diberi umur panjang oleh Allah, dan harta mereka terus bertambah?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Mereka hidup cukup lama sehingga melihat anak cucu mereka menjadi dewasa.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Rumah tangga mereka aman sentosa; Allah tidak mendatangkan bencana atas mereka.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Ternak mereka berkembang biak, dan tanpa kesulitan, beranak.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Anak-anak orang jahat berlompatan dengan gembira, seperti domba muda yang bersukaria.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Diiringi bunyi rebana, seruling dan kecapi, mereka ramai bernyanyi dan menari-nari.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 Hari-harinya dihabiskan dalam kebahagiaan, dan mereka meninggal penuh kedamaian. (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Padahal mereka telah berkata kepada Allah, "Jauhilah kami dan pergilah! Kami tak peduli dan tak ingin mengerti maksud dan kehendak-Mu bagi hidup kami."
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Pikir mereka, "Melayani Allah tak ada gunanya, dan berdoa kepada-Nya tiada manfaatnya.
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Bukankah karena kekuatan kita saja, tercapailah segala maksud dan tujuan kita?" Akan tetapi aku sama sekali tidak setuju dengan jalan pikiran dan pendapat begitu.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Pernahkah pelita orang jahat dipadamkan, dan mereka ditimpa bencana dan kemalangan? Pernahkah Allah marah kepada mereka, sehingga mereka dihukum-Nya?
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Pernahkah mereka seperti jerami dan debu yang ditiup oleh badai dan oleh angin lalu?
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Kamu berkata, "Anak dihukum Allah karena dosa ayahnya." Tapi kataku: Orang berdosa itulah yang harus dihukum Allah, agar mereka sadar bahwa karena dosa mereka, maka Allah mengirimkan hukuman-Nya.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Biarlah orang berdosa menanggung dosanya sendiri, biarlah dirasakannya murka Allah Yang Mahatinggi.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Jika manusia habis masanya di dunia, masih pedulikah ia entah keluarganya bahagia?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Dapatkah manusia mengajar Allah, sedangkan Allah sendiri yang menghakimi makhluk di surga?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Ada orang yang sehat selama hidupnya; ia meninggal dengan puas dan lega. Matinya tenang dengan rasa bahagia, sedang tubuhnya masih penuh tenaga.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Tapi ada pula yang mati penuh kepahitan, tanpa pernah mengenyam kebahagiaan.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Namun di kuburan, mereka sama-sama terbaring; dikerumuni oleh ulat dan cacing.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Memang aku tahu apa yang kamu pikirkan dan segala kejahatan yang kamu rancangkan.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Tanyamu, "Di mana rumah penguasa yang melakukan perbuatan durhaka?"
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Belumkah kamu menanyai orang yang banyak bepergian? Tidak percayakah kamu berita yang mereka laporkan?
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Kata mereka, "Pada hari Allah memberi hukuman, para penjahat akan diselamatkan."
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Tak ada yang menggugat kelakuannya; tak ada yang membalas kejahatannya.
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Ia dibawa ke kuburan, dan dimasukkan ke dalam liang lahat; makamnya dijaga dan dirawat.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Ribuan orang berjalan mengiringi jenazahnya; dengan lembut tanah pun menimbuninya.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Jadi, penghiburanmu itu kosong dan segala jawabanmu bohong!"
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

< Ayub 21 >